Het leven in Zuid-Frankrijk – Blog 2 – Joachim Stelma

In zijn vorige blog vertelde Joachim Stelma over de mega omslag in zijn leven: de verhuizing naar Zuid-Frankrijk! Inmiddels is Joachim al een beetje gesetteld en zijn de eerste klanten van Lot of Carp geweest. In deze tweede blog vertelt Joachim hoe het sinds maart met de verhuizing is gegaan en over een toffe vissessie met vismaat Michael!


Joachim aan het woord:Het is half mei, de zon schijnt. Het is ongeveer twee maanden na mijn vorige blog. Met korte broek en ontbloot bovenlijf zit ik de tuin achter ons huis in Moerkapelle. Mellaney is in Prayssac, bij de kachel. Daar is het namelijk slechts een graad of 11 en al enkele dagen komt het met spreekwoordelijke bakken uit de hemel. Is de wereld omgedraaid ofzo?

Vaak is het prachtig weer in de Franse woonplaats van Joachim, maar niet altijd!

Mijn lijf voelt als die van Bruce Willis aan het einde van n van zijn Die Hard films. Als die van Nick Viergever na verlenging tegen Schalke. Afgelopen maanden waren stressvol. Twee bedrijven opstarten naast twee fulltime banen vergt meer tijd en energie dan we hadden gedacht. Eergisteren reed ik terug uit Frankrijk, dik tien uur alleen in de auto, veel vertraging. Enkele uren voor vertrek stond ik nog muziek te draaien op de eerste bruiloft van het seizoen. Tot overmaat van ramp een lege tank omdat ik door de vermoeidheid het laatste tankstation die ik moest nemen even miste. Afijn, terug naar maart, want daar waren we gebleven.

De eerste bruiloften bij het chateau zijn geweest en waren geslaagd!

De Paas/werkvakantie

Enkele weken geleden brachten we de eerste boot naar Prayssac en nu is het tijd voor de tweede lading. Zo?n 60 stoelen, geluidsinstallatie, heaters, tent, decoratie en weet ik veel wat nog meer allemaal moeten in Frankrijk zijn voor de eerste bruiloft begin mei. We dachten het eerst wel even met een aanhanger te doen, maar uiteindelijk staan we een bus (die meer weg heeft van een vrachtwagen) tot de nok toe vol te laden. Gelukkig konden we deze lenen van de eigenaar van het chateau waar we de bruiloften organiseren.

De bus wordt tot het dak toe gevuld. Dat was in een aanhanger niet gelukt!

Na een lange rit schuiven we op Goede Vrijdag aan bij het beheerdersechtpaar. We krijgen gelijk een borrel aangereikt en in het zonnetje genieten we van de eerste dag. Veel van dit soort momenten zullen er echter niet zijn, want er moet keihard worden gewerkt. ?s Avonds beginnen we daarom ook meteen met het in elkaar schroeven van zo?n 20 schragen voor de tafels die we hebben gemaakt.

Zo nu en dan is er tijd voor een relaxte borrel!

De week vliegt voorbij. Zo maakt Mellaney de binnenruimte klaar met leuke decoratie, terwijl ik tafels lak en de boot klaar maak voor de eerste huurders. Ook is een ligplaats geregeld in een haventje bij een camping. Ideaal, zo kunnen mijn gasten douchen en eventueel een hapje eten bij het restaurant! Met nog een lange waslijst aan dingen die nog moeten gebeuren rijden we weer terug naar Nederland, want morgen moet er weer gewerkt worden?

Het opstarten van twee bedrijven naast een full-time job valt niet mee. Er moet nog veel gedaan worden!

Kick-off

Ook de weken in Nederland lijken wel uren, of minuten beter gezegd. Gedurende de week zijn we avonden bezig net voorbereidingen, met dingen die je te binnen schieten. Webshop in, webshop uit. De weekenden zitten vol met afspraken met stellen die bij ons willen komen trouwen. De meivakantie nadert.

Ook al moet er hard gewerkt worden, als het in deze omgeving is, dan is het ietsjes minder vervelend 😉

De weekenden zitten vol met afspraken met stellen die bij ons willen komen trouwen.

Donderdag 26 april rijd ik weg. De auto zit weer bomvol en ik moet nog langs Spro om boilies op te halen. De nieuwe Saga range is binnen en die wil ik natuurlijk niet thuis laten. De verwachtingen zijn hoog gespannen! Met Flitsmeister voor m?n neus vlieg ik niet lang daarna de grens over. Als iemand eenzelfde app weet voor in Frankrijk, laat het me weten?. De reis voorloopt zeer voorspoedig en die avond zit ik lekker aan een koude Kronenbourg. Grote vriend Michael arriveert vrijdag om een uur of twee en meteen is het ouderwets gezellig. We gaan enkele dagen vissen samen (de planning was een week) maar eerst staat er een gesprek op de planning met de grote mannen van de federatie van de Lot. Michael woont al enkele jaren in Frankrijk en spreekt nog net ff beter Frans dan ik. Ideaal om hem erbij te hebben dus!

Voordat er gevist wordt maakt Joachim nog even misbruik van de Franse taalskills van Michael 😉

Wonder boven wonder arriveert de directie van Pche du Lot op tijd. Het is meteen wel weer duidelijk hoe serieus het vissen wordt genomen in Frankrijk, in tegenstelling tot in Nederland. Vier man sterk, van directeur tot controleur. Het gesprek is zeer positief. De mannen zijn enthousiast over de plannen en werken graag samen.

Ook worden de uitzettingen besproken die we met Lot of Carp gaan financieren.

Zo wordt het chateau vanaf volgend jaar ook opgenomen als visaccommodatie in de Lot, en spreken we af dat ik beschikking krijg over gediplomeerde visgidsen. Ook worden de uitzettingen besproken die we met Lot of Carp gaan financieren. In november zullen de eerste uitzettingen gaan plaatsvinden. Nu al zin in! Duurzaam karpervissen, dat is waar we bij Lot of Carp voor gaan. Rekening houdend met de vissers en vissen van morgen.

Bij Lot of Carp wordt er ook nagedacht over de toekomst, zodat we ook de komende jaren nog kunnen genieten van deze rivier!

Tijd om te vissen!

Zodra de mannen weg zijn springen we in de reeds ingeladen auto?s om richting boot te scheuren. We zijn enorm gemotiveerd, zeker na de verhalen over het stuwvak waar de boot ligt. Er moet een enorm bestand aan grote karpers rondzwemmen. Geen stuk waar je heel veel runs krijgt, maar grote kans op een droomvis. Precies de visserij waar ik van hou! Michael heeft nog nooit vanaf een boot gevist en is bij aankomst meteen super enthousiast. “Dit wordt de meest luxe vistrip ooit!”

Geen gemakkelijk stuwstuk, maar de mannen houden wel van een uitdaging!

De eerste nacht vissen we niet, maar voeren we wel enkele stekken aan. In het donker mag er niet gevaren worden, dus dat is nog een race tegen de klok. Tegen een uur of tien zitten we eindelijk aan een biertje en gaan de biefstukken de barbecue op. Niet veel later zoeken we de bedden op, die heerlijk slapen. Op deze bedden slaap je lekkerder dan thuis, beseffen we de volgende ochtend. De motor wordt weer gestart en we varen naar de eerste stek. Daar aangekomen gooien we de ankers uit en bespreken we wel 100 keer hoe fantastisch dat ankersysteem wel niet werkt (in vergelijking met steekstokken). De boot gaat echt geen kant op!

Die barbecue aan boord is beslist geen straf!

Eerste succes

Tegen de avond hebben we al een paar vissen op de kant. Helaas nog geen karper, alleen kopvoorns en barbelen zijn de pineut. Toch hebben we veel vertrouwen in deze stek en hebben we wel al karper zien springen. Maar dan slaat het noodlot toe: onweer. Binnen enkele minuten gaat het zo ontzettend hard dat we besluiten naar de brug te varen. De eerste bliksems hebben we overleefd maar als ik mijn weerapp open zie ik dat er nog veel te wachten staat. Wegwezen dus! Zo gezegd zo gedaan en een halfuur laten liggen we tegen een drijvende steiger naast de brug. Mocht het weer los gaan dan schuilen we onder de brug. We gooien voordat we onze drijfnatte kleding uittrekken nog even snel een paar hengels richting horizon en gaan dan eindelijk slapen. Het is inmiddels al twee uur en we hebben nog geen oog dicht gedaan.

Joachim en Michael werden verrast door het plotselinge noodweer, wat een nat pak opleverde!

Uit het niets loopt er toch nog een hengel af. Michael is van de nul af en kan met een mooie schub poseren. Na zijn catch & release momentje zetten we een lekker bakkie en zien we tot onze grote verbazing dat het weerbericht volledig is omgeslagen. Heel veel kou en veel regen, dat is wat ons te wachten staat. Het water is al niet warm en deze weersvoorspelling maakt het er vast niet gemakkelijker op. Maarja, dat is het voorjaar! We bevissen nog twee stekken in twee nachten en vangen gelukkig nog wel een paar echt mooie vissen. We zijn op ontdekkingstocht, dus daarbij is elke vis mooi meegenomen!

Michael’s eerste vis, wat een plaatje!

Tegenslag

Niet alles zit mee, want tegenslag is bij ons ook goed bekend. Als we zo?n 20 kilometer van de auto af zijn begeeft de buitenboordmotor het. Ik wilde voordat de eerste gasten zouden komen al een nieuwe halen, maar dacht dat komt volgende week wel als we terug zijn. Nou, dat gaan we dus niet halen. Op geen enkele manier krijgen we de motor nog aan de praat. Daar drijf je dan, midden op de rivier met louter bomen en bergen om je heen. Maar dan, als een geschenk uit de hemel, is daar uit het niets een steiger met een trap naar boven.

Zonder motor is de rivier ineens een stuk minder leuk…

Al roeiend en peddelend met onze handen bereiken we de steiger en lopen we voorzichtig naar boven. Bekaf staan we opeens in een tuin van een Fransman. Deze is buitengewoon vriendelijk en biedt aan om ons naar de auto te brengen. Zo zie je maar, je moet je nooit druk maken, alles komt goed. En zo gebeurt het dat we binnen een uur stuurloos op de Lot dobberen, even later in Cahors in een botenzaak staan en weer iets later aan een borrel zitten met de Franse hulptroepen en nog weer iets later de spiksplinternieuwe Mercury motor vol gas opentrekken.

Je moet je nooit druk maken, alles komt goed.

Zo zit je ineens bij een behulpzame Fransoos in de auto…

…en zo sta je alweer een nieuwe motor te scoren!

Tsja, die oude kan de prullebak in!

Aan de slag

Geheel tegen onze wil in besluiten we te stoppen. Michael ziet aan mij hoeveel stress ik heb om alles klaar te hebben voor de eerste bruiloft en stelt voor om de sessie op een ander tijdstip voort te zetten. Ik protesteer, maar stem tegen mijn zin in toch in. Ik had erg uitgekeken naar deze week maar besef ook dat relaxt vissen er nu niet in zit. We zwaaien elkaar vaarwel, ook dat is vriendschap!

Het was gezellig met Michael, maar de sessie wordt een andere keer voortgezet.

Nu zal ik jullie niet teveel lastig vallen met verhalen over de bruiloft. KWO is en blijft natuurlijk een platform voor vissers en niet een tijdschrift voor bruidsparen. Wel leuk om te vermelden is dat de hoofdredacteur van dit geweldige medium, Michiel Pilaar, tijdens deze meerdaagse bruiloft langskwam om als eerste gast te vissen op de eerste boot van Lot of Carp. Samen met zijn maat Collin beleefden zij een fantastische week op de Lot met enkele zeer spectaculaire vangsten. En niet te vergeten, wat hebben we gelachen!

Pilaar zit ‘vloggend’ in de boot, klaar om naar het water te gaan.

De karperwereld is vaak een wereldje van jaloezie en afgunst, maar vriendschappen die erdoor ontstaan zijn zoveel leuker en belangrijker. Natuurlijk zijn er ook zakelijke belangen, zowel voor Michiel als voor mij, maar ik weet zeker dat voor ons beiden de gunfactor een erg grote rol speelt.

Meermaals bezocht Joachim de boys tijdens hun visweek. Hier kwam hij kolen brengen voor de BBQ. #goedbezig

Michiel en Collin zijn niet alleen zeer goede vissers, maar ook echt supertoffe gasten die ik via deze weg wil bedanken voor een erg leuke week, voor de uurtjes dat ik kon ontsnappen uit de drukte. Uiteraard is alles vastgelegd op film, welke eind juni te zien zal zijn op KWO.

Collin en Michiel kregen enkele prachtige vissen in de boot. Binnenkort meer!

Voor nu ga ik verder uitrusten! Wil je ook een onvergetelijke vistrip op de Lot beleven? Kijk dan snel op www.lotofcarp.comen volg me op Instagram!

Joachim Stelma


Voor meer informatie over de bootvakanties op de Lot check je de website van Lot of Carp. Bekijk ook de Facebookpage om op de hoogte te blijven van de laatste nieuwtjes!

Bekijk ook