Ontspanning op Road Lake – Rowen van Benthem

Rowen en haar vriend waren het afgelopen jaar toe aan een lekker weekie ontspanning, vissen dus! Het FranseRoad Lake stond nog op hun bucketlist, dus besloten ze om een weekje op dit betaalwater te vissen. De omstandigheden waren taai, maar toch wisten ze een aantal leuke vissen te vangen…

Rowen vertelt: Na een heftige gebeurtenis eerder dit jaar werd het hoog tijd voor totale ontspanning, om de batterij weer helemaal op te laden. Niets werkt therapeutischer dan lekker in de buitenlucht vertoeven, dus we gaan vissen! We wilden heel graag een keer naar Road Lake. Naar wat telefoontjes met het werk en overleg moest dat het dan gaan worden. Goed te doen qua reisafstand en met de nodige faciliteiten om het iets minder primitief te maken dan een week op een openbaar water. We hadden de mazzel dat er nog twee plekken vrij waren begin mei. Helaas mag onze lieve hond niet mee, maar gelukkig heeft de oppas tijd om een weekje op te passen.

Tijd voor ontspanning.

De voorbereiding was thuis al goed merkbaar, in de week voor de trip hadden we bij een vriend in de schuur de Mainline Base Mix Cell gedraaid en dit lag vervolgens de rest van de week te drogen in de woonkamer. De uitlaatservice van de hond vond dat er in ons huis een ?bijzondere? geur hing. Een groot gedeelte werd gesoakt in de Cell liquid en besprenkeld met Mainline Cell groundbait, de rest werd in zakken verpakt en in de vriezer gelegd. De Korda Safezone Heli Leaders en barbless haken werden in huis gehaald en we waren klaar om het avontuur aan te gaan.

De voorbereidingen waren al gedaan.

De avond voor vertrek werd alles vakkundig door manlief in de auto gelegd en het wekkertje werd om 4:00 uur gezet zodat we ons even konden opfrissen om zo de auto in te kunnen springen. Tijdens de reis richting het magische Road Lake hebben we bijna alle weersomstandigheden gehad die er zijn; zon, regen, hagel, sneeuw en dikke mist. Ook de aquaplaning op de Belgische snelwegen weerhield ons er niet van om stevig door te rijden zodat we op tijd zouden arriveren bij het water.

Aankomst

Een half uur voor officile aankomst waren we als eerste gearriveerd bij het water en konden we al stiekem een kijkje nemen op een aantal stekken. Door de hoosbui die op dat moment aan de gang was hebben we niet gelijk vis kunnen spotten. Wel was het een magisch gevoel om dat azuurblauwe water voor het eerst onder ogen te krijgen. Kelvin en ik keken elkaar aan en zeiden tegen elkaar: “vet he…”.

Bij dit uitzicht krijg je toch alleen maar meer zin om te vissen?

Voordat de stekloting begon nam de bailiff ons eerst mee naar het water, hij gaf goede uitleg over de stekken en waar je het beste kan vissen per stek om zo de kans op een goede vangst te vergroten. Eenmaal terug bij het hutje moesten we in een zakje graaien voor een balletje met een nummer. Dit nummer gaf aan wanneer jij een plek mocht kiezen. Kelvin en ik hadden voor en tijdens het rondlopen rond het water nog even de laatste weerberichten bekeken. Hierdoor besloten we dat wanneer wij achter elkaar zouden mogen kiezen, zouden gaan voor ?singles en dubble board?.

We hebben er daarom voor gekozen vol in de wind te gaan zitten.

Ik had nummer 3 en Kelvin nummer 4. De heren voor ons kozen de stekken elders en wij waren er dan ook snel uit en schreven onze namen op het bord bij singles en double board. Er waaide de hele week al een oostenwind over het water en vanaf dinsdag kregen we harde zuidwestenwind. We hebben er daarom voor gekozen vol in de wind te gaan zitten. Iedereen was aan de beurt geweest dus hup in de auto en gas erop naar de stek.

We kozen ervoor om vol in de wind te gaan zitten.

De stek

Eenmaal aangekomen op de stek begon de regen minder te worden. We begonnen eerst met het opzetten van de tent zodat het meeste materiaal droog zou blijven. Aangezien Kelvin een topatleet is en kan sprinten als de beste in tegenstelling tot mij, sliepen we in overleg met de bailiff op mijn stek. Ik maakte een klassieke fout door aan de bailiff te vragen: “is it ok if i sleep with my boyfriend”, waarop de bailiff begon te lachen en ik gauw opnieuw begon en zei: “ehm, i mean, is it ok if we stay in the same tent” waarop hij lachend zei: “yes that?s allright”. Het stuk water dat we mochten bevissen werd gepeild. Hier en daar waren een paar kleine wierbedjes te vinden, maar over het algemeen was de bodem vrij van vegetatie. We hadden beiden een paar mooie, kale en harde plekken gevonden en het was zover om de lijnen te water te laten.

Op Road Lake zijn mooie, aangelegde stekken.

We knoopten eerst nog even ter plekke de juiste rigs. Zodat alles op scherp gelegd kon worden. We kozen ervoor om een aantal spinner en blow back rigs klaar te maken. De haken die we hierbij gebruikten waren de barbless Kamakura haken. In de variant Krank en Wide Gape maat 2 en 4. Nadat de hengels goed en wel op de steunen lagen hebben we ook voor elke hengel een onderlijn klaar gemaakt, zodat bij iedere beet de hengel direct weer terug op de plek kan met een verse onderlijn.

De eerste karper

Door de lange reis, de regen en toch wat chaotische start lagen de hengels in het water maar nog niet vol zelfvertrouwen. Dit bleek later echter niet terecht. De eerste hengel meldde zich om 10 uur ?s avonds. Ik was door het dolle heen, een supermooie spiegel van 11 kg, gevangen op een blow back rig met een enkele boilie. De nodige foto?s werden gemaakt en de vis werd weer te water gelaten. De hengel werd weer met behulp van de Distance Sticks op positie gelegd. 4 uur later ging de middelste hengel en bij het oppakken verloor Kelvin het contact. Snel afklippen en de lijn weer het water in.

Een pracht van een spiegel was de eerste vis van de sessie.

De volgende ochtend werden we voorzien van een heerlijk ontbijt en we waren fit en uitgeslapen om de dag tegemoet te gaan. We wilden net het haakaas gaan verversen en op dat moment gaat de pieper af. Kelvin pakt de hengel en hij land een prachtige schub van 10 kg. We waren super blij, want nu hadden we in ieder geval allebei vis! De vis werd gevangen op een Spinner Rig met een Pineapple Goo pop-up. De uren verstreken en hier en daar zagen we vis springen. De zon scheen volop maar door de oostenwind was het toch vies koud. Rond 3 uur melde de volgende vis zich, een schub karper voor mij van 12 kg en nog geen 15 min later pakt Kelvin een schub van 13 kg.

Kelvin met een mooi schubje en allebei van de nul af.

Voor het eerst in ons leven konden we samen op de foto met beide een vis. Hoe vet was dat! De bailiff maakte de foto?s en de lijnen werden weer klaar gemaakt voor de volgende.De volgende 40 uur bleef het stil en hebben we helaas twee nachten goed kunnen slapen. Dinsdag ochtend werd ik lichtelijk wakker doordat ik merkte dat Kelvin uit de tent ging. Een paar minuten later hoor ik de ontvanger piep, piep, piep, pieeeep… en ik: ”lul dat je bent om me zo te laten schrikken!” Een volle run volgde en ik sprint de tent uit om vervolgens te zien hoe Kelvin super rustig met zijn hengel bezig is met behulp van de distance sticks om de lijn weer af te klippen en denk huh… Waarop ik schreeuw ”Kelvin, je hengel gek!”.

Voor het eerst in ons leven konden we samen op de foto met beide een vis.

Samen op de foto met allebei onze eigen vangst, hoe vet is dat!?

Euforie

Het geluid van de pieper staat op de stek uit, omdat we gebruik maken van een sounderbox. Hij laat gelijk alles uit zijn handen vallen en vliegt naar de hengel die af gaat. Ik pak ondertussen de camera, loop naar hem toe en maak een paar foto?s. Niet wetende wat voor een gruwelijke vis hij aan de lijn heeft hangen. Na een behoorlijk lange dril schep ik de vis en holy shit, die rug is wel heel erg breed!

Wat een rug…

Ik stuur de bailiff een berichtje dat hij moet komen omdat we een grote vis hebben gevangen. De vis gaat even de sling in. We eten ons ontbijt op en een half uur later komt de bailiff om foto?s te maken. 24,8 kg wat een bakbeest. Kelvin glimlacht van oor tot oor en ik ben super trots op hem.Door de grootte van de vis worden er alleen in het water foto?s gemaakt.

De spiegel van bijna 25 KG, wat een bak!

De bailiff zegt: ?kom Rowen ga er ook bij op de foto, dat is leuk voor jullie.? Kelvin is ondertussen zo verzuurd nadat de nodige foto’s zijn geschoten dat hij het wel welletjes vindt en de vis weer rustig het water in laat zwemmen. Ook deze vis werd op dezelfde soort rig gevangen; een Spinnerrig met een Pineapple Goo pop up. Nog volledig in euforie gaan we weer aan het water zitten en genieten we van het mooie weer. Deze dag is echt een top dag, niet alleen door de gevangen vis maar ook door het heerlijke weer. Met een verbrand hoofd zoals mevrouw krabs en een koud blikje drinken is de dag al meer dan geslaagd.

We waren allebei super blij met deze vangst.

Weersomstandigheden

Tijdens het vissen houden we het weer altijd goed in de gaten, luchtdruk, regen en wind. Aangezien er storm is voorspelt van woensdag op donderdag, besluiten we om te verhuizen met onze tent. Net voordat het stik donker is en het begint te regenen staat alles op zijn plek en liggen de hengels weer op scherp.Woensdag regent het nog steeds als we wakker worden. De wind is gedraaid zoals de voorspelling aangaf, de wind staat nu vol op de kop. Dit moet nu vis gaan opleveren met die weersomslag en zuidwestenwind. We voorzien de stekken de hele dag door van een aantal spombs met attractief grondvoer en boilies. Na een heerlijke avondmaal word het donker. De nacht kruipt voorbij en nog steeds geen aanbeet. Doordat de storm gaande is, doe ik geen oog dicht. Donderdagmiddag is de storm gaan liggen en het blijft stil.

De beetmelders bleven maar stil…

We knopen de deeper aan de hengel en gaan actief op zoek naar de vis. We zien dat de vis onder het talud zwemt in plaats van erbovenop zoals we hadden verwacht. De haken gaan weer op scherp en worden nu gepositioneerd onderaan het talud. Hopelijk dat dit dan toch nog een visje mag opleveren.We voeren gestaagd door en de avond zet zich in. Het eten is weer heerlijk en als het donker wordt kruipen we in onze slaapzak in de hoop vannacht gewekt te worden.

We knopen de deeper aan de hengel en gaan actief op zoek naar de vis.

Vanaf donderdag werd door de Fransen flink gejaagd, bleek achter af. In de groepsapp van het water werd al gegrapt dat we dichtbij een trainingskamp van een terroristische groepering moesten zitten. De knallen waren inderdaad zo hard dat het elke keer een ontploffing leek. Kelvin zei op een gegeven moment: “ik weet niet met wat en op wat ze schieten, maar als ze een zwijn afschieten hebben ze er gelijk pulled pork van gemaakt…”.

Stilte

Ook deze nacht blijft stil en we mogen helaas niet nog een vis vangen. Kelvin voerde de hele week ook een plek aan de rechter kant van zijn stek. Deze werd elke dag meerdere keren een halfuur bestudeerd en bevoerd. Ook werd er met een kijkemmer gekeken of dat het voer weg was. Dit was tot donderdag niet het geval. Vrijdagmorgen worden we wakker en ik heb wel vis horen springen vlakbij de kant en meld dit aan Kelvin. Waarop ik aangeef dat hij de stek moet inspecteren of het voer er nog ligt. Hij springt in zijn waadpak en gaat met de kijkemmer naar het stekje. Een beetje opgewonden komt hij terug bij de tent en meld dat werkelijk alles weg is.

De rigs werden voorzien van een PVA Stickmix.

De stek wordt dan ook opnieuw voorzien van voer en voor het eerst word hier een hengel gepositioneerd. Verder hebben we vrijdag vanaf ons ontbijt zo?n 12 uur lang elke twee uur onze rigs op een nieuwe plek geworpen in combinatie met een pva stickmix, in de hoop ergens een voorbij zwemmende vis te vangen. Die 12 uur bleven we ook onze andere plekken bevoeren om zo de nacht weer met vertrouwen tegemoet te gaan. Zaterdag ochtend krijgt Kelvin een flauwe oploper op de kantstek, maar helaas stopt deze ineens.

Einde sessie

We hebben gestreden tot het bittere eind en toen we in de regen alles hadden ingepakt en afscheid moesten nemen van dit prachtige water gingen we met een dubbel gevoel naar het clubgebouw om af te rekenen en de bailiff te bedanken. De beide mensen die de wateren beheren waren super trots en blij voor ons dat we ?zoveel? vis hadden gevangen. We zaten op behoorlijk pittige stekken en dat we onder taaie omstandigheden alsnog in totaal vijf vissen hadden gevangen was een mooie prestatie. Met die woorden stapten we de auto in terug naar Nederland en waren we ontzettend trots en helemaal tot rust gekomen.

Arjan Braad en Kevin Diederen hebben vorig jaar een video gemaakt op hetzelfde betaalwater. Bekijk ‘m hieronder.

Op naar de volgende vis trip!

Rowen van Benthem

Voor meer video’s van Korda, check het YouTube kanaal. Ook een keer vissen op Road Lake? Het water is te boeken via The Carp Specialist.