De Alloo- en Alijnsessie – Mark Hoedemakers – Blog
Na zijn vorige blog over een bijzondere zomeravond neemt Mark Hoedemakers ons dit keer mee naar een bijzondere sessie met Kristof en Alijn. Tijdens deze sessie kwam er namelijk een complete cameraploeg op de stek, en vroeg de Vlaamse televisiepresentatorLuk Alloo Mark de oren van zijn hoofd over onze bijzondere hobby!
Mark aan het woord:In het midden van augustus bevind ik me in het bekwame gezelschap van een collega-leerkracht Lichamelijke Opvoeding buitenshuis. Dat mag je letterlijk nemen, want het is daadwerkelijk pal voor het huis dat ik deel met mijn gezin. Daar bevindt zich een laag muurtje, zo moet je weten, dat nood heeft aan enig opknapwerk. Beetje verkorten, zodat er extra ruimte ontstaat voor ?n inrit, en recht trekken wat krom staat. Omdat chte professionals ‘hard to get’ zijn voor zulke onbenulligheden, springt Guy voor me in de bres.
Daar springt Guy voor me in de bres!
Guy heeft ooit een cursus metselen gevolgd – drie jaar lang een avond per week, en er verder nooit iets mee gedaan dat daarmee in verhouding staat – en viert zijn opgedane kennis en kunde bot op mijn bakstenen gedrocht. Mt resultaat, want na een aantal uur noeste arbeid mag het muurtje er opnieuw zijn! Tevreden schud ik hem de hand en bedenk ik me wat voor cadeau ik hem zal geven. Ik ga terug naar binnen en een blik op de telefoon me leert dat er iemand me heeft proberen te bellen.
Mark had nog geen flauw benul waar dit telefoontje toe zou leiden!
Televisiejournalist
Een half uurtje later hang ik aan de lijn met Johan, die zich voorstelt als productiemedewerker van Luk Alloo, een Belgisch televisiejournalist. Alloo is een bekend figuur, die de knepen van het vak geleerd heeft van Paul Jambers, om vervolgens zelf vaderlandse televisiegeschiedenis te gaan schrijven. Naast ?Alloo en de wegpolitie?, ?Alloo in de gevangenis? en het door mezelf erg gesmaakte ?Alloo en de liefde?, is ?Alloo in de nacht? n van zijn meest recente reeksen. En net daarover ging het, zo valt Johan met de deur in huis. In dat programma heeft Luk Alloo toevallige en niet toevallige ontmoetingen met mensen die werken, leven en gedijen in de nacht. Wegenwerkers, callgirls, verplegers, daklozen, taxichauffeurs, marktkramers, cafbazen, nachtraven, kunstenaars, detectives, noem maar op!
Luk Alloo is een bekende Belgische televisiejournalist.
Alloo start zijn draaidagen ?s avonds laat en gaat door tot de zon opkomt. Voor de op stapel staande nieuwe reeks wil hij ook graag een karpervisser voor de lens halen. Via via was ‘ie bij mij terecht gekomen, zo blijkt. ?Of ik in de provincies Antwerpen en Vlaams-Brabant geen plekken ken waar ze bij nacht en ontij vissers tegen het lijf kunnen lopen die zich gewillig willen onderwerpen aan n van Luk?s gekende vraaggesprekken?? Ik tip Johan een drietal waters waar zowel doordeweeks als in het weekend altijd meerdere carpisten achter de hengels zitten, licht hem nog wat in over het onderwerp en wens hen veel succes. Tot zover mijn inbreng. Althans, dat dacht ik…
Mark’s rol in dit verhaal zit er nog lang niet op!
Alloo in de nacht
Twee dagen later rinkelt opnieuw de telefoon en dit keer is het mijnheer Alloo in hoogst eigen persoon die me enthousiast een goedendag wenst. Luk meldt dat hij er de komende nacht met de filmploeg op uit trekt en dat ze graag bij een karpervisser halt houden. Hij vraagt me of ik persoonlijk vissers ken die precies vandaag hun lijnen nat maken aan de reeds eerder vernoemde wateren. ?Dat antwoord moet ik je voorlopig schuldig blijven,? antwoord ik hem, ?maar ik kan wel even proberen iemand op prospectie te sturen.? Frederik, die geniet van zijn vakantie en net op het punt staat te gaan voeren, stemt ermee in om even een rondje te maken rond n van de mogelijke filmlocaties. Om een lang verhaal kort te maken: veel vissers present, maar geen enkele die het ziet zitten om voor de camera te verschijnen.
Alloo in de nacht… Dit keer over karpervissen!
Wie de bal kaatst…
Ik bel Luk terug en meld ?m gortdroog dat het dan ophoudt. Dat ‘ie best een nachtje langs de lokale kanalen struint om het toeval op z?n beloop te laten. ?Wel even uitkijken met die jaagpaden, want daar mag je ab-so-luut niet met de wagen over snorren. Of je moet er een combi Alloo in de nacht n met de wegpolitie van maken. Die mannen mogen meer dan de modale visser. Luk kaatst de bal meteen terug en polst of ik zelf niet een nachtje ga vissen. Het toeval wil dat net dat het geval is! Er staat een tweenachter met Kristof en Alijn op de agenda, een social onder de Belgische Shimanoboys. Niet meteen ideaal om in beeld te brengen voor het oog van enkele honderdduizenden VTM-kijkers. Dan rondt de ‘gewone burger’ alles weer af naar boven en smeult vervolgens het brandmerk dat wij, karpervissers, steeds in groepjes op een kluitje zitten.
Er zit veel meer achter karpervisen dan de meeste mensen denken!
Het natuur n bier consumerende, overlast veroorzakende stereotype waarvoor we al zo vaak versleten worden. Bovendien ligt de place to be niet meteen dichtbij huis voor de reportagemaker. Dat laatste vormt blijkbaar geen enkel probleem, en voor de opnames even een nachtje Heylakker bevissen om de volgende ochtend m?n beide maten te vergezellen, is ook een kleine moeite. ?Om kwart over twaalf zie je ons verschijnen,? zegt Luk enthousiast. Ik leg de telefoon terug op tafel en bedenk me dat ik met mezelf nog niet zolang geleden had afgesproken wat meer ?nee? te zeggen en te passen voor alles wat neerkomt op extra vrijwilligerswerk…
Een ongestoorde nachtsessie zit er voor Mark niet in dit keer!
Oh, middernacht
Die nacht schijnen er meerdere lichtjes op en rond Heylakker. Twee hoofdlampjes dwalen over het water en de oever. Het ene van mij, het andere van Fr. Die moest zijn voerbeurt noodgedwongen uitstellen, gezien de wandeltocht langs Hombeek langer in beslag had genomen dan oorspronkelijk gedacht. Een avondlijke voetbaltraining later slentert hij alsnog diep het Limburgs land in, waardoor hij pas in het holst van de nacht zijn stek van het nodige lekkers kon voorzien. Ook in de kantine brandt er nog licht. Theo vertoeft ,zoals steeds vaker, meer hier dan thuis, en werkt naarstig de bestandsboeken bij.
Mark heeft zijn uitrusting op orde en zijn hengels op de juiste plekken gelegd. Tijd voor een interview!
Iets vroeger dan gepland draaien er twee grote koplampen de toegangsweg op. Ze houden halt bij de kantine en vragen Theo waar ik precies kamp heb opgeslagen. Ook Frederik ontsnapt niet aan Luk?s aandacht. ?Karpers komen voeren? Helemaal uit Mechelen? Op dit uur van de dag?!? De toon is meteen gezet. Luk maant Theo en Fr aan om richting het uiteinde van het schiereiland te wandelen, daar waar ondergetekende achter de hengels zit. ?Dat is leuk en dan kan ik wat tussen jullie drie pendelen met vragen, dilemma?s en gedachtenkronkels.? Tot zover mijn plannetje om vooral eenzaamheid en rust te prediken…
De toon is meteen gezet!
Op de stek
Eenmaal op de stek is Luk?s begroeting hartelijk. Interviewer, cameraman en geluidsman zijn duidelijk op elkaar ingespeeld. Professionals met veel kilometers op hun tellers. Vaklui! Onophoudelijk vuurt de journalist vragen op ons af. De ene vol ernst, de andere met een grapje. Het is al snel duidelijk dat deze mannen niet uit zijn op platte sensatie of een rariteitenkabinet. Een oprechte reportage over wat ons, vissers, drijft. Dat zal het worden en dat was ook zo vooropgesteld!
Ruim anderhalf uur lang vertelt Mark de ins- en outs van het karpervissen!
Ik vertel in geuren en kleuren over het prachtige bestaan als karpervisser. Over het vinden van evenwicht tussen werk, gezin en de drang naar de waterkant. Over hoe sommigen daar niet in slagen, en anderen wel. Over hoe rusteloos het soms kan zijn, en hoe je het anderzijds onnoemelijk veel rust schenkt. Rust in het hoofd en het hart. Zoals ook de liefde dat kan.
Ik vertel over het vinden van evenwicht tussen werk, gezin en de drang naar de waterkant.
Ook de jacht op muze Mary, de laatste der Surfmohikanen die me al enkele jaren weet te ontglippen, passeert de revue. Gentrigeerd luistert Alloo naar antwoorden en verhalen, naar lyrische bewoordingen en anekdotes. Wat eerst gepland was op 20 30 minuten, mondt uit in anderhalf uur. Het is een eind na half twee als de filmcrew koers zet naar hun tweede afspraak van die nacht: een boer die op het punt staat zijn akker mas te hakselen. Ik kruip onder de wol, slaap als een marmot en verspeel ?s ochtends vroeg een karper in een dik bed waterpest. Nog voor ik goed en wel in de boot zat had ie zich al van de haak ontdaan.
Heylakker is een prachtig water!
Wrst und kse
Op naar m?n makkers Kristof en Alijn, die compleet gesloopt zaten uit te blazen op hun stek. Het was een pittige nacht geweest qua vangsten. De aanbeten volgden elkaar in sneltempo op, en de buit was reeds meer dan binnen. Kristof had de blitzkrieg beter verteerd dan Alijn en was al hardop aan ?t fantaseren over het avondmaal van straks.
Kristof was zich de hele dag al aan het verheugen op het avondmaal!
Heerlijke cte l?os, gerookt en ?reversed reard?, zoals dat heet. Geen Wrst und Kse, maar echte haute-cuisine (verfijnde kookkunst)! Hij vertelt vol overgave de te volgen bereidingswijze en verraad met wat druppels kwijl in de mondhoeken zijn reeds grote appetijt. Alijn heeft er weinig oren naar. Zijn vege lijf vol oude knoken staat op instorten, het slaaptekort is te groot.
Met recht een ‘haute-cuisine’!
Op zijn leeftijd is een nachtje doorhalen niet niks meer. Dan hanteert Klaas Vaak de sloophamer, niet het slaapzout. Van Alijn?s plan om tijdens de minder productieve daguren een uiltje te knappen, komt helaas niets in huis. Het bezoek loopt de hele namiddag af en aan en houdt hem weg van de bedchair. Daar zijn vrienden voor!
Daar zijn vrienden voor!
Kookkunsten
?s Avonds genieten we met z?n allen van Kristof?s uitmuntende kookkunsten. Vooral Danny toont zich fan. Al heeft die laatste dat al snel met iedereen die iets te eten bij heeft. Lekker moet het niet eens zijn, als het maar veel is. Ik gooi Alijn al grappend enkele vragen voor de voeten die ook ik voor de kiezen kreeg van Luk Alloo. De antwoorden zijn ook dit keer niet voor de hand liggend. Ook Alijn is van geen kleintje vervaard.
Er wordt nog langdurig nagepraat over het interview met Alloo!
Die nacht blijft het bij mijn vismakkers stil. Zelf weet ik wel twee fraaie exemplaren te strikken, een spiegel en een schub. Beide kruiden als was het peper en zout deze sessie en ik ben er meer dan tevreden mee. Kristof voelt Alijn en mezelf nog even aan de tand over onze visserij en het hoe en waarom bepaalde wateren onze voorkeur dragen. We werpen hem de antwoorden voor de voeten, voordat we onze spullen moe maar voldaan (zeker in Alijn?s geval) in de auto?s stapelen.
In de tweede nacht weet Mark…
…twee zeer fraaie vissen te vangen!
De zomervakantie loopt straks op haar einde. De zomer zal dat nog lang niet doen. Maar: dat wisten we toen nog niet. Net zo min als ik afgelopen augustus wist wat er nog op m?n pad zou komen…
Tot in de volgende blog!
