De stilte doorbroken II Anders doen dan anderen, de theorie in de praktijk

Dit valt af te lezen uit de wijze waarop we de overige vissers bezig zien met het aanvoeren van de stekken. Allemaal met een voerbootje gevuld met vismeelboilies, stifrig’s, en hennep naar dezelfde stekken varen.

Dit is wat een rondje rond het water opleverde na wat observaties en gesprekken met collega vissers. Niet dat ze het allemaal fout doen, dit zou ik niet durven stellen, er werd natuurlijk vis gevangen, maar opvallend was dat veel vissers spraken over de geminderde vangstresultaten op het water. En wanneer je meer wilt vangen dan je nu doet, moet je het stereotype gedrag durven te doorbreken. Ook mijn ogen werden drie jaar terug geopend toen ik een tweetal Engelse vissers veel karpers zag vangen. En nieuwsgierig als ik ben, heb ik maar eens gevraagd wat ik fout deed, of beter gezegd wat ik beter had kunnen proberen om net zo veel aanbeten te krijgen als zij hadden. Een gesprek met deze vissers leverde een leuk contact op, enkele bruikbare tips en een uitgave van de Big Carp. Hun geheim bleek te liggen in een goedje wat met een typische Engels accent ‘carp soup’ werd genoemd. Vrij vertaald ‘karpersoep’.

stilte8.jpeg

Het is een in Nederland niet veel gebruikte samenstelling van aassoorten, gezien de rare reacties die wij van collega-vissers aan de waterkant heb gekregen bij het gebruik hiervan. De soep welke wij gebruiken bestaat onder meer uit een methodmix, verschillende grondvoersoorten, vogelzaad, vismeel, pellets, hennep, blikmais, babycorn, maden, casters, en verkruimelde en hele boilies. Het vocht van de hennep zorgt er ondermeer voor dat de pellets en het grondvoer week worden, waardoor het geheel een soort dikke soep gaat vormen en een aangename reactie zal nalaten in het water en op de stek. Echter kleeft er letterlijk één nadeel aan het gebruik van dit voer. Je kunt het voer namelijk enkel met een boot of radiografische voerboot op de stek brengen. Maar ondanks dit nadeel kan ik je verzekeren dat het een dressuurdoorbrekende manier is van vissen, en je vooral niet moet schrikken van de vlek die je in het water achterlaat op de stek. Wij hebben deze voertechniek afgelopen seizoen toegepast op een tweetal circuit wateren. We merkten dat we meer, en sneller beet kregen dan dat wij voorheen op ander aas kregen.

De reden hierachter ligt natuurlijk in de attractiviteit van het aas en omdat het anders is dan wat de vissen gewend zijn te vinden op dit water. Of was het nu omdat nog niemand anders deze voertechniek nog had toegepast?

Golfballen

Bij het gebruik van boilies denken velen van ons aan standaard boilies van 18 of 20mm. Vissen zijn gewend deze standaard knikkers te vinden en gaan deze natuurlijk associëren met gevaar, resulterend in dalende vangstresultaten. Ik gebruik zelf graag een mengsel van 3 verschillende boilie diameters. Maar door een ongelukkige levering van onze aasleverancier, kwamen wij dit seizoen in het bezit van een 20 tal kilo’s 26 mm boilies. Deze boilies waren bijzonder groot, en leken zelfs wellicht nog iets groter dan de opgegeven maat. En bij gebrek aan ander aas, kregen de boilies dit voorjaar de vuurdoop op één van de drukst beviste circuit wateren uit de regio. Als golfballen katapulte ik ze naar de stek, omdat een werppijp in dit formaat niet te verkrijgen was. Een bezigheid wat de overige vissers gezien het kabaal niet onopgemerkt bleef. Direct werd ik die sessie geconfronteerd met enkele markante vangsten. Een serie twintigers, en een mooie schub van 34 pond gleden mijn landingsnet in. Waar andere vissers die nacht niet veel leven zagen gaf het gebruik van grote boilies bij de vissen blijkbaar geen negatieve associaties. Na meerdere sessies op een twéétal andere wateren kan ik concluderen dat het gebruik van de grote boilies niet alleen meer vissen oplevert, maar ook meer grote vissen. De response is natuurlijk afhankelijk van wat de karpers herkennen. Ik denk dat de karpers op dit betreffende water nog niet vaak met dit soort boilies waren geconfronteerd. En ik denk dat de kans groot is dat het gebruik van mini boilies weleens dezelfde actie op kan gaan leveren. Rico, bedankt!

stilte9.jpeg

stilte10.jpeg

Levende maden

Tijdens het bekijken van één van de dvd’s werden wij afgelopen winter door Lee Jackson geïnspireerd tot het gebruik van natuurlijk aas. Maden gevist aan een speciaal vervaardigde rig, in combinatie met een met maden en casters gevuld pva zakje. Diezelfde week heb ik meteen de proef op de som genomen, en een liter maden gehaald voor een proefsessie. Voor deze visserij had ik speciaal voor deze aasmontage een nieuwe rig gemaakt, zoals in de dvd werd beschreven. Aan de hair wordt een rig ringetje bevestigd. Aan deze ring worden een twintig tot dertig tal maden geknoopt welke met behulp van een naald op een stukje garen zijn geregen. De twéé uitersten werden simpelweg bij elkaar gebonden, en aan de ring bevestigd. Op deze manier krijg je een mooi bolletje met maden, waar een zeer levendig effect vanuit gaat, en net als een boilie vrij onder de haak kan hangen. Mijn resultaten waren voor winterse begrippen zeker niet slecht te noemen. Ik wist die dag 4 vissen te landen welke ik aan de maden ving. Wellicht dat de attractiviteit van de maden de karpers eerder deed doen azen. Bij het gebruik van de maden dien je er wel rekening mee te houden dat er ook ongenode gasten kunnen worden uitgenodigd tot het nemen van het haakaas. Bijvangsten als grote voorn, brasem, zeelt en baars zijn niet uit te sluiten. Echter denk ik dat de extra actie, en de doorgaans goede resultaten de bijvangsten meer dan goed maken.

stilte11.jpeg

Geur en smaak

Een aantal jaren geleden kochten we op een hengelsportbeurs een aantal emmers met boilies. Wij kregen er toen van de verkoper een 2 tal Sensas boosters bij cadeau. Het gebruik van deze boosters waren voor ons de voorloper van datgene wat op de kleinere drukbeviste watertjes nu het verschil zou gaan maken tussen vangen en vangen. Toen al stond voor ons het gebruik van partikels hoog genoteerd op de aaslijst. Vele kilo’s met duivenvoer werden gevoerd in combinatie met de Sensas booster. Op een emmer met duivenvoer goten wij na het koken steevast een 5 tal dopjes. De booster bestaat uit niet meer dan een stroperige massa van suikers en een flavour. Deze combinatie was toen goed voor enkele spraakmakende resultaten. Wat verwaterd door het gebruik van boilies op het grote water, ben ik de afgelopen twee seizoenen weer gestart met het gebruik van deze kleine partikels. De duivenvoer wordt tegenwoordig nog maar zelden door ons in zijn natuurlijke vorm aan de karper voorgeschoteld. De voerbootjes standaard afgeladen met een bakje duivenvoer was voor de overige vissers altijd wel goed voor één of meerdere vissen. Maar toen wij datzelfde aas een andere smaak of geur meegaven leverde dit soms meer dan tien karpers op, met als topdag eenentwintig karpers. Ook hier ligt het geheim weer in het anders doen. Enkele vloeibaren of poederachtige toevoegingen aan het aas deden op sommige dagen het water doen bruisen. De beste toevoegingen welke wij tot nu toe hebben gebruikt zijn tomaten soep, kerry, en koffiepoeder, waarvan koffiepoeder de voorkeur heeft. Een tip welke ik eerder dit seizoen nog meekreeg was om je boilies te overgieten met chocolade saus.

De mogelijkheden zijn legio, en de resultaten veelal bijzonder goed. Waar jij dacht dat duivenvoer op jouw water niet meer werkte en werd geassocieerd met gevaar, ligt de oorzaak net als bij de grote boilies niet altijd aan het soort aas. Maar juist aan de geur, de smaak of de vorm hiervan in combinatie met waarin de karper gewend is deze te vinden.

stilte12.jpeg

stilte13.jpeg

stilte14.jpeg

‘Kunst’ aas

Boilies, mais, tijgernoten, maden, kikkererwten, pinda’s of brood, allen vervaardigd uit een rubberachtig of plastic materiaal. Ze zijn te verkrijgen in verschillende flavours en kleuren, sommige zijn zelfs lichtgevend. Velen beginnen er niet aan, omdat het niets met vissen te maken zou hebben. Ik ben een andere mening toegedaan. Het grootste voordeel vindt ik dat deze producten drijvend zijn. Een pop-up montage is dus gemakkelijk te vervaardigen, en het geheel ziet er zeer natuurlijk uit. Tijdens het beazen van de hair gebruik ik graag één korrel mais tussen twee echte. Hierdoor zorg je ervoor dat je haakaas een stuk lichter is, en gemakkelijker in de bek van de karper verdwijnt. Een tip welke ik dan wel zou willen meegeven is de onderlijn niet te lang te maken. De kans bestaat namelijk dat de vis zich te diep haakt, met alle gevolgen van dien. In karper 23 las ik een artikel van Frank Warwick over de nieuwste vorm van kunstaas. De firma Enterprice tackle had deze maiskorrel nu ook uitgebracht in een lichtgevende variant, een zogenaamde glowbait. Ik moet toegeven dat ik na het lezen van van dit artikel een beetje sceptisch was over de werking van dit product. Maar hier ben ik later wel van teruggekomen. Een bedje hennep, wat zoete mais en een rigje met één echte en twee lichtgevende maiskorrels werkte zeer goed op wateren waar de vis het klappen van de zweep al kent. De karper welke veelal voorzichtig is voor datgene wat ze kent, is blijkbaar toch niet haar nieuwsgierigheid kwijt als het gaat om dit soort dingen. Pop up’s en lichtgevende aasjes zijn zelfs op de drukst beviste wateren geen dagelijkse kost voor de karper. De beste resultaten boekten wij op de kleinere dressuurwatertjes, welke zeer overeenkomstig zijn met de wateren waar in Engeland met deze producten goed wordt gevangen. Leuk om te vermelden is dat ik op het grote water, waar de vis niet onder een constante druk staat geen verschil heb kunnen merken tussen een rig met een normale mais korrel, of een lichtgevende…

Stalking

Een andere manier van karpervissen welke ik zou willen aanhalen is het stalken. Dit is een term welke afkomstig is uit Engeland. Het is een manier van vissen welke je op verschillende manieren kunt beoefenen. Met de pen, met oppervlakte aas, of gewoon met een slappe lijn en een bodem-rig. En dit laaste is nu juist zo effectief gebleken op sommige momenten. Deze vorm van stalking gaf voor mij aan het karpervissen een geheel nieuwe betekenis. Op de momenten dat ik niet veel tijd hebt om te vissen, kun je toch met weinig materiaal, in een korte tijd zeer effectief bezig zijn. Je kunt op stekken vissen waar je veelal tijdens het statisch vissen niet kunt komen. Nog een voordeel, of beter gezegd een voorrecht is dat je de karper vaak visueel kunt waarnemen. Op een water waar ik wel eens vis kan ik op sommige stekken onder de kant letterlijk het aas zien liggen, wat een heel bijzondere ervaring is als er een karper op je aas komt, en het opneemt.

stilte15.jpeg

Naar aanleiding van een zeer gedetailleerd artikel uit een Engelstalig karpermagazine heb ik het afgelopen seizoen veelvuldig gevist met een bodem-rig montage welke je ook voor het statisch vissen zou gebruiken. Bepakt met een schoudertas, een hengel, een onthaakmat, een schepnet en een emmer voer struinde ik de waterkanten van het bos af, op zoek naar de aanwezigheid van karper. Versteld staande van de eenvoud en het gemak om de karpers op deze manier aan de schubben te komen vergt het wel wat van je observatievermogen. Het herkennen van de aanwezigheid van karper is niet voor iedereen even vanzelfsprekend. Het is een soort gave die je moet hebben of moet ontwikkelen door de jaren heen. Door de beugel genomen is het direct visueel waarnemen van karper de meest gemakkelijke en voorkomende vorm. Maar niet altijd de meest gunstige voor bijvoorbeeld het penvissen en het stalken met een loodmontage. Het waarnemen van de karpers bestaat over het algemeen uit het lokaliseren van aasbellen, deiningen onder het oppervlaktewater en het springen van de vissen. Deze vorm van vissen geeft je niet alleen de nodige mobiliteit, maar ook de mogelijkheid meerdere plekken te bevissen welke nu ineens interessant worden. Vissend op een water waar ik normaal gesproken altijd achter de hengels zit, wist ik de afgelopen twee seizoenen op een geheel andere wijze te benaderen. Door in plaats van de lijnen naar het struikje uit te varen, liep ik door de dichte bossage naar de waterkant. Heel stil, en met een minimale bepakking sloop ik door het bos en zag ik de karpers onder de kant tussen de paaltjes azen. Dit was een stek waar ik normaalgenomen nooit mij aas zou kunnen laten zakken, gezien het risico op verspelen. Maar nu ik de karper kon benaderen vanuit een geheel andere positie, had ik een groot voordeel. Ik kon vissen op stekken waar normaal geen rig kon worden gepresenteerd, plekken waar het soms wel leek alsof ik mij bevond in het hol van de leeuw. Daar, voor de paaltjes zwom er meerdermaal één op en neer. Duidelijk op zoek naar voedsel, gezien de bellensporen welke de vis zo nu en dan achterliet op het wateroppervlak. Ik plaatste mijn rig voorzien van een pva zakje gevuld met wat pellets, maden en verkruimelde boilies net achter de azende karper op ongeveer 70 cm water. De lijn liet ik slap richting de hengel lopen welke ik gewoon op de grond had gelegd. Grondbelletjes, en een deinend wateroppervlak verraadde de aanwezigheid van de karper rondom het aas. Af en toe zwom de karper weer weg om vervolgens weer terug te komen op het aas.

Het duurde niet langer dan een minuut of 10 alvorens de lijn van de molen afliep en er zich onderwater een deining onder het wateroppervlak deed ontstaan. De karper had zich gehaakt, en baande zich een weg langs de paaltjes richting het open water. Met behulp van mijn waadpak kon ik de vis na wat halsbrekende toeren net voorbij de in het water staande paaltjes landen. Met een mooie 23 pond geen slechte start voor mijn eerste keer stalken met een bodem-rig. Karpervissen op deze wijze is naar mijn ervaring van afgelopen seizoen meer een visserij voor overdag’s, en beter geschikt voor de warmere maanden van het jaar wanneer de vissen zichtbaar dicht onder de kant azen. Rond het opkomen van de zon, en het avondschemer heb ik de beste resultaten gehad. En in plaats van de gehele dag weg zweten achter de stokken, leverde deze korte maar geplande wijze van vissen soms zelfs nog meer karpers op in een korter tijdsbestek. Een belangrijk gegeven bij deze visserij is dat je jezelf erg stil moet kunnen houden, zeker bij het spotten van een karper rondom je aas. Mijn ervaring wijst uit dat deze visserij zich uitstekend leent voor de kleinere wateren, en wateren waar de karpers zichtbaar dicht onder de kant azen. Om nog even terug te komen op het gebruik van aas, kan ik vertellen dat ik veelal grondvoer, geweekte pellets en maden gebruik. Maar een mengsel van partikels en verknipte boilies kan ook bijzonder effectief werken. De keuzes zijn er in overvloed. Als haakaas gebruik ik zowel stukjes halve boilie, als ook natuurlijk voedsel in de vorm van wormen, maden en zoetwatergarnaaltjes naar gelang deze laatst genoemde op jouw water van nature voorkomen.

stilte16.jpeg

Deze aassoorten zijn rond het voorjaar en de zomer erg interessant om te gebruiken voor deze visserij. Een combinatie van een pva zakje gevuld met mini pellets en maden bleek een echte killer te zijn. Wat zeker niet onbelangrijk is om te vermelden, is het gebruik van camouflagekleding. De karper heeft een goed zicht rondom, dit had ik al eerder bemerkt tijdens het oppervlaktevissen. Karpers kennen hun omgeving beter dan wij veelal denken. Een persoon met een knalgeel of rood T-shirt op een plek waar de karper nooit belaagd wordt, is voor de karper veelal voldoende om als een duikboot naar de boden af te dalen. Het kan dus geen kwaad jezelf te camoufleren. Een groenkleurig T-shirt of broek welke een beetje overeenkomen met je achtergrond kan dus naar mijn mening zeker zijn voordelen hebben. En het hoeft natuurlijk niet altijd groen te zijn. Wanneer de dag helder is en er niet veel bomen om je heen staan is het dragen van een blauw of wit T-shirt zeker ook geen verkeerde keuze. Als laatste zou ik nog even willen vermelden dat al de aangehaalde methodes zijn nog maar een topje van de sluier zijn. Technieken en methodes zijn er in overvloed, of zijn natuurlijk zelf ook heel goed te bedenken. En zolang het zogenaamde anders doen dan anderen de basis is van je gedachten, komt het zeker weten dik in orde.

Strakke lijnen,

Jeroen & Jordy op ’t Hof

Het anders doen, dat is wat wij hierboven al even aanhaalden. Een bekende term, maar te weinig toegepast.

Bekijk ook