Pionieren in de Balkan met Remco Akkermans
In deze blog vertelt Remco Akkermans over een bijzonder avontuur dat hij samen met zijn vismaat Ron beleefde in de Balkan. Dat er flinke bakken zwemmen in de Balkan weet haast iedereen, maar het vangen valt niet altijd mee. Zou het de mannen lukken om een mega unit te landen? Je leest en bekijkt het hieronder!
Remco aan het woord: Na jaren van Frankrijktrips vond ik dat het tijd was voor een ander soort avontuur. Bij het zien van meerdere Balkanavonturen van onder andere Pilaar en Hofman kreeg ik sterk de behoefte om ook eens die hoek van Europa te gaan bekijken. Mijn maat Ron was al eens eerder die kan op geweest en zag dit ook wel zitten. Na kort overleg besloten we dat we de koers uit zouden stippelen richting het Oosten!
Na jaren van Frankrijktrips was het tijd voor een ander soort avontuur!
Het is vrijdag 18:00 uur als ik na een drukke werkdag aan de reis richting Luxemburg begin. Daar woont Ron, dus bij aankomst laden we de spullen in één auto en zetten we koers richting onze eindbestemming. Na een lange reis met veel files, afgesloten snelwegen en drukke grensovergangen zetten we pas de volgende dag rond 16:00 uur de auto stil aan een prachtig meer midden tussen de bergen. De lange reis heeft zijn tol geëist en we besluiten om de nacht in te gaan met single hookbaits en pas in de ochtend echt goed op zoek te gaan naar stekken.
De avond valt
Zondagochtend werden de stekken gezocht. Het was flink zoeken naar harde stukken omdat de bodem op veel plaatsen erg zacht was. Op dit water zijn (voer)boten verboden dus moesten we de stekken zoeken met peilhengels. Het voeren zou gaan gebeuren met de spodhengel. Ron zocht zijn stekken vooral tot ongeveer 90 meter uit de kant, terwijl ik wat verder aan het zoeken was.
Het was flink zoeken naar harde stukken om op te vissen!
Uiteindelijk vond ik een harde plaat op zo’n 120 meter uit de kant. Op deze manier probeerden we een schuine voerstrook te creëren, zodat we de passerende vis goed zouden kunnen onderscheppen. Overdag blijft het rustig maar op het moment dat het donker is worden we verblijd doordat één van mijn hengels afloopt. Na een mooie dril schept Ron de vis en kijken we samen in het net. We beseffen dat we gelijk een dikke bak te pakken hebben!
Vanaf maandag beginnen de stekken wat beter te lopen maar er komen vooral wat kleinere vissen uit het water. We merken dat het vanwege de hitte overdag redelijk rustig blijft. Het is ruim 30 graden overdag en we voelen het water elke dag warmer worden. Als de avond begint te vallen loopt er weer een hengel van mij af. Ook nu begint het gevecht al op afstand en hebben we gelijk het idee dat dit een betere vis is. Na het scheppen bevestigt Ron dit. We hebben weer een mooi gebouwde schub in het net liggen die na het wegen 18 kilo blijkt te zijn. Wat een start van de week!
Vijfentwintig kilo
Na de schub valt de avond en vangen we in de nacht weer een aantal vissen. Ik word gewekt door een aanbeet vroeg in de morgen en ik ga het gevecht weer aan met wederom een strijder uit dit mooie meer. Uiteindelijk blijkt het weer een dikke dertiger te zijn! Na wat foto’s te hebben gemaakt geef ik de spiegel haar vrijheid weer terug.
Na de spiegel vangen we in de ochtend om de beurt een aantal wat kleinere vissen. Als net na de middag mijn linkerhengel afloopt, merk ik meteen dat het een betere vis is. Al op grote afstand wordt er heel rustig lijn van mijn spoel getrokken. Hij zwemt van links naar rechts en weer terug, maar constant in een heel rustig tempo. Het duurt dan ook ruim 20 minuten voor we de vis voor het eerst zien en op dat moment schrikken we van de rug die we boven zien komen! Ron en ik kijken elkaar aan en weten dat dit een giga bak is. De zenuwen gieren gelijk door mijn lijf! Na een geweldig gevecht schuift er een vis in het net, waarvan we zeker weten dat hij de 25 kilo passeert.
Naast de voerstrook
Na mijn vis besluiten we dat Ron aan de beurt blijft tot er een betere vis vanaf komt. Wij vissen altijd samen, in de hoop allebei een mooi verdeeld aantal vissen te vangen tijdens onze vakanties. Omdat we merkten dat de kleinere vissen de voerstekken als eerste bezochten en we dus ook meer kleinere vissen vingen, werd het tijd om de tactiek te veranderen. Het was mij opgevallen dat de 26 kilo vis die ik ving van de buitenkant van de voerstek af kwam en ik kreeg het gevoel dat ik daar iets mee moest doen. Toen Ron weer een stuk of zes kleinere vissen ving op de voerstek, wist ik helemaal zeker dat ik er iets mee moest doen.
Tijd dus voor een verandering! Nadat ik mijn linkerhengel bewust ruim tien meter naast de voorstrook inwerp en nog wat bijvoer met de spomb op de voerstrook zelf, is het wachten op wat komen gaat. Als Ron net een vis gevangen heeft op één van zijn hengels op de voerstrook, loopt de hengel af naast de voerstrook. We merken gelijk dat dit wel eens een betere vis zou kunnen zijn. Als de vis zich na een tijd voor het eerst laat zien, komt er een brede rug boven. We zien dat het om een schub gaat die de 20 kilo misschien wel eens gaat halen! Als de buffel zich uiteindelijk gewonnen geeft, slaakt Ron een kreet van opluchting. ??Wat had ik die nodig!? roept hij. Na het wegen blijkt de schub de 20 kilo nét niet te halen, maar Ron was er zeker niet minder blij mee.
Eentje tussendoor
Na de vis van Ron wordt de hengel weer buiten de voerstrook neergelegd en ook nu blijkt de tactiek te werken. Nog geen uur later loopt de hengel weer af. Het is mijn beurt en ook nu merken we gelijk dat het een betere vis kan zijn. Er volgt weer een lang gevecht waarna de vis uiteindelijk in het net beland. We staan weer te kijken naar een bak van een spiegel die 22,8 kilo blijkt te wegen. Op dat moment beseffen we dat dit een bijzondere trip aan het worden is!
Gelijk na mijn vis vangt Ron een mooie 17 kilo schub, gevolgd door weer een reeks kleinere vissen. Omdat ik dit keer het geluk had dat ik elke keer de grotere vissen er tussenuit pikte, besloten we dat Ron aan de beurt blijft tot er een betere vis tussendoor kwam. Na zeven kleinere vissen loopt er weer een hengel af, als Ron zegt: ??Pak jij er maar één tussendoor??
Ik pak de hengel op en begin de vis af te drillen. Ook nu duurt het weer een tijd voor de vis onder de hengeltop zit. Als we de vis voor het eerst zien, kijken we elkaar aan. Ik zeg gelijk sorry, want ook nu heb ik er weer een bak van een schub aan hangen! Als Ron de vis schept en op de onthaakmat legt, staan we weer naar een vis van rond de 20 kilo te kijken. Ik besluit gelijk om niet meer te vissen tot er een échte topper uit komt voor Ron.
Laatste nacht
De laatste nacht breekt aan en Ron vangt weer een hele reeks kleinere vissen tot een kilo of 13. We blijven hopen op die laatste bak… Als de laatste ochtend aanbreekt, loopt er toch nog een hengel af. Ron begint het gevecht met een sterke vis. Na weer een mooie dril sluit Ron de sessie af met een mooie vis in de vorm van 17 kilo schub, waar hij erg blij mee is.
Als we die ochtend de hengels binnen draaien staat de teller op ruim 40 vissen. Daar zaten een aantal geweldige bakken bij en we gaan zeer tevreden richting huis. Tijdens de lange rit naar huis hebben we het natuurlijk al over onze volgende trip en we genieten nog na van wat we de afgelopen dagen hebben meegemaakt.
Van de sessie heb ik natuurlijk ook een video gemaakt. Bekijk ‘m bovenaan de update!
Op naar de volgende!
