Fish of a Lifetime – Belgische kanaalbak voor Jochen Kenens
In dit artikel doet Jochen Kenens zijn verhaal over het vangen van zijn ‘Fish of a Lifetime’. Jochen vist fanatiek op het Belgische Albertkanaal, dat beslist geen gemakkelijk water is. Zijn vierde visjaar verloopt stroef, tot die ene morgen… We laten Jochen aan het woord!
Jochen vertelt: 2019 is mijn vierde jaar dat het Albertkanaal mijn tweede thuis is. Mijn eerste jaar was direct een topjaar. Bij elke sessie kon ik gemiddeld een drietal vissen op de mat verwachten.
In mijn derde jaar begonnen de vangsten te minderen en begon ik mijn eerste maand te blanken. Natuurlijk werd ik een beetje ongerust maar ik hield de moed erin. Blijven doorbijten! En ja hoor, op een voorjaarsochtend gebeurde hetgeen wat ik nooit verwacht had. Ik wist de bekende vis ’tweebuik’ te vangen op een mooi gewicht van 28,6 kilo! Ik was stomverbaasd dat ik al in mijn derde jaar op het Albertkanaal een gigant zoals deze had weten te vangen. Het zou vast nog jaren duren voor ik hier weer overheen zou gaan! Althans, dat dacht ik toen…
Inmiddels is het 2019. Het visjaar is al begonnen, maar gaat moeilijker dan de jaren ervoor. Met een paar karpers van gemiddeld tien kilo op de mat en vele nachten blanken begon ik me ongemakkelijk te voelen. Ik begon te twijfelen of mijn onderlijnen wel goed waren, moest ik veranderen van smaak van boillies? Zo gezegd, zo gedaan. Onderlijnen vervangen, voerbollen laten afrollen bij Ronny Geens én eens nagedacht over de boilie keuze als haakaas. Wonder boven wonder had ik onderaan mijn vriezer nog een vijf kilo Coffee’s van Efficient Carp Baits gevonden. Hier had ik al anderhalve maand niet meer mee gevist. Dit kon niet mislopen!
Dit kon niet mislopen!
Verkassen
Het was visdag en ik maakte me gereed om te vertrekken naar het kanaal. Ik kom aan op mijn stek en begin met uitpakken, maar het was stil. Te stil? Er was geen enkele beweging op het water te bespeuren. Waar is al die vis naartoe? Zat ik wel op de goede stek? Na even overleggen met mijn trouwe vismaat Marc begon ik me vragen te stellen. Waar heb ik vorig jaar mijn PB gevangen? Het is nu een maand eerder dan toen, dus we probeerde een inschatting te maken waar de grote vis zich nu zou ophouden.
Mijn vrouw en ik keken elkaar aan. Het was 23:30, maar zeker nog niet te laat om te verkassen! Ik ben op dat moment naar mijn stek gereden, naar een stuk waar het enorm goed aanvoelde. Het was hetzelfde gevoel als vorig jaar: hier gaat vis op de mat komen! Ik maakte nog grapjes over dat ik morgen mijn nieuwe PB zou vangen. Als haakaas nam ik de Coffeeboilie van ECB. Ik voerde zo’n 350 gram voerbollen gemengd met 150 gram Coffee’s van ECB rondom mijn haakaas en toen kon het wachten beginnen.
Dertig plus
Vrijdagochtend omstreeks 8:30, werden we gewekt door een volle fluiter van een run. Ik pakte mijn hengel op en voelde al dat het één van de grotere vissen van het Albertkanaal was! Ik riep nog naar mijn vrouw: ??Dikke bak aan de haak!? De vis ging wel tot drie keer plat op de bodem liggen. Soms geeft dat wel een angstig gevoel, als de vis zich zo op de bodem laat vallen. Het is net of je even vasthangt! Na een drill van maar liefst 40 minuten had ik hem eindelijk in mijn net. Ik kon mijn ogen niet geloven! Met z’n tweeën hebben we deze vis met alle voorzichtigheid uit het water gehaald. Perfecte inhaking en ja hoor: gevangen met Efficient Carp Baits! Met veel moeite kreeg ik de vis gewogen, en toen mijn vrouw het gewicht aflas kon ik mijn oren niet geloven?
De vis woog maar liefst 32,6 kilo, en daar was de weegzak al vanaf! Nadat we de vis op de gevoelige plaat hadden gezet kon ik het nog altijd niet geloven. Ik stond te trillen op mijn benen en bevond me op een roze wolk. Mijn vierde jaar op het AK en ik had al één van de állerdikste karpers van het kanaal gestrikt! Natuurlijk vroeg ik me af of dit een teken was voor de rest van het jaar. Zoals ik al had verwacht, is daarna alles stil gevallen.
Na de megaschub viel het visjaar stil.
Dit jaar ben ik ook begonnen met deelnames aan wedstrijden op grote wateren. Bij de wedstrijd van Lac du Tertre ben ik samen met mijn teammaat zelfs derde geworden! Wie weet wat de toekomst nog meer zal brengen. Eén ding weet ik zeker: ik ga in de toekomst blijven genieten van het karpervissen samen met mijn vrouw.
Tot de volgende!
