LENTE ME – Bespiegelingen van Mark Hoedemakers

Sinds hij vader is kijkt Mark Hoedemakers nog meer naar de wereld om hen heen. Ellende vlakbij huis en nog meer leed verderop in de wereld. Het is soms lastig om positief te blijven en de focus te houden op alle mooie dingen in het leven. Gelukkig ontluikt de lente momenteel en in deze blog schieten zijn gedachten tussen de juist aangehaalde onderwerpen heen en weer…


Mark aan het woord: De wereld staat in brand zoals ze al duizenden jaren in brand staat. Oorlog, conflict en geweld zijn van alle tijden en kennen eigenlijk altijd vooral verliezers. Er zijn altijd mensen zoekende naar redenen om het vuur aan de lont te steken. Jammer genoeg vinden de meest extreme idioten altijd als eersten zo’n reden. Vervolgens wordt het volk genformeerd, gendoctrineerd, voor de kar gespannen en onder impuls van dwaze drogredenen warm gemaakt voor actie. Soms lukt dat. Domheid is des mensen en langs de andere kant is intelligentie in combinatie met narcisme en grootheidswaanzin ook geen garantie op succes.

Ondanks al het verdriet tch zesmaal een glimlach. Hartverwarmend!

Oorlog en vrede migreren als een bijna voorspelbaar hogedrukgebied over de aardbol. On a road to nowhere, zo lijkt het wel. Het is daarenboven behoorlijk confronterend dat slecht nieuws uit verre landen went. 1500 kilometer and beyond is ver van m’n bed genoeg, niet? Het is en blijft anderzijds onder m’n huid kruipen dat het zo verdomd vaak slecht nieuws voor goede mensen betreft. Ouders en hun kinderen… Ik voel dan een onbeschrijfelijke woede, tot ik zap of verder blader en enkele minuten later terug met beide voeten in de banaliteit van elke dag sta.

Dan zucht ik eens diep, ga ik naar buiten en ruik ik de lente. Dan neem ik de hengels op en geef ik me over aan de lokroep van het zoete sop. Het frisse groen is er terug, de laatste sporen van Koning Winter vervagen langzaam tot een herinnering. Bloemenpracht verrijst langs oevers en in bermen, en ook onder water beweegt het een en ander weer. Naast dat liedje over de tandartsassistente is vooral ‘Lente me’ van Toon Hermans de perfecte soundtrack bij dit seizoen. Want, zeg nu zelf: wat valt er tijdens het voorjaar mooier te bezingen dan de liefde?

Het is tijdens de derde sessie van dit nog prille seizoen dat ik voor het eerst in de prijzen val. Van de geplande tweedaagse bleef na wat gesukkel met de gezondheid nog slechts 1 dag over. Naar de kleine plas dan maar, met een weinig boilies en mas. Voeren is in het voorjaar vele malen ondergeschikt aan lokalisatie, en overdaad wil wel ‘ns schaden. Van 2 plekjes ben ik vrij zeker, daar laat ik met alle vertrouwen de rigs te water. Dieptes van 1 tot 2,5 meter en vol in de ochtendzon. De derde spot is een kleine bult op ruim 5 meter diepte. Ik acht het opportuun om hier een joker in te zetten, een gokje te wagen. Je weet nooit wat het op kan leveren!?

En weg is de stress van het dagelijkse leven!

Iets na middernacht wordt ik abrupt gewekt uit m’n slaap en verkeer ik opnieuw in de belabberde toestand van enkele dagen geleden. De ziektekiemen zijn duidelijk nog niet uit m’n lijf verdwenen. Het spiegeltje dat zich vergreep aan de boilie en prompt het haakje verankerde in de onderlip, brengt troost. De komende uren melden zich nog 2 spiegels aan de dis nabij de ondiepe kom, waaronder een hele fraaie. Het is duidelijk dat het daar bruist onder water, dus ik verspreid enkele extra schepjes boilies in de zone.

Een paar handjes was genoeg…

…om een tweetal vissen te triggeren!

De dag kriekt als ook er ook aan de andere ondiep geplaatste montage iets rommelt. De vierde vangst betekent meteen het laatste wapenfeit, want voor de fotosessie draai ik de lijnen binnen en gaan de hengels het foudraal in. Geen risico’s als je nabij obstakels vist… Matheus’ camera knipt fraaie platen en elke karper krijgt een chip in het vlees van de rug.

De techniek is zeker niet nieuw…

…maar in het karperwereldje beperkt toegepast.

Dat chippen van vissen met als voornaamste doel migratie en overleving in kaart te brengen is geen nagelnieuwe ontwikkeling. De techniek is zelfs al meer dan 10 jaar oud. Het gebruik van deze chips bij karper, met als doel registratie en populatiebeheer, is nog niet alomtegenwoordig. Ik ben er echter van overtuigd dat deze beheersmaatregel zal gaan boomen in de nabije toekomst.

Het slotstuk van de sessie waarmee de lente werd afgetrapt.

Als een voldane visser keer ik met snot in de kop en hoofdpijn terug huiswaarts. Het belooft nog een hectische week te worden, want er staat heel wat ingrijpends op til. Een grote stap voor deze kleine man, in een wereld in brand. Laat ons maar zingen zoals Toon dat kon, zodat in alles iets positiefs zit. Lente me!

Lente me, zomer me
September me en winter me
Want ik heb jou voor altijd lief
Morgen me, middag me
Avond me en nacht me
Blijf bij me asjeblieft

Tot een volgende blog,

Mark Hoedemakers

Bekijk ook