Bootvissen op de grote stuwmeren van Frankrijk – Lot Experience on tour in de Gorges van de Tarn!
In dit artikel vertellen Wouter en Kiek van Lot Experience over hun visvakantie met de familie. Vier dagen hebben ze de tijd om een onbekend stuwmeer te kraken, mét het volledige gezin aan boord. Dit keer ging ook de videocamera mee op avontuur, dus we beginnen het artikel met een gave (en vooral AVONTUURLIJKE) video!
Meer over deze gave reis
Bootvissen op de grote stuwmeren zou een aanvulling zijn!
Wouter & Kiek aan het woord: De Lot is mooi, maar ook de grote ruige meren hebben een gigantische aantrekkingskracht! Daar is de passie voor Frankrijk uiteindelijk ontstaan. We hebben een meer uitgekozen vanwege het uiterlijk: de natuur is onze grootste drijfveer en verder zoeken we het wel uit. Heerlijk weer terug in de tijd, toen je nog geen navigatie had!
De enige hulplijn was het VVV kantoor. Deze vraag hadden ze nog nooit gesteld gekregen, maar we kregen groenlicht om op de boot te slapen aan de kant. Opgroeien in de natuur met alleen maar vogelgeluiden om je heen, wie wil dat nou niet! Kortom: Adventure 2.0 en meteen een test of we dit vaker kunnen gaan doen.
Terug in de tijd: het onbekende
Het water is een hooggelegen stuwmeer in de Gorges van de Tarn. Het is ongeveer 450 hectare groot en 12 kilometer lang. Er komen meerdere riviertjes in uit. Hier zwemmen ook forellen en snoek is hier in grote getale aanwezig. We hopen op een mooi bestand aan karper, maar forellen en snoek zijn vaak een teken van koud water. Dat betekent natuurlijk niet dat er geen karper kan zitten, maar onze ervaring is dat het bestand dan redelijk dun is. Ook goed, want eentje is genoeg! Het doel is karper vangen op onbekende gronden. Deze meren liggen vaak in the middle of nowhere en er is weinig tot geen informatie over te vinden.
Tegen de avond komen we aan op bestemming. Kiek spreekt een local aan, een jager zo te zien. Totaal in camouflage gehuld loodst hij ons naar een hele relaxte trailerhelling en wenst ons veel succes. Het traileren gaat prima en we vinden een drijvend steigertje om in te laden.
Een local loodst ons naar een uber relaxte trailerhelling en het feest kan beginnen!
Ik spreek nog een local aan die op baars vist en hij verzekert mij dat er karper rondzwemt. Soepeler kan het niet gaan! De auto zetten we verderop en de man biedt aan af en toe te gaan kijken. Hij vist hier elke avond. Alles gaat zo relaxt en iedereen is hier ook erg ontspannen, dat valt meteen op.
De eerste stek
Bij het wegvaren met laagstaande zon worden we getrakteerd op een ruig meer met een glooiend diepteverloop. Steile wanden en in het water staande bomen. Het water staat rond deze tijd van het jaar op zijn hoogst op de meeste stuwmeren in Frankrijk. In ieder geval de meren die een fluctuerende waterstand kennen. We krijgen een speciaal gevoel. Deels omdat we hier voor het eerst zijn, maar ook de supergroene, Canadese look die het meer heeft. De paar huizen aan het water hebben ook iets van chalets en houten huizen in Scandinavië.
De eerste nacht hebben we random een plek uitgekozen op de helft van het meer. Er zijn meerdere inkepingen/baaien waar ondiepe zones te vinden zijn. Het water is rond de 18 graden, een verschil van zes graden ten opzichte van de Lot. Ik denk dat ze hier nog moeten beginnen met paaien! We liggen aan het einde van een landtong en vissen met twee hengels voor een rietkraag en met twee hengels op het wijd. De hengels liggen tussen de twee en acht meter diep. Het is hier in deze sectie van het meer maximaal twintig meter diep. Aangezien het nog niet super warm is geweest blijven we boven de tien meter.
Feeling krijgen en verkennen
De volgende morgen laat ik Kees even uit, hij staat op knappen. We varen stroomafwaarts naar de stuwdam, om vervolgens weer helemaal stroomopwaarts te varen. Onderweg bevissen we nog een dagstek, puur omdat het er zo mooi uit ziet en de stek veel obstakels heeft met steile taluds. We vangen niets, maar door op veel verschillende plekken te vissen krijg je automatisch meer feeling. Dat geeft rust en dan kun je je eigen theorieën over het water beter analyseren. Bij twee eilanden voeren we twee plekken aan voor de derde en vierde dag. Stroomopwaarts vinden we weer instant een plek met een mooie egale zandplaat tot ver over het midden. Het meer is hier 300 meter breed, dus een forse zandplaat. Je kent het wel: “Hier moeten ze overheen trekken!”
We trekken verder en doen eerst nog even boodschappen in het dorpje, zes kilometer verderop. Alles is weer vers aan boord en we besluiten om een riviertje op te varen die in het meer uitkomt. Wat een plek! Het is een super groene zijarm en we horen al kabaal van paaiende vissen. Ik ga op de punt staan en zie ze onder de boot door schieten. We hebben ze gevonden! Altijd fijn als er teken van leven is. We varen tot we bijna niet meer kunnen en kijken onze ogen uit. Paaiende vissen en veel roofvogels die boven de stuikgewassen cirkelen behoren tot het standaard decor. De vissen schieten over ons aas heen en ondertussen eten we wat en bereiden we ons voor op de eerste nachtstek, waar nu twee dagen voer ligt. Onderweg naar de nachtstek voeren we de opening tussen het eiland en het vaste land nog aan.
De strategische stek
Het is een hele diepe bocht waar de talud vanaf het eiland minder schuin loopt. Hier betreft het een langzaam aflopend talud van 1.5 tot 16 meter, strak tegen de overkant. Aangezien dit deel een smalle verbinding is tussen het hoger gelegen stuk en het de rest van het meer, is de kans hier het grootst dat de vissen in deze zone het aas tegen komen. De 24mm Gluttony’s zie ik nog verspreid liggen op de ondiepe zone.
We meren aan op de rand van een soort mangrove bosje. Als de zon net achter de hoge overkant zakt vaar ik de hengels uit en leg ze op dieptes tot 12 meter richting de overkant. Omdat de 24mm er nog liggen besluit ik te vissen met 20mm.
Fish on!
De run komt uit het niets, zoals altijd natuurlijk. Deze is wel erg bijzonder, want elke vorm van activiteit is hoopvol voor ons. De run gaat zo hard dat ik denk dat het een vals gehaakte metersnoek is. Shit, los! Valse hoop? Ik leg de kanthengel weer terug op 2,5 meter en ga tukken. Na nog geen uurtje weer raak, BAM! Deze zwemt in de bosjes en ik vaar snel met de Raptor richting de kant en kan de vis na een paar minuten scheppen. KONING!
Het is bijna licht en we wachten even op het zonnetje. We verkassen een paar 100 meter verderop om overdag te vissen.
Hier zijn we voor gekomen!
Private Island. Wat een weelde, niet normaal. Hier zijn we voor gekomen! Een uberbrute natuurvakantie op onbekend terrein. Het gaat ook erg goed op de boot met z’n vieren. Kate is eigenlijk nog rustiger dan thuis. De extreem relaxte omgeving en geen besef van tijd of wat dan ook, werkt! Op het eiland staan veel soorten bomen en je kunt mooi een rondje lopen ter verkoeling, wat voor onze Cheese dog ook ideaal is.
De eindstorm
De laatste nacht vissen we op een rand die bij laagwater de doortocht afsnijd naar het hogere gedeelte. Nu met hoog water kunnen de vissen de route afsnijden door hier doorheen te gaan. De hengels liggen binnen no-time in en het wachten kan beginnen. Kees duikt nog even van de boot af en kan moeizaam met de Raptor mat aan boord komen. Wat een figuur…
Het is 02:30 en de boot schudt heen en weer… Kut! Kiek is al wakker en wil naar buiten gaan om het zonnedoek te demonteren. Inmiddels regent en bliksemt het aan één stuk door. Godver, we liggen ook helemaal niet handig voor deze windrichting. Ik word licht in paniek wakker en zoek meteen een mes omdat we dan de touwen meteen door kunnen snijden en weg kunnen. Kiek is veel rustiger en haalt de laatste twee hengels in.
De hagelstenen hebben een doorsnede van zeker drie centimeter!
Opeens begint het te hagelen. Ik denk slim te zijn door onder de bedden te gaan liggen, maar met deze bliksem is dat echt niet handig. Ik denk dat de hagelstenen door het doek komen! Ze hebben een doorsnede van zeker drie centimeter, als het niet groter is. Bij het eerste moment dat het weer wat minder wordt varen we volgas naar de drijvende steigers. Ik haal de auto en we blijven voor de zekerheid nog even naschuilen in de auto. Toch niet echt fijn, van die hagelstenen met zo’n kleintje in de boot!
Missie geslaagd!
Alles wat mooi is in het leven hebben we gecombineerd. Vooral het ontdekken en de rust, plus het avontuur maakt ons gretig. We willen nóg dieper de natuur in! Voor ons was de test positief en we gaan dit jaar zeker nog een keer weg met de familie op de boot. Eerst nu de komende maanden weer hard aan de slag, de boten zitten voor dit jaar praktisch volgeboekt.
We zullen natuurlijk nog hier en daar wateren gaan bezoeken en in het najaar een lange dikke sessie doen. Geniet van je zomer en van de natuur!
Tot de volgende blog!
Wouter & Kiek
Wil jij ook een tof bootavontuur beleven in het zuiden van Frankrijk? Neem dan eens een kijkje op de website van Lot Experience en volg ook de Facebookpagina om op de hoogte te blijven van de laatste nieuwtjes!
In dit artikel vertellen Wouter en Kiek van Lot Experience over hun visvakantie met de familie. Vier dagen hebben ze de tijd om een onbekend stuwmeer te kraken, mét het volledige gezin aan boord. Dit keer ging ook de videocamera mee op avontuur, dus we beginnen het artikel met een gave (en vooral AVONTUURLIJKE) video!
Meer over deze gave reis
Bootvissen op de grote stuwmeren zou een aanvulling zijn!
Wouter & Kiek aan het woord: De Lot is mooi, maar ook de grote ruige meren hebben een gigantische aantrekkingskracht! Daar is de passie voor Frankrijk uiteindelijk ontstaan. We hebben een meer uitgekozen vanwege het uiterlijk: de natuur is onze grootste drijfveer en verder zoeken we het wel uit. Heerlijk weer terug in de tijd, toen je nog geen navigatie had!
De enige hulplijn was het VVV kantoor. Deze vraag hadden ze nog nooit gesteld gekregen, maar we kregen groenlicht om op de boot te slapen aan de kant. Opgroeien in de natuur met alleen maar vogelgeluiden om je heen, wie wil dat nou niet! Kortom: Adventure 2.0 en meteen een test of we dit vaker kunnen gaan doen.
Terug in de tijd: het onbekende
Het water is een hooggelegen stuwmeer in de Gorges van de Tarn. Het is ongeveer 450 hectare groot en 12 kilometer lang. Er komen meerdere riviertjes in uit. Hier zwemmen ook forellen en snoek is hier in grote getale aanwezig. We hopen op een mooi bestand aan karper, maar forellen en snoek zijn vaak een teken van koud water. Dat betekent natuurlijk niet dat er geen karper kan zitten, maar onze ervaring is dat het bestand dan redelijk dun is. Ook goed, want eentje is genoeg! Het doel is karper vangen op onbekende gronden. Deze meren liggen vaak in the middle of nowhere en er is weinig tot geen informatie over te vinden.
Tegen de avond komen we aan op bestemming. Kiek spreekt een local aan, een jager zo te zien. Totaal in camouflage gehuld loodst hij ons naar een hele relaxte trailerhelling en wenst ons veel succes. Het traileren gaat prima en we vinden een drijvend steigertje om in te laden.
Een local loodst ons naar een uber relaxte trailerhelling en het feest kan beginnen!
Ik spreek nog een local aan die op baars vist en hij verzekert mij dat er karper rondzwemt. Soepeler kan het niet gaan! De auto zetten we verderop en de man biedt aan af en toe te gaan kijken. Hij vist hier elke avond. Alles gaat zo relaxt en iedereen is hier ook erg ontspannen, dat valt meteen op.
De eerste stek
Bij het wegvaren met laagstaande zon worden we getrakteerd op een ruig meer met een glooiend diepteverloop. Steile wanden en in het water staande bomen. Het water staat rond deze tijd van het jaar op zijn hoogst op de meeste stuwmeren in Frankrijk. In ieder geval de meren die een fluctuerende waterstand kennen. We krijgen een speciaal gevoel. Deels omdat we hier voor het eerst zijn, maar ook de supergroene, Canadese look die het meer heeft. De paar huizen aan het water hebben ook iets van chalets en houten huizen in Scandinavië.
De eerste nacht hebben we random een plek uitgekozen op de helft van het meer. Er zijn meerdere inkepingen/baaien waar ondiepe zones te vinden zijn. Het water is rond de 18 graden, een verschil van zes graden ten opzichte van de Lot. Ik denk dat ze hier nog moeten beginnen met paaien! We liggen aan het einde van een landtong en vissen met twee hengels voor een rietkraag en met twee hengels op het wijd. De hengels liggen tussen de twee en acht meter diep. Het is hier in deze sectie van het meer maximaal twintig meter diep. Aangezien het nog niet super warm is geweest blijven we boven de tien meter.
Feeling krijgen en verkennen
De volgende morgen laat ik Kees even uit, hij staat op knappen. We varen stroomafwaarts naar de stuwdam, om vervolgens weer helemaal stroomopwaarts te varen. Onderweg bevissen we nog een dagstek, puur omdat het er zo mooi uit ziet en de stek veel obstakels heeft met steile taluds. We vangen niets, maar door op veel verschillende plekken te vissen krijg je automatisch meer feeling. Dat geeft rust en dan kun je je eigen theorieën over het water beter analyseren. Bij twee eilanden voeren we twee plekken aan voor de derde en vierde dag. Stroomopwaarts vinden we weer instant een plek met een mooie egale zandplaat tot ver over het midden. Het meer is hier 300 meter breed, dus een forse zandplaat. Je kent het wel: “Hier moeten ze overheen trekken!”
We trekken verder en doen eerst nog even boodschappen in het dorpje, zes kilometer verderop. Alles is weer vers aan boord en we besluiten om een riviertje op te varen die in het meer uitkomt. Wat een plek! Het is een super groene zijarm en we horen al kabaal van paaiende vissen. Ik ga op de punt staan en zie ze onder de boot door schieten. We hebben ze gevonden! Altijd fijn als er teken van leven is. We varen tot we bijna niet meer kunnen en kijken onze ogen uit. Paaiende vissen en veel roofvogels die boven de stuikgewassen cirkelen behoren tot het standaard decor. De vissen schieten over ons aas heen en ondertussen eten we wat en bereiden we ons voor op de eerste nachtstek, waar nu twee dagen voer ligt. Onderweg naar de nachtstek voeren we de opening tussen het eiland en het vaste land nog aan.
De strategische stek
Het is een hele diepe bocht waar de talud vanaf het eiland minder schuin loopt. Hier betreft het een langzaam aflopend talud van 1.5 tot 16 meter, strak tegen de overkant. Aangezien dit deel een smalle verbinding is tussen het hoger gelegen stuk en het de rest van het meer, is de kans hier het grootst dat de vissen in deze zone het aas tegen komen. De 24mm Gluttony’s zie ik nog verspreid liggen op de ondiepe zone.
We meren aan op de rand van een soort mangrove bosje. Als de zon net achter de hoge overkant zakt vaar ik de hengels uit en leg ze op dieptes tot 12 meter richting de overkant. Omdat de 24mm er nog liggen besluit ik te vissen met 20mm.
Fish on!
De run komt uit het niets, zoals altijd natuurlijk. Deze is wel erg bijzonder, want elke vorm van activiteit is hoopvol voor ons. De run gaat zo hard dat ik denk dat het een vals gehaakte metersnoek is. Shit, los! Valse hoop? Ik leg de kanthengel weer terug op 2,5 meter en ga tukken. Na nog geen uurtje weer raak, BAM! Deze zwemt in de bosjes en ik vaar snel met de Raptor richting de kant en kan de vis na een paar minuten scheppen. KONING!
Het is bijna licht en we wachten even op het zonnetje. We verkassen een paar 100 meter verderop om overdag te vissen.
Hier zijn we voor gekomen!
Private Island. Wat een weelde, niet normaal. Hier zijn we voor gekomen! Een uberbrute natuurvakantie op onbekend terrein. Het gaat ook erg goed op de boot met z’n vieren. Kate is eigenlijk nog rustiger dan thuis. De extreem relaxte omgeving en geen besef van tijd of wat dan ook, werkt! Op het eiland staan veel soorten bomen en je kunt mooi een rondje lopen ter verkoeling, wat voor onze Cheese dog ook ideaal is.
De eindstorm
De laatste nacht vissen we op een rand die bij laagwater de doortocht afsnijd naar het hogere gedeelte. Nu met hoog water kunnen de vissen de route afsnijden door hier doorheen te gaan. De hengels liggen binnen no-time in en het wachten kan beginnen. Kees duikt nog even van de boot af en kan moeizaam met de Raptor mat aan boord komen. Wat een figuur…
Het is 02:30 en de boot schudt heen en weer… Kut! Kiek is al wakker en wil naar buiten gaan om het zonnedoek te demonteren. Inmiddels regent en bliksemt het aan één stuk door. Godver, we liggen ook helemaal niet handig voor deze windrichting. Ik word licht in paniek wakker en zoek meteen een mes omdat we dan de touwen meteen door kunnen snijden en weg kunnen. Kiek is veel rustiger en haalt de laatste twee hengels in.
De hagelstenen hebben een doorsnede van zeker drie centimeter!
Opeens begint het te hagelen. Ik denk slim te zijn door onder de bedden te gaan liggen, maar met deze bliksem is dat echt niet handig. Ik denk dat de hagelstenen door het doek komen! Ze hebben een doorsnede van zeker drie centimeter, als het niet groter is. Bij het eerste moment dat het weer wat minder wordt varen we volgas naar de drijvende steigers. Ik haal de auto en we blijven voor de zekerheid nog even naschuilen in de auto. Toch niet echt fijn, van die hagelstenen met zo’n kleintje in de boot!
Missie geslaagd!
Alles wat mooi is in het leven hebben we gecombineerd. Vooral het ontdekken en de rust, plus het avontuur maakt ons gretig. We willen nóg dieper de natuur in! Voor ons was de test positief en we gaan dit jaar zeker nog een keer weg met de familie op de boot. Eerst nu de komende maanden weer hard aan de slag, de boten zitten voor dit jaar praktisch volgeboekt.
We zullen natuurlijk nog hier en daar wateren gaan bezoeken en in het najaar een lange dikke sessie doen. Geniet van je zomer en van de natuur!
Tot de volgende blog!
Wouter & Kiek
Wil jij ook een tof bootavontuur beleven in het zuiden van Frankrijk? Neem dan eens een kijkje op de website van Lot Experience en volg ook de Facebookpagina om op de hoogte te blijven van de laatste nieuwtjes!
