Extreem karpervissen op het machtige Orellana in Spanje met Mandy Zupansic!
Een aantal jaar geleden heeft Mandy contact gehad met Edwin en Ressie. Zij wonen in Spanje aan een prachtig meer van ruim 5000 hectare (!), dan weet je wel dat hier alles uit de kast gehaald moet worden om een vis te prikken! Precies waar Mandy op zoek naar was en samen met Gerrit ging ze het avontuur aan.
Mandy Zupansic aan het woord: Mijn bestelbus is al ruim tien jaar oud en omdat mijn beurs niet ver genoeg reikt voor eventuele reparaties onderweg, besloten we een bus te huren. Dan heb je tenminste geen zorgen als er wat aan kapot gaat. Althans, dat dachten we…
Video impressie van de trip
Als je naar een nieuw water gaat is het altijd heel lastig om van tevoren in te schatten wat je nodig hebt. Het enige wat ik wist, is dat er veel scherpe keien en stenen liggen. Daarnaast is het water immens groot, dus een bootje met benzinemotor zou erg handig zijn!
Orellana la Vieja
Orellana is een MEGA groot, Spaans openbaar water in de regio Extremadura. De meeste oevers bestaan uit kiezel stenen, scherpe rotsen en steile oevers. Her en der vind je ook wat stukken waar alleen zand ligt om je tent bijvoorbeeld op te zetten. Per seizoen kan de waterstand verschillen omdat ze in de winter het water weg laten lopen naar een ander water dat er kort naast ligt.
In de baaien staan langs de kanten dikke wiergordels waar de karpers graag liggen in het voorjaar, maar ook op de open stukken kun je hier prima vis vangen. Aan de noordoostelijke kant van het water liggen heel veel ondiepe armen en baaien, hier is het vaker wat drukker met vissers. Vooral in het voorjaar als de vis de ondiepe stukken op zoeken om te paaien.
In het voorjaar zouden de ondiepe baaien dus zeker mijn voorkeur hebben om te bevissen. In de zomer kun je je de moeite beter besparen, want dan is het ruim 50 graden buiten en schommelt de watertemperatuur ook nog eens rond de 28 graden…
Wat luxe is nooit verkeerd
Gelukkig zijn wij in het bezit van een benzinemotor wat het stukken makkelijker maakt om te gaan voeren of te verkassen. Als je deze niet hebt, dan kun je met Edwin met de grote boot mee. Let wel op, want 2-takt motoren zijn hier verboden!
Omdat wij ook een beetje luxe willen, hebben we een caravan gehuurd. Hier kun je heerlijk douchen en heb je een grote keuken met overkapping tot je beschikking. In de avonduurtjes kun je Netflixen en lekker onderuit zakken op de bank, terwijl je hengels wachten op een vis die de fout in gaat.
Goed schoeisel is ook handig om bij je te hebben!
Het is ongeveer 30 meter naar je stokken, maar ik adviseer je om niet te gaan rennen. Als je struikelt en valt, dan kon je wel eens behoorlijk pech hebben. Goed schoeisel is ook handig om bij je te hebben!
Het weer is niet te voorspellen
De vooruitzichten zagen er zeer positief uit: 19 graden, zon, windkracht één en een luchtdruk van rond de 1022. Schijnbaar is weeronline niet in staat om het weer te voorspellen, want de eerste vijf dagen hebben we niets anders dan bewolking, regen en kou gehad. In de winter heb ik een grote hekel aan harde wind en veel regen. Het water koelt gewoonweg te snel af. Bij aankomst is de watertemperatuur 16.7 graden, maar na twee dagen is deze al één graden gezakt…
Pas je materiaal aan!
Thuis had ik mijn spoelen al opgespoeld met 30/00 gevlochten lijn. Omdat nylon slijtvaster is dan gevlochten, knoop ik er een dikke voorslag op van 60/00. De gevlochten lijn gebruik ik, omdat ik op grote afstanden alles meteen wil doorkrijgen. Afstanden van 450 meter zijn op Orellana geen uitzondering.
Neem niet te veel duur materiaal mee. Je Daiwa molens van €400 kun je beter thuis laten, want de wind kan af en toe behoorlijk draaien en aantrekken zodat zelfs je molens vol met zand komen te zitten. Zelfs de zon in Spanje is funest voor je spullen als deze er te lang op staat te bakken ;-).
Voeren, voeren en nog eens voeren!
Het is raadzaam om een voerstrook te trekken voordat je je hengels te water laat en dat je daarnaast ook al wat andere stekken gaat aanvoeren. Als de vissen op je voer komen en er valt niets meer te halen, dan verlaten ze de regio en kan het lang duren voordat ze weer terugkomen.
70% mais, 20% tijgernoten en 10% boilies: zo ziet onze mix eruit. De eerste dag gaat er meteen 30 kilo voer over de stek heen. Deze voeren we in een strook van ruim 150 meter lang. Laat ze maar zoeken naar hun eten! Bij het uitvaren van de hengels gaan er nog eens vier grote scheppen voer overheen en zeer verspreid. Ga niet “te” compact voeren, want dan trekken de Amerikaanse meervalletjes ook regelmatig aan de bel.
Ga ook eens met de dieptemeter en een H-marker over het water. Met een H-marker en een dikke bonk lood kun je de bodem goed voelen. De stek voor de caravan bestaat voor 90% uit zand. Her en der liggen wat plekken die uit blubber bestaan en hier vis je liever niet in omdat je lood en onderlijn erin weg kunnen zakken.
De laatste meter
Over de laatste meter maak ik me eerlijk gezegd niet zo druk. Het talud bij de ‘caravan stek’ loopt zeer langzaam af en hierdoor loopt je lijn mooi over de bodem. Als loodgewicht gebruiken we lood tussen de 220 en 300 gram. De lippen van de vissen hier zijn kanon hard en ik wil wel dat de haak meteen door het vlees heen gaat als ze de rig op pakken. Waar ik wel veel tijd aan besteed, zijn mijn onderlijnen. Gezien we een hele grote voerstrook hebben getrokken, wil ik wel iets wat meteen opvalt of hun interesse trekt.
Daarom knoop ik een rigje met twee drijvende maisjes en een ‘shot on the hook’. Deze helpt om de haak te laten draaien en de rig op de juiste plaats te laten prikken. Ook een rig met een uitgebalanceerde tijgernoot en nep maisje gaan te water op dieptes van elf en twaalf meter.
Denk in de zomer en warmere periodes aan de kreeften, want het stikt ervan! Krimp je boilies indien nodig. Meervallen zijn ook fan van boilies, want na twee nachten met een snowman te hebben gevist en drie meervallen te hebben gevangen, haal ik ze er toch maar af. We mogen met drie hengels per persoon vissen, maar soms is twee hengels de man al voldoende. Je wilt de vissen ook niet laten schrikken door teveel lijndruk. Losse banksticks in de grond krijgen is geen probleem, maar neem altijd een rodpod mee! Er zitten namelijk ook plekken bij waar je ze niet de grond in krijgt.
De druk is eraf!
Als het weer na vijf dagen eindelijk begint te verbeteren en we in ons T-shirt kunnen lopen, melden ook de eerste vissen zich. Gerrit bijt de spits af door een mooie schub te vangen. Deze rakker liet zich echter niet zomaar vangen en vond het nodig zich vast te zwemmen in een kreeften fuik. Onderwater liggen helaas veel “vergeten” kreeftenfuiken waarvan de boeien weg zijn. Voor mij is niet veel later de spits ervanaf, door een brute, dikke schubte vangen!
De tweede week zijn we met de tenten op pad geweest, omdat er een Spanjaard in de caravan komt voor vijf dagen. We kozen voor een doodlopende baai waar ik al twee keer heb gevoerd. Echter hebben we hier de fout gemaakt, door te diep in de baai te gaan zitten. We hebben geen teken van leven gezien en ook geen enkele aanbeet gehad. De enige run die ik kreeg, was van een roofvisser die in mijn lijn hing met een plug. Vaak kun je jezelf beter in het midden van een baai positioneren zodat je alle kanten op kunt vissen.
Toen we terug naar de caravan gingen met de boten volgeladen, zagen we een vis springen voorin de baai. Ze kwamen dus wel naar binnen, maar niet ver genoeg om op ons aas te komen. Geef je ogen in de vroege en late uurtjes goed de kost, want dit zijn vaker de uurtjes dat je visactiviteit ziet.
Een oude, vergeten rig…
Bij de caravan bleven mijn hengels in de eerste week stil en was het dus tijd voor verandering. Vroeger heb ik heel veel met de ‘bananen rig’ gevist, dus waarom nu niet? Ik moet er wel eerlijk bij zeggen, dat ik zeker tien jaar niet met deze rig gevist hebt. Voor de televisie knoop ik bananen rigs in hoop ik dat dit de vis hier wel mee kan verleiden!
Gerrit krijgt wel aanbeten aan de linkerkant, maar aan de rechterkant is het stil. Waarschijnlijk volgen ze de bocht aan de linkerkant, azen her en der wat en gaan dan het wijd op. Of die theorie klopt?
Als een plannetje werkt…
De bananen rigs lijken hun werk te doen, want na nog geen twaalf uur krijg ik al de eerste aanbeet. Wij vissen run om run, dus het is de beurt aan Gerrit!
Vanaf dit moment blijven er meerdere hengels lopen en eindigen we op acht vissen.
Gelukkig verloopt deze dril uiterst soepel en mag ik het net onder een brute schub schuiven. Vanaf dit moment blijven er meerdere hengels lopen en eindigen we op acht vissen. Dit is niet geweldig, maar omdat het water in drie weken van 16.7 naar 12.8 graden is afgekoeld, was het bikkelen en schrapen voor een visje.
Op de terugweg naar huis kwamen we voor nogal een probleem te staan. Vlak voor Parijs ging het lampje van de motor branden, stotterde de auto als we 106 of harder wilden rijden en kwamen we de bergen nog maar langzaam op. De mensen van de pechhulp, die bij de huurauto in het pakket zat, wilde ons niet helpen. We hebben het gaspedaal dus in gedrukt en zijn met een rokende motor thuis gereden. De rest zoekt het verhuurbedrijf maar uit…
Al met al hebben we een prachtige vakantie gehad. Zowel luxe, als met de bivvy op pad. Edwin en Ressie zijn twee pracht mensen en doen er alles aan om jouw vakantie zo soepel mogelijk te laten verlopen. Bij problemen staan ze meteen paraat én als je een gasfles nodig hebt om lekker warm te kunnen douchen, is dit ook geen probleem!
Nos Vemos!
Mandy Zupansic
Check zeker Mandy haar archief op onze Community waarin ze al heel wat updates heeft staan over haar vette avonturen! Check de site van Angling Escapes voor meer informatie over georganiseerde visreizen op dit machtige water!
