Brabo’s in the Bush – deel 2

Klik hier om deel 1 te lezen!

Ruim twee weken later stappen we op woensdagavond in de auto om de reis naar de wateren weer te maken. Daan rijdt ons naar de bestemming en we komen laat in de nacht aan op onze stek. Het regent dat het giet maar dat weerhoudt ons er niet van om eerst onze hengels uit te varen en het basiskamp op te zetten.

Een prachtige omgeving!

Omdat we midden in de nacht aankomen, valt onze keus op water nummer twee. Dit is het kleinste water en hier hebben we tot dusver nog niet gevist. Tijd voor een eerste kennismaking dus. Na een aantal uur hard doorwerken liggen al onze lijnen goed. Zelf zijn we drijfnat en doodop van de reis en het gesjouw met de spullen. De zon laat zich in de verte al zien opkomen en snel zoeken we onze slaapzakken op om daarna in een diepe slaap te vallen.

Het begin van iets moois…

De volgende ochtend gaan we er om negen uur uit om al onze lijnen te controleren en eventueel opnieuw uit te varen. In het donker hebben we de lijnen op zomaar wat ‘strategische’ plekken gedropt om geen minuut van onze vistijd te verliezen. We blijven immers maar drieënhalve nacht. Het heeft de week ervoor bijna non-stop geregend en dat heeft de watertemperatuur niet veel goeds gedaan. Deze is vergeleken met de vorige trip zelfs gezakt en dit is niet goed voor ons vertrouwen. Ondanks de watertemperatuur gaan we dit avontuur met een goede dosis optimisme in.
Nadat we alles op scherp hebben gelegd kan het wachten beginnen. Lang hoeven we daar niet op te wachten en al snel meld de eerste run zich aan. Met de boot gaan we de vis achterna en kunnen al snel daarna een mooie schub landen. Geen grote vis maar dat kan onze blijdschap niet drukken. We zijn van de nul af en dat voelt altijd goed.

Sjoerd2.jpg

De eerste mooie schub is een feit.

De middag breekt aan en we besluiten om te gaan verkassen. Daan vangt die ochtend nog een mooie schub en ik mag in mijn logboek ook twee schubs bijschrijven tot 27 pond. De vis is ondanks de temperatuur goed los op water twee en dit stemt ons vertrouwen weer op zeer hoog niveau. Na de vierde schub ruimen we onze ‘rotzooi’ op en we bestrijken het gebied van water twee met een ruime hoeveelheid bollen. Hier komen we later nog terug.

Sjoerd3.jpg

Mooie afsluiter van de ochtend en tevens de grootste vis van de trip!

Onze aanpak

Van te voren hebben we bepaald om zoveel mogelijk te weten te komen over water een. Dit doen we door veel te observeren. Elke dag gaan we het water op of struint een van ons beide langs de oevers van het water. Zo kunnen we in korte tijd veel informatie verkrijgen van het bestand en waar de vis zich op dat moment ophoudt. We voeren elke dag een matige hoeveelheid bollen en laten daarna het water zoveel mogelijk met rust om onze kansen niet te vergooien.

We besluiten dus een afwachtende aanpak op water een te hebben. Dit geeft ons de mogelijkheid om nog een nachtje op een ander water te vissen. We kiezen voor water drie omdat we ook willen weten wat er hier zoal zwemt. Met Pasen hebben we hier een tweetal karpers mogen vangen en dat geeft ons de doorslag gevende factor om hier een nachtje te vissen. Water vier laten we nog even links liggen maar er zijn zeker plannen om ook hier eens een serieuze blik op te werpen. De af en toe in grote aantallen aanwezige Franse ‘locals’ laten dit water ook links liggen net als water een en dit spreekt ons erg aan.

Sjoerd4.jpg

Waar de Fransen met vier hengels per persoon vissen doen wij het met twee. 

De regen heeft ons nog steeds niet in de steek gelaten en vergezeld ons deze gehele sessie. Daan en ik hadden dit verwacht en zijn dus qua kleding hier goed op voorbereid. We schijven rond het einde van de middag en we zitten weer genesteld op de nieuwe stek van water drie. Een andere stek dan de vorige keer om zo meerdere stekken te kunnen vinden waar de vis zich ophoudt. Voor het geval dat er een van de beoogde stekken op dat moment bezet is door een andere visser. Anders dan normaal neemt Daan deze keer de taak van chef-kok op zich en na een tijdje verschijnt er een heerlijke maaltijd op mijn stretcher.

De avond vordert en het begint al donker te worden. Rond acht uur wordt er aandacht van ons getrokken door een hengel welke gepositioneerd ligt aan de overkant. Na een tiental minuten drillen vanuit de boot kunnen we een mooie schub landen. Deze zetten we ongewogen weer meteen terug in zijn element en we zoeken de stretchers weer op. Het is twee uur nachts wanneer ik gewekt word door het albekende geluid. Daan brengt snel de boot in gereedheid en we varen naar de vis toe. Al snel kan Daan een klein schubje landen en ook deze zetten we ongewogen meteen terug.

Routine

De volgende ochtend word ik op tijd wakker en maak ons vaste ontbijt klaar voor Daan en mij. De noodles zijn na een klein aantal minuten klaar en we prakken alles snel naar binnen. Er moet verkast worden om ons geluk te gaan beproeven op water een. Het verkassen is voor ons routine omdat het bij onze manier van vissen hoort. Door deze routine zijn we binnen een uur gesetteld op de andere stek.

Sjoerd5.jpg

Praktische routine!

De verwachtingen zijn hoog gespannen wanneer we de hengels uitgevaren hebben. We zien een aantal vissen rollen en springen en we zien het optimistisch in. Wel is er al een grote groei van vegetatie in het water te vinden en dit kan ons wel eens parten gaan spelen. De vis is naar ons inzien bijna helemaal gefocust op het natuurlijke voedsel. Hierover is meer te lezen in het deel ‘Muggenweekend’, de trip die we eind juni hebben gemaakt. De volgende ochtend word ik wakker met een kater. We hebben die nacht niets gevangen. Ik besluit om een uithoek van het water in te varen om daar te kijken of ik vis zie liggen. Na een aantal minuten varen kom ik de eerste karpers tegen en naarmate ik verder de kom in vaar zie ik steeds meer karpers zonnen aan de oppervlakte van het water. Vissen in deze kom is qua visveiligheid niet verantwoord en daarom proberen we het op een andere manier. Toch blijft de aanwezigheid van de vis in deze kom aan me knagen. Hier moeten we iets mee kunnen doen.

Sjoerd6.jpg

Er wordt vis gespot in de kom van het water.

De laatste nacht…

We kiezen ervoor om ons laatste nachtje op water twee uit te vissen. Hier hebben we de afgelopen dagen doorgevoerd en van de Garde de Peche hebben we begrepen dat er tussen de kleinere vis door een aangename verrassing gevangen kan worden. De man van de Garde de Peche die we voor het gemak maar even ‘Vroem’ noemen. Dit had te maken met een moment van de eerste trip toen we vroegen of er in bepaalde kanalen van het departement ook karper te vangen was. Vroem wees ons er echter op dat het hier lastig vissen was door de beroepsscheepvaart. Hij kon dit hoe goed de man het ook bedoelde niet uitgelegd krijgen aan ons en begon op een gegeven moment met arm zwaai bewegingen en vroem geluiden een boot na te doen. Daan en ik hielden het niet meer en moesten moeite doen om onze lach in te houden. Het is een aardige man die telkens op al onze vragen antwoord probeert te geven. Na deze onderbreking ga ik weer verder waar ik gebleven was. Door de verrassingen die dus in water twee blijken te zwemmen verblijven we ons laatste nachtje aan dit water en hopen we op zo’n beer die er rond blijkt te zwemmen.

Sjoerd7.jpg

Meneer Vroem helpt ons uit de brand door de vastgereden wagen los te trekken.

Na een uurtje zijn we weer verkast en varen we de hengels uit. Ik kan er kort over zijn. Een half uur later hebben we drie vissen op de kant liggen waarvan de grootste zo’n achttien pond zal zijn. Dit belooft nog wat voor de laatste nacht en in de loop van de dag houden de aanbeten een beetje stil. De aasperiode is duidelijk afgelopen en wij hebben zo wat tijd om even wat te eten. De bami uit blik wordt in de pan gesmeten en we gaan ons buikje eens lekker volstoppen. Er komen in de verte een aantal auto’s aangereden die ons komen storen tijdens de maaltijd. Het blijken een aantal ADHD Hollanders te zijn.

Aardige gasten op een kanttekening na. Ze maken ons Brabants accent belachelijk door allerlei scenes uit de bekende ‘New kids’ na te doen. Deze gekke Zeeuwen worden hier door ons direct op gewezen en er kan gelachen worden. Na een klein praatje vervolgen deze lui hun weg weer en kunnen wij verder met de bami die ondertussen koud geworden is. We krijgen echter geen tijd om van deze maaltijd te genieten want we worden nogmaals gestoord. Ditmaal door een karper. Na een korte tijd kan ik een mooie schub landen. Op het moment dat we terug willen varen krijgen we nog een run en de elektromotor wordt even getest door het ‘gas’ vol in de zetten. Na een korte vaart pak ik de ondertussen rustig geworden hengel van de steunen en kan tot mijn opluchting contact maken met een vis. Ik ga alleen het water op om deze vis af te drillen. Daan ontfermt zich over de andere karper. Ik schep na tien minuten een zelfde soort schub als Daan net gevangen had. Na een aantal mooie plaatjes zetten we de vissen terug.

Sjoerd8.jpg

Drillen in de regen, I love it!

De nacht breekt aan en we gaan vroeg slapen omdat we de volgende dag terugrijden naar ’t Brabantse. Rond middernacht meldt zich weer een run en Daan grist slaapdronken de hengel van de steun. Ik pak de boot en vaar samen met Daan naar de vis toe. Aangekomen op de stek kunnen we al snel een lange mooie schub landen en ik vaar terug naar de stek. Na een klein stukje varen krijgen we nog een run en ik zet de elektromotor op standje vijf. De run begint steeds harder te gieren en ik vervloek dubbelruns. We vinden het frappant dat de vis vol gas blijft zwemmen en we beginnen ons achter de oren te krabben. Ik zeg tegen Daan zal het toch niet de schroef zijn die lijn heeft opgepakt. Ik stop met varen om de schroef te bekijken en gelijk stopt de hengel ook met runnen. Mijn nachtmerrie word waarheid en ik blijk de lijn geschept te hebben. Na een moment van gevloek en getier zet ik mijn woede om in verstand, voor zover ik dat heb, en we verzinnen een plan om dit tot een goed einde te brengen. We proberen met de boot al roeiend de kant te bereiken wat ons ook lukt. Met een waterpomptang haal ik de schroef van de motor af en het ontwarren van de lijn kan beginnen. De lijn is tientallen keren om de schroefas heen gewikkeld en ik vervloek mezelf dat ik niet op de andere lijn heb gelet. Ondanks dat er een toplood aan bevestigd was heb ik de lijn weten te onderscheppen. Daan ontfermt zich over de karper en ik heb binnen vijf minuten de lijn zonder kleerscheuren van de schroefas weten te krijgen. We zetten de mooie lange schub op de gevoelige plaat en we vallen daarna weer in slaap.

Sjoerd9.jpg

De mooie langgerekte schub waarbij ik de elektromotor in de andere lijn voer.

Ochtends word ik weer gewekt door een run op een van de hengels en kan snel daarna een schub van elf kilo landen. Dit is een mooie afsluiter voor een kort vistripje en we rijden rond een uur of tien terug naar Nederland.

Sjoerd10.jpg

Zeeuwen die ons belachelijk maken. Wie snapt het?

We doen Vroem de groeten en zwaaien hem uit. Tot over twee maanden want eind juni zijn we weer terug.

We gaan verder met deel 2 van het Franse avontuur van Sjoerd en Daan. Na hun superstart ligt de volgende sessie al snel in het verschiet: tijdens het Koninginneweekend!

Bekijk ook