KWO Whatsapp met Derek Harrison
Derek Harrison is al sinds jaar en dag een vaste klant op de Belgische kanalen. De visserij op deze wateren is vaak keihard en soms zijn de periodes lang tussen twee aanbeten. Menig visser heeft zijn tanden al stuk gebeten op deze wateren maar Derek weet dat blanken erbij hoort. In 2012 ving hij ‘The Big One’ op het topgewicht van ruim 36 kg. Derek heeft in de kerstvakantie eindelijk het bandje uit zijn video recorder gehaald en de beelden online gezet…
Klik op de afbeelding om naar het filmpje te gaan.
Derek, bedankt dat je de beelden van je topvangst wilt delen. Een aantal jaren terug ving je al een aantal andere topvissen van dit kanalenstelsel. Welke aanpak zorgt ervoor dat jij steeds die grote jongens vangt?
Volgens mij is het het belangrijkst dat je gedreven bent. Gewoon doorgaan en niet bang zijn om te blanken. Dat hoort er ook bij. Het mooiste van die kanalen is dat je nooit weet wat je volgende vangst zal zijn, kan net zo goed een brasem zijn als een karper van 80 lbs.
Welke aanpak hanteer je? Uitzitten of zoeken?
Of ik ga ‘zitten’ of zoeken ligt aan het seizoen. In het voorjaar zit ik het liefst een langere periode op een stek omdat ik door de jaren heen heb geleerd en ervaren waar je de vissen kunt verwachten. Maar als het jaar vordert word ik meestal wat mobieler. Ik besteed dan relatief veel tijd aan het zoeken naar de vissen, want zoals wordt gezegd: “Beter een uur op de goede stek, dan een paar dagen op de verkeerde plek…”.
Van een water als het V kanaal is iedere vis speciaal, ongeacht het gewicht.
Je werkt als portier in een hotel. Kun je daardoor veel doordeweeks vissen? Zo ja, heeft dit voordelen?
Dat ik als nachtportier in een hotel werk heeft in ieder geval als voordeel dat ik tijd heb om deze vragen te beantwoorden. (haha) Nee, nu even serieus. De voordelen van vissen door de week zijn groot. Het is duidelijk veel minder druk door de week dan in het weekend. Ik vis gemiddeld twee nachten per week en kan bijna altijd de stek krijgen die ik graag wil. Toen ik nog door de week werkte, had ik geluk als het lukte om om 21 uur ’s avonds aan te komen bij het kanaal, met het gevolg dat de meeste stekken dan bezet waren. Het verbaast me echter wel dat er tegenwoordig ook door de week veel meer ‘overnachters’ zijn dan vroeger. Normaal gesproken pakken ze echter weer vroeg in om naar hun werk te gaan, zodat het kanaal de rest van de dag weer lekker rustig is. En verder varen er veel meer boten door het kanaal in de week, wat er blijkbaar voor zorgt dat de vissen zich veel meer verplaatsen. En dat helpt weer voor de kans om ze ook te kunnen vangen!
Hoeveel effect heeft ‘lijndruk’ op het gedrag van de karpers?
Volgens mij wordt een karper voorzichtiger als hij een lijn ziet of iets nieuws in zijn omgeving. Daarom houd ik alles het liefst zo onopvallend mogelijk. Maar omdat het bijna onmogelijk is om met slappe lijnen te vissen op het kanaal, met al die stenen die zijn gebruikt om de oevers te verstevigen gebruik ik een Flying back lead van Korda en backleads om mijn lijn vast op de bodem te houden. De laatste paar meters tot de haak vind ik het belangrijkste deel van de hele rig.
Derek met ‘Dereks Comon’, een andere topvis van een aantal jaar geleden.
Een vis van het kaliber The Big One is extreem zeldzaam. Was je specifiek op deze vis ‘op jacht’?
Ik was zeker op jacht naar deze vis. Ik wilde The Big One al enkele jaren bijschrijven op mijn lijstje. De eerste keer dat ik die vis zag was toen wijlen Jaap de Bliek die had gevangen en sinds die tijd ben ik op jacht geweest naar die vis. Geen gemakkelijke taak, dat kan ik jullie verzekeren. Zeker als je in ogenschouw neemt dat die vissen in het kanaal 60 kilometer kunnen zwemmen en dan ook nog eens een zandput in kunnen gaan met afmetingen van een miljoen m3. Maar met wat vasthoudendheid is het dan toch uiteindelijke gelukt, na zeven jaar proberen ☺
Vertel eens kort hoe je The Big One ving?
In de zeven jaar voorafgaand aan het vangen van The Big One had ik steeds mijn huiswerk goed gedaan en ik kende dan ook alle stekken waar hij gevangen was in het voorjaar. Ik wist ook dat het voorjaar mijn enigste kans was om de vis in het kanaal te vangen, omdat hij de rest van het jaar doorbrengt in die immense put. Dus mijn spullen gepakt en op jacht dan maar. Gedurende een maand had ik het al geprobeerd op de meest voor de hand liggende stekken met als resultaat voor al mijn inspanningen een paar kleine schubkarpers en heel veel brasem. Maar zoals ik al eerder heb gezegd: ‘Opgeven is geen optie’. Dus nadat ik klaar was met mijn nachtdiensten op dinsdagochtend de spullen en de hond weer in de auto geladen en naar het kanaal voor drie nachten.
De eerste nacht ving ik acht brasems. Ik weet dat sommige mensen gek worden als ze een paar brasems achter elkaar hebben gevangen, maar ik bekijk dat anders. Als je met je rig een brasem kunt vangen dan kun je er zeker een karper mee vangen en is je rig dus goed.
Besteed je tijd nuttig langs het water. Observeer goed en vis waar de vis zit!
De tweede avond stak een stevig wind op kop op. Dat geeft mij altijd vertrouwen en net voor het donker zag ik een karper rollen bij mijn rechtse hengel. Een uur later ving ik een spiegel van 11 kilo, dus die avond kon al niet meer stuk. De daarop volgende nacht ving ik nog een schub van ongeveer hetzelfde gewicht. Verder merkte ik dat het harder en harder ging waaien. ’s Morgens beukten de golven tegen de oever, leek wel de pier van Scheveningen in een storm. Die ochtend nog 2 karpers gevangen en het vertrouwen was inmiddels groot. Om een uur of twee ’s middags kreeg ik een run op mijn rechtse hengel en meteen bij het aanslaan wist ik gewoon dat ik iets speciaals had gehaakt. De vis bleef diep liggen, tegen de bodem aan, de volgende vijf minuten. En ik kon er niets aan doen. Na zo’n vijf minuten besliste de vis dat hij het kleine kanaal aan mijn rechterkant in wilde zwemmen en ik kon alleen maar volgen. Inmiddels was ik behoorlijk bezorgd omdat de vis in de richting van de brug zwom en ik bang was dat mensen rommel van de brug af in het water hadden gegooid, waar mijn lijn aan vast zou kunnen komen te zitten. Na nog eens tien minuten kreeg ik de vis voor het eerst te zien, een meter onder de oppervlakte. Ik dacht toen dat het een grote spiegel was. Een minuut later kwam hij aan de oppervlakte en ik wist meteen dat het The Big One was. Hij dook nog één keer naar de bodem en een paar spannende minuten later hadden we The Big One bij de eerste poging in het net. Een moment dat ik nooit zal vergeten en mijn dank gaat natuurlijk uit naar Ian, Davie, Pieter en Rob. Zij hebben er mede voor gezorgd dat deze dag een speciale dag is geworden en zoals je zult begrepen vloeide de Jupiler overvloedig die avond.
Wat een supervis. The Big One op maar liefst 36,4 kg.
Is dit ook je mooiste vangst uit je vissersleven?
Ik heb zoveel mooie momenten gehad in mijn vissersleven. Dit is er natuurlijk wel een die ik zal koesteren voor de rest van mijn leven. Veel mensen hebben sinds de vangst gezegd dat het de vis van je leven is. Ik kan dan alleen maar antwoorden dat ik nog lang niet dood ben. Ik hoop dat ik de rest van mijn vissersleven zo kan genieten als ik dat de afgelopen 46 jaar heb gedaan. En je weet nooit wat de volgende beet zal zijn…….. Om af te sluiten dan nog het volgende: Geniet van je vissen, wat dat is het belangrijkste!
Daar moet een pintje op gedronken worden (of twee).
Derek, super dat je dit wilde delen met de bezoekers van Karperwereld Online! Succes in je visserij en we spreken elkaar snel!
Michiel Pilaar
