KWO Rotary – Analyse van aasgedrag op onderwaterbeelden

Ernesto, Martin en Niko buigen zich in deze KWO Rotary over het aasgedrag van karpers op onderwaterbeelden. Wat valt hen op en wat is de invloed hiervan op onze visserij?

Bijdrage Ernesto Kamminga

Dat we middels camera’s een kijkje onder het wateroppervlak kunnen nemen is natuurlijk zeer interessant, maar wat kunnen we nu met informatie die we op deze manier verkregen hebben? En nog belangrijker hoe moeten we dat wat we zien interpreteren?

Vertrouwen is goed maar controle is beter!

Persoonlijk denk ik dat we ons goed moeten beseffen dat je alleen kunt filmen onder bepaalde omstandigheden. De camera mag niet te diep staan, er moet voldoende licht op de bodem vallen, de bodem moet bestaan uit grind en/of grof zand en het water zelf moet natuurlijk ook helder genoeg zijn. Al deze aspecten beïnvloeden zeer zeker het natuurlijke aasgedrag van een karper. Want de herkenningspunten, denk maar aan de camera, het voer maar ook onze montages vallen door deze omstandigheden gewoon veel meer op. Wanneer je de onderwaterbeelden wilt analyseren, moet je in het achterhoofd houden dat je door deze gecreëerde situatie al heel snel te maken krijgt met vissen die zelfs voordat ze in beeld komen al op scherp staan. Het is dan ook niet zonder reden, dat in de nachtelijke uren (zeker wanneer de lijnen ook nog eens van de stek zijn) vaak al het voer zonder schroom voor de camera wordt weggegeten… Toch zie ik dit als een voordeel, want wanneer je er in weet te slagen om vissen te vangen die ook nog eens heel alert zijn, dan doe je iets goed.

Een dikke vijftiger die ik wist te vangen door doelbewust in te spelen op het gedrag van de grotere vissen.

Het belangrijkste wat je kunt doen in deze is om het vertrouwen te winnen van de vis. Met andere woorden: het waakzame niveau moet dus zo laag mogelijk zijn, want dan maak je de meeste kans om de karper daadwerkelijk te prikken. In mijn boek “Sprekende Hengels” komt de werking van het instinct en het begrip conditionering, uitvoerig aan bod. Bovendien doe ik uit de doeken hoe je hier als visser op kunt inspelen en zo doelbewust een bepaald gedrag in jouw voordeel kunt laten werken.

" Vertrouwen winnen is dus heel belangrijk, daarna moet de rig het verder afmaken. "

In mijn boek Sprekende Hengels leg ik uit, hoe je doelbewust het gedrag van de karpers naar jouw hand kunt zetten!

Wat mij verder opvalt aan de beelden is dat veel vissen het haakaas niet eens oppakken, sterker nog ze draaien vlak voor het aas en constateren dat er gewoon iets ‘niet in de haak is’!

Vissen, en vooral karpers, kunnen erg goed zien. Karpers die de klappen van de zweep kennen zullen bij het zien van ‘biotoop vreemde zaken’ welke al dan niet tussen het voer op de bodem liggen, voorzichtiger worden in het opnemen van voedsel. Het kan dus zeker geen kwaad om in helder water bij daglicht de zaken zoals het lood goed te camoufleren. Of, nog beter, dat het lood middels een helikoptersysteem een stuk verder van de montage af komt te liggen. Op deze manier voorkom je dat er direct een associatie wordt gelegd met gevaar.

Weet jij hoe je het vertrouwen kunt winnen, zodat de vissen zonder schroom jouw haakaas oppakken?

Een andere opvallende constatering is dat wanneer er meerdere vissen op de voerstek komen, de vissen een bepaalde onderlinge competitie hebben en hierdoor onvoorzichtiger worden. Wanneer je dit kunt bewerkstelligen heb je mijns inziens één van de aller beste tactieken in handen om op tamelijk eenvoudige wijze een karper te slim af te zijn. Want het tegengestelde laten de onderwaterbeelden ook duidelijk zien. Let maar eens op wanneer een solitair zwemmende vis de stek aandoet. Dan zie je dat deze vis alles op zijn elf en dertigen en dus op zijn dooie gemak doet. Door deze vaak rustige manier van azen zal een vis veel sneller onraad bespeuren en dus moeilijker vangbaar worden!

Ernesto Kamminga

Bijdrage Martin Post

Een Rotary over feiten analyseren. I like! Althans, wanneer we het over aasgedrag en aanverwante zaken hebben. Voor mij is er in dit geval geen betrouwbaarder instrument dan een onderwatercamera of een observatie vanuit bijvoorbeeld een boom die groeit op of het liefst over een kraakhelder water. In de begintijd van de onderwaterbeelden hoorde je nogal eens de kritiek dat deze camera’s de romantiek uit het karpervissen halen.

Spanning op en top. Karper op de stek!

Wel, ik heb enkele keren gevist met live camera’s op m’n haakaas gericht en ik kan je vertellen dat dit een extreem spannende visserij is. Weliswaar verschrikkelijk slecht voor je hart, maar wel goed voor je feitenkennis over karpergedrag.

Ik ben altijd al dol geweest op feiten!

Belangrijk bij het beoordelen van de onderwaterbeelden is de manier waarop het aas wordt gepresenteerd en de manier waarop er wordt bijgevoerd. Vissen voor een onderwatercamera betekent immers dat er op behoorlijk compacte voerstekken wordt gevist. Simpelweg omdat de gebeurtenissen onder water voor de camera moeten worden vastgelegd. Klinkt simpel, maar bij een ruim opgezette voerstek laat een karper natuurlijk ander zwem- en aasgedrag zien dan op een compacte voerplek. En juist het zwem- aasgedrag is bepalend voor de mate waarin een karper vangbaar is. Een karper die in z’n eentje op je voer ligt laat zich immers veel lastiger vangen dan wanneer er enkele soortgenoten bij zijn. Voedselnijd bleek in allerlei onderwaterfilms de sleutel tot succes.

Voedselnijd is 1 van de belangrijkste trucs om vooral veel karpers te vangen!

Bij de Kordafilms was dit mooi te zien, en later bevestigden beelden die Daniel Jawadnya op een groot bergmeer in Turkije had gemaakt, dezelfde gedachte. Voedselnijd dus, maar wat kun je daarmee in de praktijk?

" Kort gezegd betekent het opwekken van voedselnijd dat je minder voert dan de aanwezige karpers willen opvreten. Daardoor ontstaat er bij de karpers een gretigheid waardoor ze sneller gaan zwemmen en je haakaas minder argwanend opzuigen. "

Als je me vraagt naar de relevantie van een dergelijke methode dan durf ik wel te stellen dat wanneer je dit trucje tot in perfectie beheerst het je meer karpers oplevert dan de beste ‘supersonische rig’ die er bestaat!

Een kogelronde schub van de Vinkeveense plassen bleef Live voor de onderwatercamera met het lood schudden voordat ik de aanbeet doorkreeg!

Maar goed, terug naar de onderwaterbeelden. Een boeiend fenomeen is het duidelijke verschil in aasgedrag wat je ziet bij bodemaas op een voerplek en Single Hookbaits zoals Fluoro Pop-ups. En dan laat ik even in het midden of je die laatste vist als Pop-up of als zinkend bodemaas. Zo zie je bij visueel attractief haakaas dat karpers deze in helder water van meters afstand kunnen waarnemen. De aasopname is vervolgens een belevenis op zich waar de geluksfactor heel belangrijk lijkt te zijn. Want terwijl een karper je aas van grote afstanden goed kan zien, van dichtbij is de coördinatie tussen de ogen en de bek echt belabberd.

Vooral in de DVD van Daniel Jawadnya zag je karpers volledig naast het haakaas grijpen. In de DVD ‘Tot op de Bodem’ zie je enkele karpers bijna rechtstandig naar beneden duiken om vervolgens doelloos in de bodem te happen. En volgens mij komt dat vooral dat de bek van een karper ten opzichte van de stand van de ogen, ervoor zorgt dat ze de laatste centimeters als het ware een dode hoek hebben. De hamvraag is natuurlijk of hiervoor een oplossing is. En als ik eerlijk ben kan ik daar nog geen waterdicht antwoord op geven. Enerzijds lijkt de kracht van visueel attractieve singels veel extra karpers op te leveren omdat ze vaak uit nieuwsgierigheid worden benaderd, anderzijds lijkt de factor ‘geluk’ enorm belangrijk tijdens de aasopname. Het liefst schakel ik de factor geluk zoveel mogelijk uit. Maar he, zolang je tevreden bent met de vangsten op die dingen dan zou ik het zeker niet veranderen.

Zodra karpers bij elkaar zijn beinvloeden ze elkaars gedrag!

Conclusie: karpers zijn domme dieren en daar veranderen onderwaterbeelden niet zoveel aan. Ik blijf erbij dat we die beestjes veel meer intelligentie toedichten dan nodig is. Het is onze eigen statische visserij die er voor zorgt dat we karpers vaak onnodig lomp benaderen. Neem een voorbeeld aan de witvisserij. Wanneer je ziet dat ze daar het verschil in aanbeten merken, bijvoorbeeld wanneer ze wisselen tussen een maat 12 en 18, dan denk ik dat wij daar nog veel van kunnen leren. En dat is prima, want zolang er wat te leren is ben ik nog lang niet uitgevist.

Martin Post

Bijdrage Niko Vervaet

De eerste DVDs die op de markt kwamen en dan vooral uit de Korda hoek, sloegen in als een bom. Mooi en educatief materiaal en iedereen sprak er vol bewondering over. En inderdaad, het zijn wel degelijk mooie beelden en ze gaven een geheel nieuwe kijk op het aasgedrag van een karper. En dat vlak voor je neus vanuit de luie zetel, heerlijk  😉

Maar geeft dit wel een goed beeld weer van hoe het er in werkelijkheid aan toe gaat onder water? Eigenlijk vind ik zelf van niet… Laat me dit wat nader uitleggen.

Eigelijk hanteer ik 3 methoden om vissen aan te voeren. Ten eerste met een voerbootje en alles min of meer compact. Ten tweede met de grote boot en de derde situatie is met de voerbuis. De voerboot bied zeker soelaas op verre afstand of als er heel dicht tegen struiken aan dient gevist te worden. Ook het gebruik van een dieptemeter op de voerboot heeft veel voordelen indien er op afstand moet gevist worden. Maar dikwijls ligt uw aas compact bij één en als er wat voer bij gaat creëer je dus de situatie zoals voor de camera. Het nadeel is dat een vis zich niet hoeft te verplaatsen als hij op de plek aast. En laat dus dat net nefast zijn om een karper (makkelijker) te haken. Hoe minder hij zich hoeft te verplaatsen, hoe minder vlug hij de rig strak zwemt en zich dus moeilijker laat haken.

Compact voeren met de voerboot.

Of meer verspreid met de werpbuis of schep.

De tweede situatie is deze met de grote boot. Handig en open voeren is mogelijk, maar lang niet overal toegelaten en indien iedere dag boten op het water zitten wordt de vis vlug schuw en dus terug moeilijker vangbaar. Maar situaties genoeg waarbij hij heel goed van toepassing is!

Laat me maar direct overschakelen op situatie 3 en dat is deze met de voerbuis/schep/katapult. Mijn favoriete hulpmiddelen als het enigzins mogelijk is! Je kan goed open voeren waardoor je meerdere karpers of vooral groepen karpers bereikt. Je maakt ook het minst lawaai of verstoring van de stek en je kan de vissen dus zo conditioneren dat ze op zoek gaan naar uw aangeboden aas. En daar zit hem voor mijn part de sleutel tot succes. Open voeren maakt dat je een situatie creëert waarbij je de vissen doet zoeken naar de bolletjes. Dus laat je hem zwemmen en als deze meer beweegt op zijn foerageertocht en hij hapt naar uw boilie vergroot de kans dat hij uw rig toch strak zwemt met een vangst als gevolg. Het lijkt misschien wat simpel, maar de praktijk leert me dat dit de beste resultaten oplevert!

Een slachtoffer van ‘open voeren’.

Ook op gebied van rigs kan je het gewoon simpel aanpakken. Een haak moet natuurlijk altijd scherp zijn en goed kunnen inhaken. Maar wie een degelijke basisrig kan samen knutselen, zal op een pak wateren zeker zijn plan kunnen trekken. Wees daar maar gerust in. Het blijft steeds de kunst tussen voldoende aanvoeren zodat de vis blijft en er wat voedselnijd optreed, want dan versterk je nog bovenstaande situatie. En bij teveel voeren treedt het verzadigingsgevoel op waardoor de vangstkansen natuurlijk ook dalen.

Niko met een fraaie schub!

Karpervissen is geen exacte wetenschap, en maar goed ook want anders zou het maar te makkelijk worden vrees ik…  😉

Tight Lines!!

Niko Vervaet 

Heb jij vragen of opmerkingen? Zet deze dan in de comments hieronder!