Een terugblik op het meest succesvolle visjaar van Kenneth Wiessenberg!

Veel vissers gebruiken al snel het woord geluk of hebben het over “gouden ballen”… Als dat zo zou zijn heb je het bij Kenneth Wiessenberg al snel over een gouden ballenbak, want 2021 is een jaar dat hij zich met opmerkelijke resultaten in de kijker speelde met als hoogtepunt een Nederlandse 35 kilo vis. Wij geloven echter niet dat het geluk is, tijd om hem aan de tand te voelen!

Een uitzonderlijk enthousiasme voor het vissen op grote karpers zorgt bij Kenneth voor een enorme drive. Hij kan er letterlijk geen genoeg van krijgen! Ondanks dat hij niet iemand is met zeeën aan vistijd krijgt hij het keer op keer voor elkaar. Lees hieronder het interview!

Aanknopingspunten

Voordat we gaan kijken naar de start van 2021 zijn we wel nieuwsgierig hoe je het voorgaande jaar hebt afgesloten. Had je nog lopende projecten en mogelijke ‘unfinished business?’ En ben je iemand die ook in de winter doorvist?

Kenneth aan het woord: Eigenlijk vis ik in de winter te weinig. De voornemens om door te vissen zijn er wel, maar doordat ik echt lastige wateren bevis besteed ik die periode vaak vooral aan de voorbereiding voor het nieuwe jaar. Eind 2020 heb ik nog enkele nachten gevist op de plas van de ‘Zwarte Spiegel’. Daar gebeurde echter helemaal niks. Zonder aanknopingspunten had ik geen goed gevoel om daar door te gaan. 

Juist dat goede gevoel is voor mij belangrijk om door te gaan. Daarna ben ik dus nog wat ochtenden gaan vissen op een afgraving elders in het land voordat mijn winterstop begon.

Wanneer was je gevoel dan weer goed genoeg om van start te gaan? En waar begon je het jaar?

In april ben ik weer teruggegaan naar diezelfde afgraving, maar daar was het inmiddels echt druk en wilde ik eerlijk gezegd niet tussen zitten. Ondertussen was er een dikke spiegel die ik op het spoor was en dankzij een tip wist ik de locatie waar deze hangbuik zwemt te achterhalen. Daar heb ik een sessie van twee dagen gevist en was mijn timing bijna perfect. Een dag nadat ik weg was werd de vis namelijk gevangen. Dat op de plek waar mijn hengels eerder nog tussen het riet stonden, dus dat water en die specifieke spiegel vraagt wel om een revanche.

Revanche

Zo te horen was je timing bijna perfect, bijna… Wij kunnen ons voorstellen dat je daar dus nog een appeltje mee te schillen hebt. Ben je teruggegaan voor een herkansing?

Toen de vis werd gevangen had ik niet het verlangen om snel terug te gaan. In plaats daarvan had ik een toffe Frankrijktrip naar Great Lake. Dit betaalwater is mijn favoriete bestemming voor een visvakantie en ik kom er al sinds mijn achttiende. In de loop van de jaren is het water steeds uitdagender geworden, maar er zwemmen nog steeds een paar van die typische spiegels met grote schubben. Je maakt er nog altijd kans op echt oude volschubs en rijenkarpers van meer dan twintig kilo. 

Daarvoor moet je wel echt hard werken onder plantenrijke omstandigheden, want naast de prachtige vissen staat het water ook bekend om het vele wier. Het is ook absoluut geen standaard betaalwater en dat spreekt mij ook zo aan, dus (zolang de kans er is) wil ik er jaarlijks terug komen.

Timing

In het voorjaar kies ik bij voorkeur de ondiepe zone van het water. Het is dan alleen een kwestie van hopen op goed weer, want vaak zie je dat de vissen dan dat deel van het water optrekken. Als dat het geval is zit je met de locatie in ieder geval goed en is het vaak een stuk makkelijker. 

Kreeg je het weer, waar je op hoopte?

Mijn timing had in mei een stuk beter gekund, want het mooie weer was ver te zoeken. Je plant altijd op eerdere ervaringen en leeft ook echt met hoop en verwachtingen naar zo’n trip toe, maar na 48 uur met koude omstandigheden was er nog geen teken van leven. En op zo’n moment is een betaalwater wel frustrerend en moet je, als je niet kan verkassen, geduld hebben. 

Nieuw zone

Gelukkig had ik een vriendelijke Duitse buurman die mij toeliet om in zijn zone te vissen. Daar was het wat dieper én het lag ook uit de wind. De zone pakte mooi de avondzon mee en het was duidelijk dat de vis hier wel lag. Vanaf stek één waar ik zat, plaatste ik met goedkeuring van hem de hengels net voorbij de landtong bij stek 2. Daar kon ik de vissen die hem passeerden onderscheppen. Je kan haast zeggen dat ik de van hem overgebleven kruimels bij elkaar mocht vegen, maar als ik dat niet gedaan zou hebben… zou het echt taai zijn geworden.

Op Great Lake heb ik het idee dat de vissen vaak schrikken van boilies. Als ik met de boot rond kijk zie ik vaak de bollen liggen van voorgaande vissers en om die reden vis ik er dan graag met hennep. Gelukkig heb je ook weinig last van witvis en kan je goed uit de voeten met klein aas. Bovenop die hennep vis ik in de periode voor de paai graag met een opvallende pop-up. In voorgaande jaren waren oranje en roze erg goede kleuren, maar tegenwoordig is wit een van mijn favorieten geworden. Gevist op een Spinner Rig is dat een echte killer gebleken!

Kassa!

Na het verplaatsen van de hengels kreeg ik met regelmaat beet. Zo kwamen er een paar van de oudjes tot net onder de 25 kilo op de kant en had ik ook wat jongere exemplaren. Uiteindelijk was het dus een echt geslaagde trip!

Met zo’n buurman heb je het dan echt getroffen! Zo zie je maar dat je dankzij de sportiviteit van een ander en elkaar, een lastige week kan omdraaien naar een succes. Zorgt een dergelijke sessie ervoor dat je daarna even verzadigd bent of ga je thuis gelijk weer met de voet op het gaspedaal?

Zo’n geslaagde trip zorgt er wel voor dat ik thuis ook weer met extra motivatie en vertrouwen aan de slag ga. In de tussentijd was de Zwarte Spiegel ook weer gevangen. Met mijzelf had ik de afspraak gemaakt te wachten tot hij al eens was gevangen en daarna te starten. Mede door de visserij van een paar nachten in het voorgaande jaar en een beetje peilwerk, had ik het voorbereidende werk al gedaan. Met de zekerheid dat de vis in ieder geval ontwaakt was na een koude winter, ging er met een goed gevoel aan de start. 

De zwarte spiegel

Een week na de Frankrijksessie ben ik er dan ook al snel een ochtend gaan vissen. Die eerste visdag heb ik hem al zien zwemmen. Zo’n vis daadwerkelijk kunnen observeren is echt bijzonder. Je kijkt naar een van de grootste vissen van Nederland en als je hem kan zien, geeft dat ook het gevoel dat de vangst dichterbij komt.

Mede door die voorgaande sessie koos ik voor de hoek waar ik haar zag.

Het plan was om zo snel mogelijk terug te gaan, maar werk en het gezinsleven zorgde ervoor dat ik langer moest wachten. Vrijdag 18 juni vertrok ik na mijn werk voor een nacht. De hele week was ik al niet fit, maar ik voelde dat ik moest gaan. Mede door die voorgaande sessie koos ik voor de hoek waar ik haar zag. Daar plaatste ik beide hengels heel ondiep tegen een rietkraag. 

Net zoals op de Great Lake was dat wederom met witte pop-ups op Spinner Rigs boven op een lading hennep. Ik hoop dat die fluo pop-up de aandacht trekt van de vis voordat ze eigenlijk helemaal losgaan op de hennep. Dat tapijt aan kleine, veilige korrels hennepzaad is echt om de aandacht te trekken van de vis. Als ik ergens begin met voeren start ik daarom ook vrijwel altijd met hennep. Zelfs als ik bijvoorbeeld ergens met boilies een voercampagne wil opzetten, voer ik de eerste keren ook graag veel hennep bij.

Wat er die nacht gebeurde weten wij natuurlijk al. Kan je vertellen wat het met je deed toen die aanbeet eindelijk kwam? 

In volle glorie

Kwart over drie kwam de aanbeet die ik nooit meer zal vergeten. Ik werd wakker en ik zag een lichtje van de sounderbox branden. Doordat ik niet helemaal fit was, leek het even te duren voordat ik echt wakker was terwijl ik ondertussen een volle run kreeg. Toen ik de hengel eenmaal vast had, voelde ik dat de Kontour fluorcarbon hoofdlijn ergens vastzat. Dat zorgde ervoor dat ik de eerste minuut van de dril slecht contact kon houden met de vis. Gelukkig kon ik de lijn loskrijgen.

Vervolgens voelde ik een vis vrij schokkerig zwemmen en mede daardoor leek het eerst een kleine vis. De vis dook het riet in en ik ben er in mijn waadpak heen gegaan. Voordat ik bij het riet kwam, schoot de vis het open water op en duurde het nog enkele minuten voordat ik dacht dat het hem kon zijn.

Dit is de ‘Zwarte Spiegel’!

Toen hij voor het schepnet opdook wist ik het: dit is de ‘Zwarte Spiegel’! De eerste poging om hem te scheppen miste ik hem, maar gelukkig was de tweede poging raak en was het de enorme spiegel waar ik op hoopte. De vis is even tot het eerste licht bewaard om hem vervolgens veilig op de foto te zetten. Pas daarna begon het bij mij te landen dat ik een dergelijk grote vis heb gevangen. Met een gewicht van 37,8 kilo was het een bizar PB en ook nog eens een tweede vis boven de 70 pond in eigen land. 

Al in de autorit naar huis bedacht ik mij dat ik ineens tijd over had. Ik had voor deze visserij veel meer tijd vrijgehouden en zelfs verlof ingepland, maar ineens is dan de klus geklaard. Daarna ben ik even gaan rondzwerven. Zo bezocht ik de afgraving waar ik al vaker heb gevist en beviste ik ook een circuitplas in het noorden. Op dat water zat het toen ik ’s avonds aan kwam flink vol met andere vissers. Dat betekende dat ik weer terug naar huis moest. 

Het wondermiddel

Op dat water weet ik dat het vaak in de ochtenduren te doen is, dus de nacht voelde echt als een bonus. Al bij het eerste licht had ik de spullen op de trolly liggen om te verkassen naar een zone waar ik vis zag. Ik ben bewust niet boven op de vis gaan zitten maar er wat voor gebleven. Wederom was het hennep, een witte pop-up en… 😉

Een Spinner Rig?

Yes! De hennep en de pop-ups bood ik boven op het wier aan op een plek voor de vissen en die kwamen steeds dichterbij. Al na twee uur kreeg ik het aan de stok met een oude schubkarper die ze ‘De Stofzuiger’ noemen, maar het bleef niet bij deze ruim 18 kilo zware schubkarper. Met de hengel weer terug kreeg ik ’s avonds weer actie in de vorm van een kleinere schub. Geheel tegen verwachting in kwamen er die nacht nog twee vissen op de kant. 

Een van de vissen was een afgepaaide 19 kilo schub die helaas bij het fotograferen in het water ontsnapte. Dat was echt doodzonde, maar tegelijk het risico als je ervoor kiest hem in het water te fotograferen. Als afsluiter van de meer dan geslaagde sessie had ik in de ochtend zelfs nog een laatste vis, maar ook dit was weer een wat kleiner exemplaar. Het werd er weer een stuk drukker, dus besloot ik terug te gaan naar de circuitplas waar echt schitterende vissen zwemmen, waaronder een grote rijen.

Jij krijgt er ook geen genoeg van he? 

Zeker niet! Eind juli heb ik de hengels dan ook weer op de afgraving te water gelaten. Daarbij zag ik de vis structureel in dezelfde sector en kon ik, door op dezelfde plek te vissen en te voeren, al een aantal vissen vangen. De hennep liet ik vanwege de brasems achterwege, dus het waren alleen maar boilies waarmee ik de stek de avond voorafgaand aan de sessie aanvoerde. 

Een nieuw PB

Vanwege de hengeldruk is het helaas niet mogelijk om een stek goed te onderhouden, want 6 van de 7 dagen zit er iemand op de door mijn beoogde stek te vissen. Desondanks bleef ik elke week het water bezoeken. In augustus zorgde dat voor twee mooie uitschieters. Zo ving ik naast een aantal kleinere vissen, onder andere een 19,9 kilo dwarrelschub en een nieuw personal best schubkarper van 23,2 kilo. 

Die laatste vis oogde echt enorm toen hij in het landingsnet lag en is zeker een van de hoogtepunten van dit bizarre jaar. 

Het is nu december en we hebben nog een aantal wintermaanden te gaan. Blijf je de komende tijd doorvissen op dat water?

Zover als dat ik aan vissen toe kom zal ik dat zeker doen. Ik had twee andere wateren in gedachten, maar de vistijd zal erg beperkt worden. Eind september word ik voor de tweede keer vader en zal de focus dus op belangrijkere zaken komen te liggen. Daarnaast ben ik weer meer aan het badmintonnen op hoog niveau en dat vind ik ook te leuk om er niks mee te doen. 

Het zal dus creatief plannen worden om her en der wat vissessies in de agenda te zitten. Gelukkig heb ik het echt getroffen met mijn verloofde en… ik heb al besloten dat na de komst van onze dochter minder uren ga werken. Misschien krijg ik toch nog wat extra vistijd! Dat zou zomaar voldoende kunnen zijn om die rijenkarper in het net te krijgen. 

We horen het al… aan motivatie en targets geen gebrek! 

Dromen komen uit

Na de geboorte van hun dochter vindt Kenneth de tijd om nog ver van huis achter de fors gebouwde spiegel aan te gaan waar hij in het voorjaar al dichtbij kwam. Die vis vroeg om een revanche en wat er toen gebeurde had Kenneth niet durven dromen. 

Tijdens de eerste sessie terug op het extreem begroeide en stevig beviste water wist hij namelijk al een van de topvissen op een gewicht van 25 kilo te vangen. Alsof dat nog niet genoeg was, volgde de sessie daarop de topvis van het water. Het jaar werd zo dus nog een stuk absurder dan het al was.

Wat een jaar! We zijn alvast benieuwd wat 2022 voor Kenneth in petto heeft!

Kenneth Wiesenberg – Team Korda

Kenneth zijn bizarre (en succesvolle) avonturen volgen? Neem dan zeker een kijkje op zijn Instagram. Daar check je ook welke Korda producten hij dit seizoen allemaal heeft ingezet!