De ‘Blubberstory’ – Wim Hanegraaf

In dit gave artikel check je hoe Wim Hanegraaf na een drukke periode samen met Maarten van der Spoel een supersessie in het Franse land heeft beleefd. Het aantal dikke vissen is werkelijk bizar: deze sessie zullen de mannen niet snel vergeten!


Wim aan het woord: De afgelopen anderhalf jaar heb ik maar weinig gevist. Het zelf bouwen van een woning stond even op nummer één, maar gelukkig is alles nu achter de rug. Twee weken na de verhuizing stond ik al in Frankrijk, het zou een trip worden om nooit te vergeten…

Het zou een trip worden om nooit te vergeten…

Zaterdagochtend vroeg liep de wekker af. Snel alle spullen in de auto en gas op de lolly! Ik zou eerst een paar dagen alleen gaan voordat Maarten van der Spoel mij zou vergezellen. Van tevoren hadden we bedacht dat ik deze dagen zou gebruiken om de streek te verkennen en om hier en daar alvast wat lekkere TTB bolletjes in het water te gooien. De weersvoorspellingen gaven, na een warme periode, perfect visweer aan (gewoon ouderwets kloteweer dus).

Maarten zou later pas arriveren.

Een Frans kanaaltje

Uren praat je met elkaar over het plan dat je wilt uitvoeren, maar vaak zie je dat je dat plan ter plekke al weer bij moet stellen en dat was ditmaal niet anders… Ik reed rond langs de diversen beschikbare wateren maar voorvoeren leek onmogelijk. Overal stonden de groene bunkers al langs de waterkant. Het werd meer een zoektocht om een plekje te bemachtigen, dan een plan de campagne met voorvoeren. Uiteindelijk belandde ik uitgeput van het rondrijden aan een Frans kanaaltje.

Hier was Wim naar op zoek: grote Franse spiegels!

Het water in het kanaal stond flink laag en het voornemen om hier een paar dagen te vissen veranderde al snel. De Franse kanalen zijn over het algemeen al niet zo heel breed en door de lage waterstand was er wel erg weinig viswater voorhanden. Doormiddel van een onderhands worpje positioneerde ik de rigs op de stek. Een paar handjes TTB T.H.C. (de nieuwe boilie voor aankomend seizoen) rondom het haakaas moesten het doen. Net toen ik toe was aan wat eten en een koud biertje kreeg ik een volle fluiter! Veel tijd om te eten kreeg ik in ieder geval niet… Om drie uur ’s nachts en zeven karpers verder vond ik het wel mooi geweest en gooide ik de hengels niet meer in.

Op het kanaaltje was het direct kassa!

Verkassen

Uiteraard was ik te lam geweest om mijn tent op te zetten dus de nachtrust was van korte duur aangezien ik door een regenbui werd gewekt. Vlug alle zooi in de auto en op naar een ander water. De keuze viel ditmaal op een kleiner reservoir. Aangezien de weersvoorspellingen code geel voor onweersbuien aangaven zocht ik vooral naar een beschutte plek om te zitten. Gelukkig vond ik deze stek en kon ik op dit mooie, bijna parkachtige water, aan de slag. “Nachtvissen is hier zwaar verboden en de controle hierop streng” werd mij verteld door een concurrent die een 200 meter verderop zat.

De keuze viel ditmaal op een kleiner reservoir!

Mijn stek was een interessant stukje op een smal gedeelte van het water. Hier kon ik wellicht wat vis onderscheppen. Overdag gebeurde er op dit water vrij weinig en zodra het donker werd moesten de stokken er eigenlijk in. Met de strenge controle in gedachten voelde dat toch ook eigenlijk niet goed. Ik besloot daarom een paar kilo TTB Smell en T.H.C. boilies over de stek te verspreiden en zette de wekker voor de volgende ochtend vroeg…

Een snelle aanbeet resulteerde in deze hoog gebouwde spiegel.

Nog in het donker gooide ik de hengels in en voordat ik weer terug bij de bivvy was liep de eerste al af! Een mooie spiegel van ruim in de 30 pond zag de binnenkant van mijn net! Er volgden nog twee kleine schubjes en toen was het klaar. De vissen bleken geslepen, want toen het eenmaal licht was gebeurde er niks meer die ochtend.

Vol goede moed ruimde ik de kletsnatte spullen op. Op naar het volgende water!

Ondertussen was het maandag en ik hoopte dat de weekend warriors op één van de beoogde reservoirs vertrokken waren. Maarten zou ook arriveren vandaag en vol goede moed ruimde ik fluitend de kletsnatte spullen op en ramde alles snel in de auto.

Op naar het tweede deel van dit avontuur!

Neus in de boter

Na een flinke rondrit bleek dat er helaas nog veel stekken bezet waren. Zonder veel hoop kwam ik bij het laatste potentiële water. Ik viel met mijn neus in de boter, slechts twee vissers en dat op een flink reservoir! Na een kort telefonisch overleg met Maarten die al onderweg was besloten we om plaats te nemen op een centrale stek.

Van top tot teen onder de blubber, je moet er wat voor over hebben…

Achteraf snapte ik best dat hier plaats was, want wat een blubberzooi! Na een paar dagen alleen vissen was ik blij Maarten te zien. Samen bepaalden we eerst de strategie voor dit water. We besloten een zo groot mogelijk gebied te gaan bevissen en zetten de hengels op losse steunen verspreid neer. De vis konden we hier prima naar de kant drillen dus de boot hoefde niet direct bij de hengels te liggen. We zaten zelf op een mooi groen stukje, zo’n 50 meter van de hengels af. Zo konden de tenten nog enigszins schoon blijven. Voor ons hadden we nu het uitzicht op de blubberzooi…

We besloten een zo groot mogelijk gebied te gaan bevissen.

Het water is gelukkig vrij van obstakels dus deze afstand vormde geen enkel probleem. Een sprintje trekken was ook geen enkel probleem! Na een heel geploeter door de blubber lag alles eindelijk zoals we het wilden hebben. Alle rigs werden beaast met TTB Strawberry Fish en T.H.C. We strooiden ditmaal flink wat bollen in combinatie met pellets en tijgernoten rond de rigs.

Een combinatie van verschillende boilies en een Snowman moesten het gaan doen!

Moddervette vangsten

Het was net donker toen de eerste stok als een speer afliep. Het was mijn hengel, dus ik mocht als eerste aan de bak! Ik voelde al direct een loom gewicht aan de andere kant van de lijn beuken. Niet veel later zagen we door het ondiepe water een hoge rug aankomen. Omdat de vis bijna strandde moest Maarten een flink stuk het water inlopen om de vis te kunnen scheppen. Toen we eenmaal in het net keken waren we meteen door het dolle heen, 24.5 kilo schubbevlees! BAM, wat een begin…

Bijna 25 kilo aan karpergeweld, wat een start voor Wim!

Na wat foto’s wilde ik snel de hengel terug varen, maar omdat de hengels zo verspreid stonden en het water zo ondiep was pikte ik één van de andere lijnen op. Gelukkig viel het mee en zat de lijn niet in de schroef. No problemo dus. Ik leunde eventjes overboord om de lijn los te maken, maar kwam er achter dat je dit bij een 1.80 bootje beter niet kunt doen… De punt van de boot ging stijl de lucht in en ik dook er aan de achterkant vanaf! Waadpak vol water en dus zeiknat. Prutser!!

De vissen bleven ’s nachts maar komen…

We maakten de keuze om de hengels na een aanbeet even niet meer terug te leggen. Dit pakte prima uit, tot ’s ochtends liepen alle hengels af en hadden we acht vissen! Het gemiddelde gewicht van de vissen was uitzonderlijk hoog te noemen. Alle vissen waren boven de 15 kilo met als topper een 22.5 kilo vis voor Maarten!

Maarten met zijn zwaarste vis van de sessie!

Door geen gebruik te maken van de boot bleef het ??s nachts mooi kalm op de stek. Dit werd nog even bevestigd toen we de dag erna toch besloten om twee stokken uit te varen, deze liepen niet meer af…

In vier nachten tijd zagen enkele serieuze bakken de binnenkant van ons net!

Terugblik

Uiteindelijk hebben we vier nachten op de blubberstek gezeten. De laatste nacht liepen de aanbeten wat terug en werden de vissen ook wat kleiner. Toen we tot over onze oren onder de blubber zaten, alles nat was en we geen schonen kleren meer hadden, besloten we dat het wel mooi was geweest. Met een hoop vissen met een gemiddeld gewicht van bijna 17 kilo waren we dik tevreden!

Het gemiddelde gewicht van de vissen was uitzonderlijk hoog ditmaal!

Met een flinke smile reden we terug naar huis. Dat ik nog even 90 euro moest aftikken bij de gendarmerie voor iets met ‘vitesse’ (volgens mij had hij het niet over een voetbalclub), boeide me weinig, want gevangen hadden we!

Au revoir!

Wim Hanengraaf

Bekijk ook