VIDEO: Doorzetten en aanpassen- Succesvolle maanden voor Jean-Paul Wix
Jean-Paul Wix vist maar al te graag in de Nederlandse polders en rivieren. Echt rustig zit hij er dan niet bij. Zoekend en struinend weet hij de vissen in het net te krijgen.
Jean-Paul vertelt: Ik ben een druktemaker. Daarmee wil ik zeggen dat ik me tijdens het vissen druk zit te maken. Door jaren heen heb ik 100% vertrouwen in mijn toegepaste rigs, aas en methode’s, geen twijfels daar. Maar ik maak me altijd druk over het feit dat, 1. de vis er überhaupt zit en 2. ze willen azen. Als ik dus even na 1,5 a 2 uur al geen aanbeet krijg, zit ik al te overwegen of ik moet doorzetten of aanpassen.
Door jaren fanatiek te hebben gebasketbald gecombineerd met veel krachttraining, heb je toch een bepaalde doorzettertsmentaliteit opgebouwd. Een dag met mij vissen is topsport. Lopen, staan, voeren, roeien, verkassen, spullen sjouwen… Veel buitenstaanders denken dat vissen lekker chillen is, ik zeg ??ga een dag met me mee en je bent blij dat je kan zitten als je thuiskomt.?
Ik hoor het me nog zeggen tegen een vismaat. Volgend jaar wil ik gewoon meer uren maken met mijn lijnen in het water in plaats van zoeken, zoeken lokaliseren en voeren. Waar ik op de rivier en in de polder de vis kan verwachten weet ik nu wel. We gaan vol inzetten met een voercampagne en oogsten.
Aanpassen
Het weer en andere omstandigheden gooiden al vroeg in het seizoen roet in het eten. Het duurde te lang voordat de vis kwam spelen. Mijn voercampagne (elke avond kleine hoeveelheid) startte eind februari in de polder. Anticiperend op een mild voorjaar, waarbij net als vorig jaar de polder snel opwarmt en de vissen al in april naar de paaigebieden trekken. Nou mild mijn achterwerk dit jaar dus.
Lang verhaal kort, helemaal niets, geen stootje buiten de 30 brasems. En als traktatie besluit een mooiweervisser tijdens dat ene warme weekje in april, de met precisie uitgekozen voerstek ook aan te gaan voeren. Ik claim helemaal niets, dus good luck. Alles bij elkaar gooi ik twee middelvingers in de lucht en ga ik lekker ergens anders mijn ding doen.
Dat ene warme weekje weet ook de riviervis te triggeren. Waar die er vorig jaar er veel langer over deed om naar de paaisloten te trekken, meldt deze zich precies op tijd. Polder is een leuke side-chick, maar de rivier heeft toch echt mijn hart. Getimed met de dipjes in de luchtdruk, weet ik de komende weken de nodige succesen te boeken.
Ik ben ben helemaal in tune met het rivierleven. Binnen 2 uur geen aanbeet is verkassen. Als ik er wat data op los zou laten: Binnen 2 uur een karperaanbeet op de voerstek, dan durf ik inmiddels de garantie te geven dat er 90% van de keren altijd een 2e volgt. De witivis op de rivier is inmiddels mijn vriend. Ja ik sta soms de ene slijmerd na de andere te onthaken, maar het wordt dan vaak ook afgewisseld door een karper. Is het niets, ook geen witvis, dan is het echt niets. Op mijn beste sessie van slechts 4 uurtjes in de stromende regen, weet ik 5 brasems, 5 zeelten, een kopvoorn en 5 karpers te haken, waarvan ik er helaas 1 verspeel.
Met een grote aanwezigheid van witvis is het van belang dat met regelmaat de voerstek wordt voorzien van aas. Dat is hard werken en zorgen dat je altijd genoeg aas meeneemt.
Naast de 3 ??loodhengels? gaat er altijd een struinhengel mee en een halfje wit. De blanksaver… Koppig dat ze zijn, kunnen ze een voerstek op 20 meter afstand links laten liggen, maar tussen de lelies zonder twijfel een broodvlok opzuigen. Is het het weer? Liggen ze hoger? uit de stroming en drukte van de rivier?? Honger hebben ze bijna altijd, ik moet me gewoon flexibel opstellen en niet m’n hangers in beweging willen staren. Ik stop met praten. Bekijk m’n video maar!
