Hardcore & Karpervissen – Interview met DJ Promo

Nederland mag toch wel de bakermat van de ‘stevige’ muziek genoemd worden. Hardcore en house muziek zijn half jaren negentig ontstaan in ons eigen kikkerlandje en deze stijlen hebben later de complete wereld veroverd. Namen als Paul Elstak, DJ Jean, Darkraver en DJ Promo zullen jullie vast wel eens voorbij hebben zien komen. Toevallig ontdekten we recent dat laatstgenoemde zowaar een fanatiek visser is! Sebastian Hoff, met artiestennaam ‘Promo’, is n van de eindbazen van de hedendaagse hardcore scene. KWO sprak met hem over zijn werk, muziek n hoe hij dit alles combineert met zijn andere grote passie: het karpervissen.

Nou Sebas, om maar met de deur in huis te vallen: bij het beroep DJ denken wij natuurlijk direct aan extreme feesten, de wereld over reizen, groupies, drugs en zeer weinig tijd om te karpervissen. Wat is daarvan waar?

Ja ik kan moeilijk ontkennen dat deze genoemde zakenis waar het om draait in het leven van een dj. Behalve het karpervissen dan 😉 Je zit natuurlijk elk weekend in de drukte op een feest hoewel je zelf aan het optreden bent en niet zozeer aan het feesten slaat. Natuurlijk wordt er soms wat gedronken maar negen van de tien keer sta ik gewoon nuchter mijn ding te doen. Hoe te gek mijn ‘baan’ dan ook is; het blijft werk. Je krijgt er leuk voor betaald dus dat moet je wel serieus nemen vind ik en er niet een potje van maken.

Een foto van een aantal jaren terug: Sebastian samen met de bekende DJ Ruffneck.

Daarnaast vergeten mensen ook vaak dat je regelmatig lang moet reizen om op een feest te komen wat je natuurlijk ook niet altijd in de koude kleren gaat zitten. Hoewel het reizen tegelijkertijd n van de mooiste dingen is van mijn werk. Vluchten en hotels worden voor je betaald dus ik heb inmiddels de hele wereld gezien dankzij de house muziek. Vaak komt helaas daar wel de frustratie bij dat je als visser de mooiste wateren aan je neus voorbij moet laten gaan omdat je geen materiaal bij je hebt of te kort op een plek blijft. Maar het is vaak genoeg voorgekomen dat ik direct naar een optreden door ben gereden naar Frankrijk om te gaan vissen. Dan wachtte mijn vismaat in de volgeladen auto, even plaatjes erop gooien en daarna 6 uur doorrijden naar het Zuiden. Heerlijk om dit tussen het draaien door te kunnen doen.

Ik ben namelijk net zo fanatiek met mijn muziek als het karpervissen dus daar wordt letterlijk af een toe een weekend voor geblocked om tijd aan te besteden. In de warmere maanden zit ik ook minimaal een avond of nacht in de week aan het water. Dat is dan weer het voordeel van in het weekend werken. Je omzeilt automatisch de drukte aan de waterkant in de weekenden en vaak heb ik het hele water voor mijzelf op een doordeweekse dag. Drugs spelen geen rol bij mij, raar genoeg heb ik die verleiding altijd weten te weerstaan. Te veel liefde voor de muziek denk ik. En zullen we de groupies maar even in het midden laten? 😉

Sebas aan het werk tijdens een editie van Thunderdome. #focus

Ik zag dat er eenWikipedia paginaover jou is aangemaakt, een teken dat je toch ergens iets opvallends hebt gedaan. Daar kunnen we teruglezen dat je al vanaf ’92 actief bent in de muziek scene en toen al door heel Nederland draaide. Heb je vanaf het begin je eigen muziek gedraaid en wat was jouw grote doorbraak?

Ik ben eigenlijk begonnen in de hiphop scene, begin jaren negentig. Als kleine jongen was ik zwaar fan van Public Enemy en N.W.A. Toen de hiphouse en rave muziek opkwam was ik meteen verkocht. Die voorliefde voor rauwe hiphop beats sloeg om naar de house en dan vooral het wat hardere werk. Ik ben toen begonnen op mijn slaapkamer met twee pick-ups van mijn broer en een tapedeck en inderdaad rond 1992 begonnen als dj op lokale feesten.

De liefde voor het vissen was er eerder dan die voor het draaien van plaatjes 🙂

Pas jaren later, ik denk rond 1995, ben ik zelf ook muziek gaan maken dus de eerste jaren heb ik voornamelijk muziek van anderen gedraaid. Na wat vallen en opstaan met het produceren kwam in 1997 geheel per toeval mijn doorbraak. Mijn broer is groot rockfan en kwam op een dag thuis met de single Don?t speak van No Doubt. Toen hij even de deur uit was heb ik in een uur als grap een dikke hardcore beat onder dat liedje gezet om hem eens te shockeren. Rond die tijd had ik al wat tracks gemaakt en kreeg ook een artiestencontract bij ID&T wat destijds vooral bekend was van de Thunderdome CD?s en feesten.

Toen ik de volgende dag mijn ?grapje? aan hun liet horen werden ze helemaal gek en vertelden me dat dit het weleens heel goed kon gaan doen. Tegenwoordig is het doodnormaal dat er house remixen zijn van popliedjes maar dat was destijds nog nooit gedaan. Er werden wat test plaatjes gedrukt en gelijk ging het hek van de dam. Ik stond ineens als 20 -jarige op de grootste feesten in binnen en buitenland te draaien.

Hardcore stond toen nog in de kinderschoenen, maar werd half jaren negentig een echte hype. Een groot deel van de jeugd scheerde hun haar af en liep rond in Australian trainingspakjes en stonden te stuiteren op Nikes. Was jijzelf ook zo’n doorsnee gabber?

Nee absoluut niet. Sterker nog, verre van! Met mijn hiphop roots en een vriendinnetje die compleet in-to R&B muziek was luisterde ik ook nog veel naar die muziek. Daar hoorde een nette kledingstijl bij met gelikteschoenen. Uiteraard ook om indruk te maken op de dames. Dus ik stond in de weekenden hardcore te draaien in mijn merkkleding en leren schoenen. Binnen de kortste keren had ik dan ook de bijnaam: de ideale schoonzoon van de hardcore scene, hahaha. Hoewel ik de hele ?afzetten tegen de maatschappij? cultuur te gek vond heb ik me daar nooit verbonden mee gevoeld.

Het logo van Promo.

Ze zeggen in onze scene wel eens zo mooi ?Gabber ben je van binnen? en zo voelde ik het ook. Dat trok me ook aan binnen de hardcore scene. Iedereen kon zijn wie hij was en zich kleden zoals hij zelf wilde. Van welke achtergrond of nationaliteit je ook was, iedereen was welkom en je vriend (gabber). Ik heb zelfs nog nooit een paar Air Max gehad, misschien dat het daar nu eens tijd voor wordt!

Ook de Heineken Music Hall werd platgespeeld door Promo.

Hoe was het om in die tijd een bekende DJ te zijn? Tegenwoordig zijn mannen als Afrojack en Martin Garrix aan het feesten op de meest bizarre locaties door heel de wereld, maar dat was toen wellicht anders?

De hele muziekscene was toen natuurlijk anders en dan voornamelijk omdat er nog geen internet was. Internet heeft de hele muziekscene en het uiterlijk van de dj veranderd. In de jaren 90 ging het om je dj skills en maakte het totaal niet uit hoe je eruit zag of dat je een bekend plaatje op de radio had. Foto?s werden er amper gemaakt omdat er nog geen mobiele telefoons waren en niets van zo een avond kwam achteraf op het internet terecht. Je moest dus echt naar een feest toe om het mee te maken anders had je wat gemist. Je muziek kwam alleen tot de mensen door middel van platen (vinyl) of cd?sen die moest je dan ook kopen om er nogmaals van te kunnen genieten na een vet feest.

Het DJ leven brengt Sebastian werkelijk overal.

Tegenwoordig kun je natuurlijk via Facebook gewoon een berichtje sturen naar je favoriete dj en download je binnen een minuut de muziek maar destijds zag je dj?s alleen op de feesten dus de verafgoding leek ook wel groter. Er hing veel meer een mysterieuze sfeer om wie de dj?s waren en hoe ze er in het echt uitzagen. Toen internet opkwam veranderde dat totaal. Platen en cd?s verdwenen maar tegelijkertijd kon ineens de hele wereld meekijken in de levens van de dj?s. Je moest gaan oppassen hoe je op foto?s stond en gelikte shoots doen voor op je website. Vandaar dat er bijna alleen maar ‘pretty boys’ zijn tegenwoordig die populair zijn. En anders doet Photoshop wel zijn werk. Maar het heeft ook veel goeds gebracht. Als ik tegenwoordig wat uitbreng krijg ik binnen 24 uur reacties uit Japan, Australi en Rusland. De hele wereld luistert mee en dat vergroot de kans natuurlijk enorm op meer fans en aandacht.

Het zijn twee totaal verschillende hobby’s: het drukke DJ leven aan de ene kant terwijl het karpervissen zo rustgevend kan zijn.

In 2000 richtte je een eigen platenlabel op, The Third Movement. Zag jij jezelf toen al meer als producer of nog altijd als DJ / artiest?

We zijn The Third Movement begonnen als een soort rebelse beweging. In 2000 werd de hardcore ?dood? verklaard door de media en wilde ID&T ineens niet meer door met die muziek. Tisto had net lopen janken op het Innercity feest en de hele wereld ging aan de trance. De nieuwe hype was daar en de kudde schaapjes (die daarvoor nog aan de happy hardcore zaten) volgden gehoorzaam. Ineens ging onze scene van 700.000 man terug naar misschien 20.000 hardcore liefhebbers. Ik was net na jaren oefenen er klaar voor als producer en dj en wilde toch voor die selecte groep doorgaan met de hardcore muziek. Achteraf een gouden greep want dat heeft mijn hele carrire wel bepaald.

“Een gabber ben je niet voor even, maar voor het hele leven!”

We kwamen met ons label met een nieuwe sound en de hardcore krabbelde weer overeind en wij liepen gelijk vooraan. Naast producer en dj was ik dus opeens ook labelbaas. Hoewel ik het te gek vind om te draaien denk ik toch wel dat ik in mijn hart meer een producer ben. Er is niets mooiers dan iets vanaf nul te bedenken en op te bouwen in de studio. Overtreffende trap is natuurlijk je eigen tracks draaien op een groot feest en de tent uit zijn dak te zien gaan. Dus uiteindelijk is de combinatie van beide het mooiste om te doen.

Overtreffende trap is natuurlijk je eigen tracks draaien op een groot feest en de tent uit zijn dak te zien gaan.

Vrijwel alle grote namen uit het hardcore wereldje zijn aangesloten bij jouw label. Iets om trots op te zijn en we zijn benieuwd of dit dan ook het hoogtepunt is van je carriere tot nu toe.

Nou we hebben niet alle grote namen hoor maar dat is ook wel goed denk ik. Een beetje concurrentie houdt een ondernemer immers scherp! Het is toch wel een eer dat vele grote namen bij mijnlabel hebben getekenen. Zelf heb ik zowel negatief als positief een behoorlijke leerschool gehad bij ID&T en toen ik dus The Third Movement startte werd het speerpunt het eerlijk behandelen (en betalen) van artiesten. Dat heeft altijd hoog in ons vaandel gestaan en dat heeft zich ook uitbetaald dat de meer serieuze artiesten zich bij ons hebben aangesloten.

En van de ‘rising stars’ van de hardcore scene is N-Vitral (rechts) uit de stal van The Third Movement.

Absoluut iets om heel erg trots op te zijn maar ook loon naar keihard werken. Dit is ons niet zomaar aan komen waaien. Dus zeker een deel van het hoogtepunt van mijn carrire, laten we zeggen een grote bijdrage. Het absolute hoogtepunt tot nu toe blijft voor mij dat ik praktisch overal heb kunnen draaien, zonder enige concessies te hoeven doen. Ik heb me nooit hoeven aanpassen of anders voor moeten doen om verder te komen. En ik heb alles bereikt door het zelf te doen, zonder de hulp van anderen.

Als we ‘DJ Promo’ op Youtube intikken komt meteen naar boven dat je ooitSensation Black hebt afgesloten(2004). Had je dat ooit gedacht toen je voor het eerst achter je computer muziek aan het maken was?

Nee natuurlijk niet. Ik ben begonnen toen ik 15 was en toen was mijn droom om eens op een feestje te mogen draaien. Vervolgens, na op een groot aantal feesten te hebben mogen draaien, verlegde ik mijn doel en wilde ik een track maken die op n vande beroemde Thunderdome cd’s zou verschijnen. Dat leek compleet onhaalbaar maar je moet dromen toch? In 1995 verscheen mijn eerste track op Thunderdome 9. Weer werd de grens verlegd en draaien op zo een groot feest voor 20.000 man leek ondenkbaar. Na mijn hit in 1997 stond ik ineens elke maand voor 20.000 man.

Tijdens Defqon was er een aantal jaren terug zelfs Promo bier 😉

Een eigen platenlabel misschien? Een eigen boekingskantoor? Draaien op Sensation? Steeds werd de lat verplaatst naar het ‘onmogelijke’ maar alles leek haalbaar. Wel door keihard er elke dag voor te vechten. Op Sensation draaien in 2004 was wel echt een mijlpaal. ik mocht als eerste hardcore dj OOIT dit enorme feest afsluiten. Een enorme gok van de organisatie (hoewel ik weg was als artiest bij ID&T heb ik altijd een erg goede relatie met hun gehouden) maar wat een kans!. En daar hou ik van 🙂 Toen er om 7 uur ?s ochtends nog steeds 40.000 man voor me neus stonden was ik toch wel erg trots hoor.

Maar uiteraard werd het doel aangepast en de ultieme droom, draaien op het Rock festival Lowlands, kwam in 2009 uit. Zo zie je maar, altijd blijven dromen en jezelf doelen blijven stellen. Iets wat velen van jullie ook doen denk ik met het karpervissen. Ik denk dat je het draaien op Sensation kunt vergelijken met het vangen van die ene target vis van 50 of 60 pond waar je al jaren achteraan zit.

DJ Jean was eind vorig jaar in opspraak na een mislukt TV optreden bij RTL Live. Deze man kwam in dezelfde tijd op als jij en in een interview vertelde hij(getergd door alle negatieve kritieken) dat hij de meest geboekte DJ van Nederland is met ruim 300 boekingen. Het eerste wat ik dan denk “die man heeft geen leven”… Hoe kijk jij hier tegenaan en scoor jij ook honderden boekingen per jaar?

Ja goed, ik snap niet dat je dan met zoveel ervaring zo iets neerzet op tv. Los van het feit of het anders ging dan gepland. Na 300 boekingen per jaar zou je toch wat meer ervaring moeten hebben met media optredens en je beter voorbereiden of op zo een moment zelfs gewoon eerlijk zeggen ?dit doe ik niet?. Maar goed hij heeft wel ‘de skills’, alleen die ene nou blijkbaar net niet hahaha. Los daarvan is Jean denk ik een prima dj hoor, maar ik vind het niet zo nodig om dat te claimen. Laat de mensen maar bepalen of je goed bent of niet toch?

De hardcore is natuurlijk een vele malen kleinere scene dan de commercile house dus de 300 boekingen heb ik nooit gehaald. Ik denk dat ik op mijn piek halverwege het millennium misschien 120 tot 140 boekingen per jaar deed. Maar goed, hoe meer je er doet hoe minder de kwaliteit wordt hoor. Ik deed destijds ook wel 3 boekingen per avond en dan kom je op het eerste feest aan en dan wil je eigenlijk niet vol gas gaan omdat je er nog twee moet doen en dus vaak vroeg op de avond staat. Resultaat is vaak een rustige diepere set. Op het tweede feest wil je gaan knallen maar lukt het vaak niet omdat bijv. de opkomst of locatie tegenvalt en bij de derde gig ben je moe en wil je eigenlijk zo snel mogelijk naar huis… Tegenwoordig draai ik dan ook nog maar op een, maximaal twee feesten per weekend maar kan me daar dan wel volledig op voorbereiden en zo een goede set afleveren.

Zowel het overdag draaien op festivals als het draaien tijdens een indoorfeest is een ware belevenis.

Het drukke leven van een DJ en producer zorgt er wellicht voor dat je weinig tijd over houdt om te gaan vissen. Muziek is waarschijnlijk je nummer 1 passie, maar soms zal het toch ook heerlijk zijn om de rigs te water te laten? Maak je hier speciaal tijd voor?

Zoals ik al zei neem ik het vissen op karper minstens zo serieus als mijn muziek. Vrienden worden wel eens gek van me omdat ik zo actief ben aan de waterkant en er altijd het maximale uit probeer te halen. Door de drukte en herrie tijdensmijn werk moet ik er eigenlijk dus ook minimaal een keer per week even uit om mijn hoofd leeg te maken en even een paar uur of een nachtje niets ’te moeten’.

Even het koppie leegmaken, heerrrrlijk!

Voor mij is dat het ideale moment om even zonder druk van werk en social media dingen rustig te overdenken en alles op een rijtje te krijgen. Wat ik ook al aangaf vis ik dus doordeweeks en ontloop ik alle drukte aan de waterkant. Vaak merk ik dat als ik op een dinsdag of woensdag aan een druk bevist water aankom je met veel groter gemak de vissen vangt. Het voer van het weekend is dan wel weg en de lijndruk al helemaal. Vaak zit je daar dan alleen en heb je het hele water voor jezelf wat natuurlijk te goede komt aan je eigen ding kunnen doen.

Het voer van het weekend is dan wel weg en de lijndruk al helemaal.

Dus eigenlijk vang ik meer in een paar uur vissen doordeweeks dan dat ik daar een heel weekend ga zitten. Ik vis ook vooral ?s avonds omdat er dan twee kleine kids in bed liggen en ook de papa modus even uit kan. Echt een moment voor mezelf waar ik even heerlijk kan klooien met aas en rigs.

Een kanon van een spiegel, gevangen tijdens de visserij die Sebas het liefste doet: het avonturieren in Frankrijk.

Hoe ziet je visserij er momenteel uit?

Ik ga een aantal keren per jaar naar Frankrijk. Dat varieert van drie tot zes keer, afhankelijk van de agenda. Ik blok dus bewust minimaal twee weekenden per jaar om een week weg te kunnen. In het voorjaar vis ik vaak op de rivier de Moselle en zandputten in Noord-Frankrijk. In het najaar beland ik toch wel op Du Der waar ik al sinds 2004 minimaal een keer per jaar kom. Dat meer heeft absoluut mijn vissershart gestolen.

Sinds jaar en dag is Sebas verslaafd aan het machtige Lac du Der.

Daarnaast heeft het trouwen met een Franaise me geen windeieren gelegd. Haar familie woont op steenworp afstand van de rivier de Sane en is omringd door diverse zandafgravingen en putten waar een bestand zwemt om van te watertanden. Dus in de zomer en winter ben ik daar vaak enkele weken te vinden en bevoer en bevis dan alle opties tegelijk.

Een mooie vis van een kleiner, afgesloten water.

Ook doe ik wel eens een uitstapje naar de prachtige bergmeren in Zuid-Duitsland. In Nederland bevis ik voornamelijk de wateren in Noord-Holland waardoor bijvoorbeeld het Noord-Hollands kanaal en ik heb zojuist een huis gekocht met een leuk watertje in de achtertuin, het IJsselmeer 😉 Dus daar gaan ook zeker wat pijlen op gericht worden in de toekomst!

Als succesvolle DJ heb je waarschijnlijk een Maserati of andere dikke sportauto waarmee je naar de waterkant scheurt met een setje 9ft hengels? Ben je ‘zo lekker gewoon gebleven’… 😉

Nou een Maserati heb ik niet, maar rij wel een mooie Audi. Mijn 9ft hengels paste namelijk niet in de Maserati 😉 Ik moet wel toegeven dat ik qua visspullen wel voor de betere merken ga. Juist omdat ik er zoveel tijd aan besteed en ook omdat ik iets meer te besteden heb. Ik vis dus inderdaad met 9ft Shimano Tribal XTR?s en klap mijn Tempest met plezier uit, hahaha. Maar dat heeft echt te maken met voorkeur voor kwaliteit (en looks) en niet met het willen showen van mijn spullen.

En van de hoogtepunten van Sebastian’s vissersleven tot nu toe: het vangen van een grote Du Der schub.

Tot twee jaar geleden heb ik altijd overnacht in een standaard kampeer tentje dus na vele jaren heb ik mezelf toen maar de Tempest gegund. Mijn eerste echte karpertent ooit! Ook mijn hengels en molens gaan al zeker 10 jaar mee en het is ook mijn enige set. Ik zou overigens met net zoveel plezier vissen met een bamboehengel en een blikje mais. En we zijn Noord-Hollander he? Die laten zich ook niet zo gek maken. Ik vind het te gek dat ik waardering krijg voor mijn muziek maar hecht verder weinig waarde aan status. Ik weet inmiddels wel dat er wel meer is in het leven dan ‘dj zijn’ en geniet dan ook met volle teugen van mijn gezin.

We zijn net begonnen aan het jaar 2017. Wat zijn je doelen voor de komende 11 maanden. Zowel op visgebied als in de hardcore scene.

In ieder geval staat er dit jaar 25 jaar Thunderdome op de agenda waar ik wel naar uitkijk. Er zijn ook plannen voor een nieuw album in het voorjaar en ik wil me vooral richten op een frisse koers met het label. Meer achter de schermen andere jongens van mijn label proberen verder te helpen. Op visgebied heb ik altijd te veel plannen net zoals ieder ander hier denk ik maar ik ga er weer met volle moed tegenaan! Het lijkt me te gek om een keer de meren in bijvoorbeeld Zwitserland en Itali te bevissen en er zijn al jaren plannen om eens te gaan pionieren in Scandinavi. Maar eens kijken hoeveel tijd er over blijft voor het vissen 😉

Een feit is: de hardcore scene is enorm hecht en iedereen kent elkaar.

Hiermee zijn we aan het einde gekomen van dit interview. Super tof dat je de KWO lezers een kijkje hebt willen geven in jouw bizarre leven en tof om te zien dat je het karpervissen nog altijd passie van je is. Veel succes dit jaar!

Dank je wel Michiel en ik wens iedereen een goede vangst toe voor komend jaar. Blijven dromen!