De perfecte gezins- en visvakantie in Frankrijk – Richard Siere
Karpervisser en een druk gezinsleven? Dan zien de vakanties er ook net even iets anders uit dan de gemiddelde Frankrijktrip! Richard Siere weet als geen ander hoe je een gezinsvakantie kunt combineren met een schitterende visvakantie. In dit artikel doet hij zijn verhaal!
Richard vertelt: Dit is geen verhaal over tientallen vissen en dikke veertigers. Nee, dit wordt een verhaal over hoe ik mijn gezin en mijn hobby combineer. Mijn motto? Planningen zijn er om aan te kunnen passen aan de omstandigheden!
Het plannen van een heerlijke vakantie
Ik vis graag op karper, maar heb ook een geweldig gezin. Geen ideale combinatie dus, of toch? Jazeker! Als je creatief bent en elkaar iets gunt valt alles te combineren. Als gezin zijn we regelmatig naar Franse betaalwateren gegaan. Erg leuk, maar ook ik evolueer. De drang naar openbaar Frans water werd steeds sterker en voor het eerste avontuur waren mijn pijlen op de magische rivier De Lot gericht. 2019, dan moet het gaan gebeuren!
De afspraak was als volgt: We zouden drie weken naar Frankrijk gaan, naar drie verschillende plekken. n van deze weken was voor mijn visserij, het was nu dus aan mij om op zoek te gaan naar mooie locaties. Al snel vond ik een prachtige gte aan De Lot. Schitterend gelegen, volledig ingericht, en een tuin aan het (vis)water. Kon het nog mooier?
Voor alles een oplossing
Nadat ook de verblijven voor de overige weken snel waren gevonden konden de voorbereidingen beginnen. Alles liep gesmeerd, tot het moment dat mijn dochter vroeg of ze een vriendin mocht meenemen. Hoewel wij van dat soort dingen nooit een probleem maken, schoot ik even in code geel. Dat betekende minder plek en nog meer bagage. Gelukkig denken wij in oplossingen?
Even schoot ik in code geel.
Op naar ?Het Paradijs?
De zaterdag van vertrek brak aan, een zwarte zaterdag. Na een lange rit kwamen we aan in de omgeving van het verblijf, volledig in ’the middle of nowhere’. De plek was zo goed verstopt dat ik er eerst twee keer voorbij reed! Ik moet eerlijk bekennen dat ik behoorlijk schrok toen ik de buitenkant zag. Het woord rune paste beter dan gte… Des te groter was mijn verbazing toen de deur open ging, als de hemel bestaat dan was dit het!
De Lot
Vroeg in de ochtend ging mijn wekker en viste ik voor het eerst op De Lot. Gevoelsmatig een bijzonder moment. Jarenlang had ik er naar uitgekeken, maar nu was het moment daar. De Lot en ik ontwaakten?
Ik merkte dat het vissen even naar de achtergrond verplaatste. De omgeving was zo onbeschrijfelijk mooi dat ik in een soort trance raakte. Ik ontwaakte toen mijn vrouw afdaalde naar mijn stek en een heerlijke kop verse koffie bracht. Die ochtend ving ik verder niets, maar in deze omgeving was niets minder erg.
De week verliep geheel zonder vangsten. Het was lastig door allerlei omstandigheden, waar ik maar geen grip op kreeg. En aanbeet heb ik gehad, een voorzichtige run. Voor een paar minuten had ik intensief contact met een grote vis. Ik stond al in het water toen het contact plotseling werd verbroken. Zuur, maar ook dat hoort erbij.
Veel te snel was de eerste week voorbij gevlogen. Enige teleurstelling was er zeker, maar niet meer dan dat. Op naar de volgende locatie!
Poging twee
Het huisje was sober, maar gelegen in een dal had het een prachtig uitzicht over een adembenemend mooi meer. Gek genoeg ging er bij mij nog geen enkel lichtje branden. Hoe anders is het als ik in Nederland een mooi water zie, dan schiet ik direct in de karper modus!
De eerste dagen gingen voorbij zoals dat in Frankrijk vaak gaat. Croissantje, stokbroodje, kaasje, de BBQ aan en boodschappen doen in oneindig grote supermarkten. Tot die bewuste avond, ik zag plotseling mijn (overigens zeer aardige) Franse buurman in het schemerdonker met een karper uitrusting de berg af lopen. Alle alarmbellen gingen bij mij nu wel af!
De volgende ochtend zag ik mijn kans schoon. Ik spotte de buurman en had inmiddels mijn hengels uitgestald om ze schoon te maken. Al snel stond hij naast me en toverde vervolgens een prachtige spiegel van 39 pond tevoorschijn op zijn telefoon. Hij had mijn volledige aandacht…
De buurman had al snel mijn volledige aandacht…
Toch weer vissen
Mijn Franse vriend viste op een prachtige stek recht voor onze huisjes. Het leek een ideale stek die nauwelijks door anderen te bereiken was. De buurman viste iedere avond van zeven uur tot middernacht en overdag voerde hij dan. Ik bood aan om hem daarbij te helpen en sprak met hem af dan zelf vanaf vier uur in de ochtend een paar uurtjes op ?onze? stek te vissen. Daarna zou ik dan voeren. De Fransoos vond dit geen enkel probleem, zo kan het dus ook!
De eerste sessie
Met de auto had ik een route uitgestippeld, omdat ik de steile afdaling in het aardedonker niet zag zitten. Nadat ik de auto geparkeerd had liep ik vanaf daar een flink stuk over het strand. Het was nog aardedonker en het strand lag bezaaid met grote stenen. Toen alles uiteindelijk op scherp lag werd ik ook hier betoverd door de omstandigheden. Aanbeten bleven die ochtend uit.
Eindelijk succes
Het was een kraakheldere nacht, de maan scheen in het water en zorgde voor een schilderachtig tafereel. Ik ging op een rotsblok zitten en schonk een kop koffie in. Binnen een kwartier liep er een hengel af, maar ik sloeg een gat in de lucht. Dit gebeurt mij niet veel en ik heb in de loop der jaren veel vertrouwen in mijn simpele rigs gekregen.
Kort daarna was het wel raak!
Tien minuten daarna was het wel raak: een volle run op dezelfde hengel! Een stevige dril volgde en een mooie spiegel belandde in mijn net. Snel riep ik mijn fotografen op via de walkietalkie (werkt prima, kilometers bereik). Ik was echt enorm blij terwijl het formaat van de vis voor de gemiddelde visser echt niet zo bijzonder is. Voor mij wel, want dit was mijn eerste vis van Frans openbaar water!
Een kwartier later kreeg ik een nieuwe run, dit keer op mijn andere hengel. Deze vis voelde een stuk zwaarder. Hij was beresterk en het duurde lang voor ik hem onder de top had. Toen ik hem zag wist ik dat dit mijn zwaarste, maar vooral ook mooiste vis was, voorzichtig dus! Gelukkig heb ik een kanjer van een dochter die vaker vissen schept, zo ook deze. Het was echt een plaatje van een spiegel waar ik enorm blij mee was. Toen ik de vis weer langzaam weg zag zwemmen wist ik dat mijn vakantie was geslaagd!
Ik heb daarna nog even doorgevist, maar niets meer gevangen. Het zal velen vreemd in de oren klinken, maar voor mij was het een zeer geslaagde vakantie. Een vakantie die uiteindelijk op visgebied compleet anders liep dan gepland. Laat dat nou juist het leuke zijn, je komt ergens en gaat gewoon vissen. Van tevoren had ik nog nooit van het meer gehoord. Ik was dus volledig onvoorbereid, maar ik kan het iedereen aanraden om er zo in te staan. Ga lekker met je gezin op pad, geef iets en je krijgt er wat voor terug. In mijn geval een week vissen en mooie herinneringen!
A Bientt,
