Gebroeders Boesten – ‘Chod’ in de roos

Zoalsvele anderen gingen de gebroeders Boesten het avontuur aan in de Franse wildernis. Binnen de kortste keren vlooghet bedachte plan het raam uit en moesten Tim en No gaan improviseren. Na een aantal tegenslagen eindigde de sessie met een ‘chod in de roos’! Benieuwd naar het verslag? Lees dan verder!


De Bro’s aan het woord: In het voorjaar van 2017 waren we regelmatig te vinden aan de oevers van eenkanaal en aan de Maas in (Belgisch) Zuid-Limburg. De drukte op deze plekken gecombineerdmet het verlangen naar het Franse karpermekka bracht ons op het idee om een roadtrip naar Frankrijk in te roosteren. Snel werden de plannen gesmeed en werd tussen de drukte van de werkdagen een vijftal dagen vrij ingepland. Verschillende kanalen en openbare wateren werden digitaal grondig onderzocht, de benodigde papieren werden aangeschaft en de route werd uitgestippeld. We waren klaar voor het avontuur!

gebroeders-boesten-frankrijk-9

Wij hebben er weer zin in!

Dit avontuur bleek uiteindelijk toch volledig anders te lopen. Van de geplande route bleef al snel niks meer over, maar tijdens de zoektocht bleek het zeker handig om te weten waar de interessante stukken te vinden zijn…

" We waren klaar voor het avontuur!"

Vertrekken, vangenen door!

Dinsdagavond werd de auto ingepakt en woensdagochtend vroeg vertrokken we richting Frankrijk. De eerste dag werd besteed aan het zoeken van kanaalstekken en het spotten van karpers. Een stevige noordoostenwind maakte dit niet bepaald makkelijk. Uiteindelijk werden enkele karpers gespot en een tweetal stekken werden voorzien van voer. De eerste nacht begonnen we met een nachtje ?slapen onder de brug?. Direct aan deze brug lagen twee interessante zwaaikommen vol wierbedden en lelies. Dit nachtje leverde twee runs op waarvan er een verzilverd werd, een kleine Franse spiegelkarper.

gebroeders-boesten-frankrijk-1

Het eerste nachtje van het avontuur werd onder een brug doorgebracht.

Ondanks de vangst werden de spullen vroeg in de ochtend weer snel in de auto getrapt om de eerder aangevoerde stekken te bekijken. Het weer verslechterde en de noordoostenwind zorgde ervoor dat de gehele dag nergens een vis werd gespot. Om deze reden werd een nieuwe stek gekozen met opnieuw twee zwaaikommen. Deze nacht leverde behalve veel regen en een klapperend tentzeil geen vis op. Dit was niet het kanaal waar we naar zochten. De twee dagen daarop werden twee wateren bezocht, echter waren hier al een aantal Franse ?locals? aan het vissen waardoor de beslissing werd genomen om de zoektocht naar Franse kanaalkarpers voort te zetten. Na 20 km varen op verschillende kanalen waren de karpers nog steeds niet gevonden. Toen de zon dan eindelijk even doorkwam wisten we alsnog enkele vissen te spotten waaronder twee grassers. Omdat dit de enige vissen waren die we konden spotten kozen we ervoor om een kleine hoeveelheid voer te water te laten om hier eventueel later terug te keren.

gebroeders-boesten-frankrijk-2

Na lang zoeken werden er toch enkele vissen gespot!

Franse kanalen of meren?

In de tussentijd kregen we van een Belgische collega karpervisser een tip over een openbaar water waar enkele serieuze vissen moesten rondzwemmen. Dit was echter 200 kilometer verder zuidwaarts en met de noorderwind en het slechte weer leek dit ons een behoorlijke uitdaging. Na wat wikken en wegen besloten we om water te gaan bekijken. Hier kon tevens een nieuw stuk kanaal bekeken worden waardoor we een goede uitwijkmogelijkheid hadden.

gebroeders-boesten-frankrijk-10

Altijd goed om een nieuw stuk kanaal te inspecteren! #kilometersvreten

Het was inmiddels acht uur ?s avonds toen we aankwamen op het water. De eerste indruk was goed maar het ‘vlekje’ op Google Maps was toch best een aardige slok water! Gelukkig waren een aantal stekken vrij en nadat we in ons beste Frans hadden overlegd tot waar we konden vissen hebben we snel onze hengels uitgevaren. Het uitzicht was in ieder geval prima en we besloten het een nachtje te proberen. Die avond bespraken we al waar de volgende trip heen zou gaan. Opgeven is namelijk geen optie!

" Opgeven is namelijk geen optie!"

De volgende ochtend werden we fit wakker, een slecht teken. Geen teken van vis en twee andere vissers op het water hadden al vijf dagen niks gevangen en vertrokken naar huis. Met een temperatuur van 13 graden en een noorderwind in het gezicht besloten we terug te rijden naar de kanaalstek waar we de eerste nacht een tweetal runs kregen. Geheel doorweekt stapten we in de auto om vervolgens de Franse collega vissers gedag te zeggen. Bon journe et au revoir!

Natte kleding en een natte mat

We reden met een gevoel van tegenzin langzaam langs het water, op weg naar de volgende stek. Waar het normaal altijd lukt enkele mooie karpers te vangen dreigde het nu bij die ene vis van de eerste nacht te blijven. Ondanks dat dit een verkenningstrip was, wilden we natuurlijk toch graag vis vangen. Aan het eind van het water besloten we nog een keer uit te stappen om de natte kleren om te wisselen voor een droge outfit. Op dat moment hadden we nog geen idee dat de natte kleding zouden leiden tot een natte mat!

gebroeders-boesten-frankrijk-11

Een ondiep stuk, veel wier en paaiende karpers waren het begin van een groot succes!

Tijdens het omkleden zagen we enkele paaiende karpers. Deze karpers dansten over elkaar heen over de dichte wierbedden in het meest ondiepe gedeelte van het water. Uit ervaring weten we dat rondom dit ritueel vaak een heel aantal vissen zwemmen die minder oplettend zijn en zich nog wel eens willen vergissen in n van onze ?vallen?. Het wier en de waterplanten waren hier echter wel heel extreem en we dachten samen na over hoe we hier eventueel toch konden vissen…

Choddy?s en locals vol verbazing

Al snel wisten we dat we twee hengels van een chod rig moesten voorzien. Hierbij werd de chodleader echter verlengd tot een meter of drie waarbij we de Chod op ongeveer 2,5 meter hoogte fixeerde. Vanuit de boot hadden we namelijk gezien dat het wier al tot flinke hoogte gegroeid was en we wilden hier niks verstoren. Op deze manier moest het gewoon mogelijk zijn! We besloten met twee hengels het op deze manier te proberen en in ieder geval een middag te genieten van het zien van grote paaiende karpers. We zeiden tegen elkaar: ?Even een paar uurtjes proberen en dan rijden we verder?. Ondertussen zaten zowel links van ons als rechts van ons enkele Franse ?locals? vol verbazing te kijken hoe we het in ons hoofd kregen gehaald om de hengels midden in het wier uit te gooien terwijl de meeste Fransen hier al de hele ochtend bezig waren met prikstokkenen kijkemmers om schoneplekken tussen het wier te vinden. De hengels werden tegen de spiegels van de auto gezet en voordat de tweede hengel ingegooid was stond de eerste hengel al te stuiteren op de auto. Nog geen 10 seconden later volgde de tweede hengel waarna de Franse vissers zich nog meer verbaasde.

gebroeders-boesten-frankrijk-4

Nog voor het inleggen van de tweede hengel ging de eerste er vandoor!

We keken elkaar aan en wisten dat het raak was. “Dit zou niet blijven bij deze runs!” De eerste vissen waren direct enkele mooie exemplaren van het water. Op het gehele water was al een week lang nietsgevangen en wijstonden opeens keihard te werken om de hengels in het water te houden. De Franse vissers kwamen van alle kanten en stonden vol verbazing te kijken. De chod op dit wierbed bleek daadwerkelijk een ‘chod in de roos’ te zijn.

" De chod op dit wierbed bleek daadwerkelijk een ‘chod in de roos’ te zijn."

De aanbeten bleven komen en nadat we de eerste middag al een tiental vissen wisten te landen besloten we omnog een nachtje op dit water te blijven. We visten run om run en terwijl er al enkele hoge dertigers uitgekomen waren spraken we af dat wanneerwe een topvis zouden vangen dit een ?gezamenlijke? vangst zou zijn. Dit omdat we altijd samen vissen en elkaar zoveel mogelijk gunnen. Deze verbroedering is immers wat ons op deze plek heeft gebracht.

gebroeders-boesten-frankrijk-3

Verbazing bij de Fransen… Ze kwamen zelf met een bootje langs om te zien wat er gebeurde!

Dubbel succes

Tijdens de avond koelde het behoorlijk af en was het daarmee al snel gedaan met de activiteit. We hadden eindelijk samen vier hengels uitliggen op het water en n van ons had eindelijk tijd om het kanaal achter ons eens goed af te speuren. We waren verbaasd dat we hier al vrij snel een aantal karpers konden spotten binnen ons bereik. Ondanks de lage verwachting hebben we die nacht maar met twee hengels het kanaal bevist. Terwijl het stil geworden was op het water, waren we positief verrast dat we ’s nacht toch twee vissen mochten vangen. Waar we eerst kilometers kanaal hadden afgezocht lukte het hier veel sneller dan gedacht. De sessie was al helemaal geslaagd, maar stiekem hoopte we natuurlijk om de sessie nog beter af te sluiten dan deze nu al was.

gebroeders-boesten-frankrijk-5

Nadat ’s nachts nog twee vissen werden gevangen was de sessie geslaagd!

De ochtendstond…

…heeft goud in de mond! Omdat het de laatste dagwas, besloten we om vijf uur ’s ochtends de hengels opnieuw te positioneren zodat we zeker wisten dat bij het eerste licht de chods weer mooi boven op het wier lagen. De wind had zich gedraaid en tijdens deze ochtend blies een stevige zuidwester in de kom waar wij visten. Dit gaf vertrouwen en toenhet eenmaal licht was duurde het niet lang voordat de eerste hengel bijna van de steunen werd getrokken. We wisten deze ochtend beiden in korte tijd twee betere vissen te vangen.

gebroeders-boesten-frankrijk-6

En van de twee brute vissen die de onthaakmat bezochten!

Een uur later besloten we snel wat eitjes in een pan te mikken vooreen stevig ontbijt. Terwijl ik het laatste eitje in de pan mikte schoot er weer een hengel vandoor en gooide ik (heerlijk lomp) het pannetje om. ?Dag ontbijt? maar ?hallo vis? en ik voelde direct dat het om een betere vis ging. Het duurde erg lang voordat ik haar uit de dikke wierlagen had bevrijd. De vis bleefstevig onder de top bonken op diep water en na het zien van de eerste schim van de vis wistenwe het zeker. “Deze mogen we niet verspelen!” Gelukkig verliep alles soepel en mochten we samen een van de topvissen van het water netten. Bingo! Een dikke veertiger was voor even de onze. Dit is waar we op gehoopt hadden. De moeite die we hebben gedaan wordtdik beloond en zo wordt de sessie op een heerlijke manier afgesloten!

Deze mogen we niet verspelen!

gebroeders-boesten-frankrijk-8

Yessss, toch nog een topvis op de kant!

On to the next

Uiteindelijk wisten we binnen 24 uur meer dan 20 aanbeten te krijgen waarvan we 17 vissen hebben mogen landen. Dit alles door maar te blijven zoeken naar enige activiteit en niet te schromen om te blijven verkassen tot dat we de vis gevonden hadden. Daarbij was enige aanpassing in techniek nodig om de betreffende locatie te kunnen bevissen maar niks is onmogelijk. We hebben weer genoten en de volgende sessie staat alweer gepland. Hopelijk hebben jullie mee kunnen genieten en motiveert het andere vissers om ook eens vaker de auto te pakken en het ?onbekende? tegenmoet te rijden! Wij hebben het uiteindelijk veel intenser beleefd dan een geplande trip naar een betaalwater en zullen niet snel meer de keuze maken voor een water vol ?bekende? vissen. Blijf logisch en goed nadenken, zoek de vis, gun elkaar iets en geniet! On to the next!

gebroeders-boesten-frankrijk-7

Gun elkaar wat en je zal zien: je wordt allebei dik beloond!

In de tijd dat we dit geschreven hebben, hebben we inmiddels alweer een aantal succesvolle sessies op een Nederlandse rivier achter de rug. Benieuwd hoe deze vistripsverlopen zijn? Je leest het binnenkort in ons volgende artikel!

Stay tuned!

Tim en No Boesten

Bekijk ook