IJsvissen als een BAAS met #Deboyblanktniet & Stefan van Turenhout!

Als je bij aankomst het viswater dichtgevroren aantreft, zouden veel mensen rechtsomkeert maken. Stefan van Turenhout en Werner Simson (a.k.a. deboyblanktniet) deden dat niet! Ze besloten die-hard door te gaan en er het beste van te maken. Benieuwd hoe de mannen dit aangepakt hebben? Lees dan zeker deze update!


Stefan van Turenhout aan het woord: Begin december stelde ik Werner, die jullie misschien nog kennen van deze video, al voor om eens samen een wintersessie te knallen. Mijn plan was om een 90 hectare water in de buurt aan te pakken.

Het was op zijn minst gezegd een bizarre start van 2021!

Ik kende de winterholdings goed en het was voor ??de boy’ weer eens wat anders. Daarom ging hij deze uitdaging graag aan. De sessie werd begin januari ingepland en het werd op zijn minst gezegd een bizarre start van 2021!

De eerste sessie van Stefan en Werner werd er één die ze niet snel zullen vergeten.

Als ik zaterdagochtend mijn auto aan het inladen ben, zie ik dat het slootje naast mijn huis is dichtgevroren. Het was vannacht kouder dan voordien, maar dat mag de pret niet drukken. Ik sta al te popelen als Werner aan komt rijden!

Dichtgevroren!

Jullie kunnen het vast al raden… Onze monden vielen open van verbazing toen we zagen dat onze beoogde stek volledig dichtgevroren was. Wat nu? Opgeven? Tuurlijk niet! Aanpassen en doorgaan, luidde ons motto. We gaan jullie in dit artikel laten zien hoe we deze aparte visserij hebben aangepakt.

Een centimeter ijs mocht voor de jongens de pret niet drukken.

IJsbreker a.k.a. de rubberboot

Onze trolley’s worden naar de stek gereden, de boot wordt opgepompt en vervolgens op het ijs gelegd. We spreken ons ‘plan de campagne’ af en we kijken wel hoe het gaat.

We gaan als eerste het ijs breken dat tussen ons en onze stek ligt.

In deze omstandigheden moet je wel met twee zijn. Alleen is er absoluut geen beginnen aan. We gaan als eerste het ijs breken dat tussen ons en onze stek ligt.

De ijsbrekers sloegen hard toe…

Werner, gepositioneerd op de punt van de boot, zal als ijsbreker dienen. Met een peddel als ijsbreker is het een heel karwei, maar Werner is vastberaden en werkt als een paard. Aangekomen bij de hotspot doen we het wat rustiger aan. Onder de overhangende takken liggen de grijze ruggen vaak opgestapeld, deze willen we zo min mogelijk verstoren. Enkele perzik en aardbeien boilies worden fijngemalen en samen met de rig onder de overhangende takken gedeponeerd.

De boys kiezen voor attractie. Ze vissen immers voor een aanbeet!

Slechts één hengel per persoon

Wanneer we terug op de stek komen is het einde van de draad in zicht. Ik ben van mening dat het geen probleem is, we vissen tegen obstakels dus de slip moet toch dicht.

Werner heeft de blaren op zijn handen staan van het ijshakken!

Een voordeel met een strakke lijn is dat je de meeste aanbeten al op de top ziet voordat je ook maar een piepje krijgt. Ook mijn hengel wordt spot-on gelegd en we kiezen ervoor ieder maar met één hengel te vissen. Het ijshakken heeft namelijk zijn tol geëist. Werner heeft de blaren op zijn handen staan van het harde werken!

Er wordt gekozen om slechts met twee hengels te vissen.

Bevroren tengels

De uurtjes tikken weg en langzaamaan vraag ik mezelf af of het nog wel gaat lukken. Inmiddels is het al donker en dat is geen goed teken. Tijdens de laatste sessies waren de middaguurtjes veruit het beste. Ook de temperatuur daalt inmiddels flink, net als het bloed in Werner zijn tenen.

De hengels bleven er roerloos bijstaan.

Als ik zijn laarzen eens bekijk moet ik een beetje lachen. Er is geen grondig onderzoek nodig om te zien wat het probleem is. Werner heeft geen gevoerde laarzen en nu het inmiddels flink vriest hoef ik niet uit te leggen hoe het komt dat hij koude voeten heeft.

De laarzen zonder voering hielden Werner’s voeten niet warm!

Gaat de aanhouder winnen?

’s Ochtends ligt het ijs er nog steeds strak bij. Alles is weer dichtgevroren vannacht en de lijnen zitten in het ijs. Ze kunnen nog wel bewegen, dus bij een eventuele aanbeet kunnen we zeker aan de slag! Ik zet een bak koffie en Werner bakt de tosti’s. Hij roostert ze net zo zwart als onze koffie… Lekker dan! Plots zie ik Werner’s top lichtjes doorbuigen.

Zou het dan toch gaan gebeuren voor de boys..?

Zou het dan toch werkelijkheid worden? Vis vangen terwijl er een ijslaag van een centimeter is? We voerden de druk een beetje op terwijl ik het ijs bleef ??vrijhakken’.

Onze vermoedens werden bevestigd en plots zien we twee zompige lippen naar boven komen.

De lijn wees niet meer naar ons ??wak’ en dat betekende dat het zomaar eens karper kon zijn! Onze vermoedens werden bevestigd en plots zien we twee zompige lippen naar boven komen. Hell yeah, hoe vet is dit!

De boy doet zijn naam eer aan! 😉

De aanhouder wint!

Tijdens het opruimen klinken er enkele piepjes uit mijn sounderbox. Er vloog net een vogel voorbij, dus in eerste instantie dacht ik dat dit de boosdoener was. Als er even later nog een piepje volgt besluit ik toch maar eens polshoogte te gaan nemen.

Het slagveld zag er na de eerste aanbeet ongeveer zo uit… BIZAR!

Aan de top is niets te zien en na het oppakken van de hengel voel ik geen enkel teken van leven. Toch moet je altijd druk blijven zetten. De lijn kan namelijk zomaar ergens aan vastgevroren zijn. Toen we enkele meters maakten voelde ik plots wat weerstand. Zou het dan toch nog een droomsessie worden?

Ook Stefan’s sessie kon niet meer stuk!

Na een paar zware halen zie ik een gigantisch tak vol met mosseltjes onder het ijs vandaan komen. En ja hoor, daarna volgen opnieuw die zompige lippen! Yes, ook voor mijn een ijskoude rakker. Werner staat al klaar en geeft mijn het schepnet aan. Een prachtig klein schubje glijdt over het netkoord en is voor even mijn godsgeschenk!

In zulke omstandigheden tellen deze vissen misschien wel tiendubbel.

IJskoude conclusie

Dit avontuur leek zo te moeten zijn. Velen zouden bij het zien een dichtgevroren water gelijk weer omdraaien. Omdat Werner en ik deze sessie al op voorhand hadden gepland, wilde we koste wat kost vol blijven houden. Opgeven staat niet in ons woordenboek! We sommen hieronder nog even drie tips op die jou kunnen helpen bij het vissen onder hele lage temperaturen.

Ondanks de bizarre omstandigheden kwamen er toch twee vissen op de kant.

Tip #1: Wees altijd met tweeën

Als het heeft gevroren moet het water worden vrijgemaakt van ijs bij een aanbeet. Dit is alleen niet te doen. ’s Nachts kan het water ook opnieuw bevriezen, zelfs al heb je het overdag opengemaakt. Met z’n tweeën kan je met goed teamwork zelfs met een laag ijs karpers vangen! 😉

Met twee is uiteraard ook alles gezelliger!

Tip #2: Beetmelders op gevoelig

Wij merkten dat enkele piepjes al genoeg waren om een aanbeet te verraden. Negeer enkele piepjes dus niet, maar ga direct even kijken. Vissen zijn een stuk lomer in deze periode, dus vaak zijn de aanbeten heel voorzichtig.

De gevoeligheid van je beetmelders kunnen van cruciaal belang zijn in de winter!

Tip #3: Doorzettingsvermogen

Deze spreekt eigenlijk voor zich. We hadden net zo goed om kunnen draaien, maar we weigerde om op te geven. We hadden nog nooit eerder in deze omstandigheden gevist, dus we zijn ook weer een ervaring rijker!

Wie niet waagt…

Wij hopen dat we met dit artikel en deze tips jouw horizon hebben kunnen verbreden. Zo zie je maar dat je zelfs onder extreem lage termperaturen nog karpers kunt vangen!

Succes deze winter,

Stefan van Turenhout & Deboyblanktniet


Volg Stefan en Deboyblanktniet zeker op Instagram om op de hoogte te blijven van hun beide avonturen en vergeet ook zeker niet om Werner’s YouTube account niet te checken. Meer tips over wintervisserij vind je op onze Community!

Bekijk ook