Gekronkel – Introductie Arjen Lans

Dat hoort nou eenmaal zo. Het geeft de spreker een gevoel van erkenning en waarschijnlijk voelt hij iets van een veer die in een donker plekje wordt gestoken. Hij of zij zal zich daardoor wat op zijn of haar gemak voelen.

Het effect op de toehoorders is dat ze de gelegenheid krijgen om zich te spiegelen aan de persoon die hen een bepaalde periode zal onderhouden. In 9 van de 10 gevallen zal het publiek opkijken naar de persoon in kwestie want blijkbaar heeft hij iets te vertellen over iets- wat-ik-niet-weet-of-is-hij-beter-dan-ik-anders-zou-hij-daar-niet-staan-en-ik-hier-niet-zitten. Aan de andere kant zijn wij gewoon een nuchter volkje en willen we weten wat voor vlees we in de kuip hebben.

Er zijn sprekers die geen introductie behoeven. Hun reputatie gaat hen vooruit. Tot die groep hoor ik niet. Een schamel artikeltje in een oude KW en een artikeltje op KWO, daar is het bij mijn contact met de publieke wereld bij gebleven. Daarom is het misschien goed dat ik wat over mezelf vertel. Bij voorbaat kan ik jullie gerust stellen, er is niets om tegen op te kijken. Zo simpel is het. Toen ik eens een presentatie aan de Rotary moest geven omdat ik een leuk project op school had gedaan had ik het niet meer. Misselijk, koud zweet, de publieke sprekers onder u herkennen het denk ik wel. Tot een medestagiair me recht voor zijn raap zei: “moet je luisteren Lans, ze vegen op dezelfde manier als jij hun kont af”. Ik ben maar geen discussie begonnen over proppen of vouwen, maar de essentie was duidelijk. Zo is het maar net. Ik hoop dat dezelfde essentie ook op de lezers van deze column(s) over komt.

Iets over mezelf dus. Ik ben 35 jaar, wonend in Nieuwegein. Getrouwd, 3 kinderen en werkzaam bij een bedrijf dat elektronische hulpmiddelen maakt voor blinden en slechtzienden. In mijn vrije tijd mag ik graag hengelen en dat doe ik sinds dat ik een jaar of 4 was. Toen aan de hand van opa omdat ik nog te klunzig was om zelf een hengel vast te houden en een lijntje te ontwarren. Nu nog net zo klungelig, al weet ik dat soms met groot succes te verbergen. Een prutser dus, maar ook een dromer. Soms ontzettend gedreven, een natuurliefhebber en iemand die probeert wars te zijn van wat de goegemeente aan maatstaven hanteert

Nu moeten jullie even weten dat ik net terug kom na het roken van een sigaret. Het bovenstaande opnieuw lezend, realiseer ik me dat het helemaal klopt wat hier staat maar dat ik toch wat gemist heb. In wezen ben ik best egocentrisch als het om mijn visserij gaat. Het is mijn beleving, ik wil mijn eigen ding doen, mijn eigen ruimte willen hebben, dat soort dingen. Waarom dan toch een column als het toch alleen om mezelf gaat in mijn visserij? Wellicht voel ik toch een soort van discrepantie en noodzaak om toch wat te delen omdat ik anderzijds toch best een sociaal mens (denk) te zijn. En zo heb dan toch een reden gevonden om jullie de komende weken te voorzien van wat leesvoer.

arjen_lans1.jpeg

Ga naar een lezing of workshop toe en ik geef je op een bordje dat de gespreksleider door iemand van de organisatie wordt geïntroduceerd.

Bekijk ook