Aanprutsen in Oostenrijk deel 1 – Michiel Pilaar

In het eerste deel van dit drieluik neemt Michiel jullie mee naar zijn avonturen in Oostenrijk van afgelopen zomer. De jacht naar karpers verloopt namelijk weer ouderwets stroef…

Eind juli 2012. Ik skip een vrijgezellenfeest met de reisbestemming De Zwarte Cross om te gaan vissen. Nu moet je als Zeeuw zo min mogelijk in het Oosten van het land komen, maar een Zwarte Cross is een belevenis die ooit in het leven meegemaakt moet worden. Helaas zou ik die zaterdag met Laus en zijn broertje Toi wegrijden naar Oostenrijk. Alhoewel ‘helaas’ de verkeerde uitdrukking is want meer dan ooit heb ik zin om te vissen!

Pilaar-oostenrijk_2

Kantoorpussy’s…

Met dichtgeplakte ogen stap ik dan ook ZKL vroeg de auto en stuur mijn gezinsvoiteur naar de plek waar ik heb afgesproken met de Bro’s. Aangezien ik ongeveer één nummer van Metallica nodig heb om  mijn energie terug te vinden kom ik (uiteraard te laat) aan op de carpoolplek. Toi (die eigenlijk Thijmen heet, maar de camping chicks zijn eenvoudiger te benaderen met de naam Toi… #ijsbreken #hottyboy) is net zo fit als mij terwijl Laus extreem chagrijnig is. AHA, dát is mooi. Laus is namelijk vrachtwagen chauffeur en doet altijd stoer over zijn “hardcore MF beroep jawöhl”. In zijn ogen zijn Toi en ik namelijk “kantoorpussy’s” en wij “werken niet hard”.

oostenrijk_3.jpg

Een target uit een eerdere zomervakantie!

oostenrijk_9.jpg

Juist, een echte man weet van aanpakken!

“TUURLIJK TUURLIJK Laus”… en met een smile stapt Toi bij mij in en vliegen we achter elkaar naar Oostenrijk. Tenminste: van vliegen is weinig sprake. We hebben namelijk zo gruwelijk veel troep bij (van anabolen van Toi tot gezichtscreme voor mij) dat we met 2 stations nog te weinig ruimte hadden. Vandaar dat Laus een kar achter zijn auto heeft. Ramvol met aas en een gasbus (met een verkeerde koppeling zo zou later blijken).

Gelukkig zijn we zo slim om zaterdag ochtend vroeg te vertrekken. Zo zijn we er zeker van dat we zowel bij Venlo, Munchen en de Oostenrijkse grens muurvast in de file staan. Heerlijk om met 5 uur ‘achterstand’ op de TomTom het camping terrein op te rijden. #NDK !

oostenrijk_8.jpg

Laus vergaapt zich onderweg aan de verschillende monster trucks.

Het feest wordt nog mooier als blijkt dat onze campingplek direct naast de beheerder is. Deze man, een bejaarde Duitser met de naam Holger, valt direct op door typische Duitse karakter: nors en stug. We krijgen te horen dat we al diverse regels hebben overtreden in de zéér beperkte verblijfsduur tot op heden. Zo zijn we met teveel auto’s, mogen deze niet dicht bij de campingplekken staan en is het verboden om onnodig veel etenswaren bij te hebben vanwege ratten.

Ratten?

“Hmmmz, kun je 200 kg boilies en 75 kg tijgernoten als etenswaar bestempelen?” vraag ik aan Laus (die inmiddels niet meer chagrijnig is ondanks 15 uur terreur door de walkie talkie). “Welnee”, zegt Laus en snel gooien we al het aas achterin onze ‘Happy Family Carpdome’ tent. Op het moment dat ik de laatste haring de grond in sla komt Holger en als een beul begint hij in het Duits op Laus in te schelden dat de opening de verkeerde kant op staat. We willen deze namelijk schuin op het ‘strandje’  gericht hebben want hier zullen onze hengels komen te staan. Ik probeer dit uit te leggen maar helaas…. “Nein, nein nein, das ist nicht möglich.” Sipjes veeg ik het speeksel van m’n brillenglazen en trek alle haringen er weer uit. Helaas is de tent door als het voer onverplaatsbaar en moet dit ook allemaal er uit… en er weer in!

oostenrijk_5.jpg

Het slepen met zaken aas besteden we uit aan de campingjeugd.

Nu is het de beurt aan Toi om de haringen vast te slaan en met zijn pro-vrouwen-lijf is dit geen probleem. Ik kijk even bij het water en maak een praatje met een Nederlands echtpaar (met een sloot kinderen, maar daarover later meer) en zij vertellen dat er zojuist een plek vrij is gekomen naast hun én met uitzicht over het water. “Prachtig!” Ik start de onderhandelingen met Holger en al snel blijkt dat het geen probleem is om te verkassen. Je snapt dat Laus en Toi maar gedeeltelijk blij waren met dit nieuws. Want na een 16 tal auto uren en 2 x de tent verzetten zit je niet te wachten op nóg een verhuizing. Desondanks moest het want naast Holger blijven is gegarandeerd geen gezelligheid.

De komende twee weken zullen voornamelijk in het teken staan van het leren kennen van het water en de meren in de omgeving. Ideaal voor een sessie met de 2 broers want Toi is niet echt een visser (alhoewel hij wel een vijftig ponder ving in 2010) en Laus wil vooral ‘chillen’. Kortom, de tactiek zal zijn: lekker voeren, zwemmen, vakantie vieren en af en toe vissen.

oostenrijk_6.jpg

Zo, het spulletje staat eindelijk op de goede plek.

Biertje & actie

Het is inmiddels donker als alles staat en we zijn compleet NDK na deze slopende dag. Na het eerste biertje spring ik op van mijn stoel en waar Laus en Toi de woorden “zo, nu naar bed” verwachten zeg ik ze: “allright, pak de pomp en de boot, dan gaan we stekken zoeken en voeren”. De Bro’s kijken me aan alsof ik gek ben en vertellen direct dit niet als meerwaarde van hun avondrust te aanschouwen. “We zijn hier ook niet gekomen om uit te rusten boyzzz”. Vooral Laus (die 70 uur werkt in de week) zie ik bedenkelijk kijken waarna hij z’n tent in kruipt.

oostenrijk_1.jpg

Met Toi in de bateau, stekjes zoeken.

Toi helpt wel mee en even later drijven we over de windstille binnenzee van een paar duizend hectare. Niets dan rust omringt ons en slechts het lampje van de dieptemeter heeft onze aandacht. Voor de camping loopt het vrij snel ‘schokkerig’ af naar 5 meter waarna het gestaag afloopt tot een meter of 10. Direct voeren we verspreidt een paar handjes boilies en tijgernoten want “we zijn er nou toch”.

Nog even de tandjes poetsen in het toiletgebouw en dan de slaapzak in. Op naar een welverdiende nachtrust want als de stek aan de loop komt dan zullen we, hopelijk, weinig kunnen slapen. Slaaptekort door de runs want het aantal camping chick is minimaal in vergelijking met voorgaande jaren. Er is een gapend gat van 14 jaar tot ergens half in de dertig. Exact de doelgroep ontbreekt, dit tot groot verdriet van Toi…

oostenrijk_4.jpg

In de volgende blog…

Volgende week gaan we verder met deel 2. Daarin krijgen we het aan de stok met een hyper agressieve bejaarde Oostenrijker, vangen we de eerste vissen en komen er enkele tegenslagen op ons pad.

Bekijk ook