Riviervissen in Canada: Saint Lawrence River – Mark van Rhee – Deel 2

Vorige week konden we al genieten van het eerste deel van Mark van Rhee. In dat artikel vertelde hij over de eerste drie trips naar de machtige Saint Lawrence River en in dit tweede deel komen er weer enkele trips naar voren, waarvan de meest recente trip dit voorjaar was!

Terug naar het paradijs

Mark aan het woord: Pas drie jaar later keer ik weer terug naar Canada. Het verlangen om aan die prachtige rivier in de natuur te verblijven en te genieten van al het natuurschoon eromheen en als kers op de taart het vangen van beresterke rivierschubs, bleef maar aan me vreten. Ik moest terug naar het voor mij ideale karperparadijs. Ditmaal voor twee weken. Op 16 september 2015 betreed ik eindelijk weer de oevers van de machtige rivier de Saint Lawrence River en er komen weer een paar fantastische herinneringen bij!

Hoge temperaturen

Bij aankomst op de luchthaven liggen de temperaturen nog ver boven de 20 graden. Daar komt de komende weken weinig verandering in… Veel te warm voor de tijd van het jaar! Dit betekent dat de karpers wel op de rivier rondzwemmen, maar zich nog niet gaan volvreten voor de wintertijd die komen gaat. Ik vis deze weken weer alleen en als ik dan na drie jaar weer aan de rand van de rivier sta, voelt het meteen vertrouwd. Direct genieten van de werkelijk adembenemende omgeving en de absolute rust. Eindelijk weer omringd door het water waar die ene monsterlijke schub rondzwemt die hoog op mijn verlanglijstje staat.

Wat tactiek betreft verandert er niets. Ik blijf bij maïs en gele pop-ups. Ik spod nu regelmatig wat maïs op de stek. De sterke stroming en de passerende vrachtschepen maken het een behoorlijke uitdaging om de spod precies bij het haakaas te krijgen, maar toch heb ik het idee dat het aardig lukt. De vangsten komen de eerste dagen gestaag op gang. Ik vang mijn eerste dertiger van de trip en mijn eerste spiegelkarper van de Saint Lawrence. Een uniek moment! Een 17 pond spiegel. Niet de zwaarste, maar what a beauty! Enkele dagen later krijg ik al rond de 12 runs op een dag, wat niet verkeerd is in deze toch warme periode.

Enkele dagen later krijg ik al rond de 12 runs op een dag!

Nachtvissen op de Saint Lawrence

Ik besluit al snel om ook enkele nachten te gaan vissen en dat blijft niet zonder resultaat. Vooral de avonden en vroege ochtenden leveren mooie bonusvissen op. Ik vis de nachten veelal bij een grote dam die ervoor zorgt dat de Saint Lawrence niet overstroomt in het voorjaar. Op deze plek is er weinig stroming en daardoor zie je de karpers overal springen en draaien. Ik bevis de meest toegangbare stek richting de dam. Twee hengels wijzen richting de rivier, één voorzien van twee plastic maïskorrels en de ander van een fluor gele pop up van 15mm.

Al snel blijkt dat ik de meeste runs krijg op de maïs. Ik hoef niet lang na te denken?. Ik draai de pop up gauw in en voorzie de rig snel van het fluor gele ??goud’. Slapen is vanaf dat moment even niet meer aan de orde. De ene run volgt de andere op. Gedurende de nacht wordt het gelukkig wat rustiger, zodat ik toch nog wat slaap kan meepakken.

Slapen is vanaf dat moment even niet meer aan de orde!

Op het moment dat de eerste zonnestralen weer op mijn bivvy landen, komt het water tot leven en hoor ik activiteit. Rond negen uur krijg ik een volle fluiter en moet ik rennen om te voorkomen dat de hengel uit de steun wordt getrokken. Wat een kracht! Na een heerlijke spannende dril kom ik als winnaar uit de strijd en mag ik het net schuiven onder weer een beresterke rivierbak! Ik hou me niet in en laat een oorverdovende ??YEEEESSSS?’ over de rivier klinken. Dit kon wel eens een nieuw Canadees PR zijn! De weegschaal stopt bij de 35 pond en ik evenaar het gewicht van mijn grootste Canadese karper.

Die ene bijzondere schub

Ik moet alweer af gaan tellen en vis m’n laatste dagen in Canada. De temperatuur zakt een beetje en de karpers beginnen nu echt de rivier op te trekken. In totaal vang ik gedurende deze twee weken 90 karpers waarvan vier dertig plus en nog eens een kleine veertig oersterke twintigers. Ik vang ook een zeer bijzondere schub, een hoge twintiger. De St. Lawrencekarper kenmerkt zich door de wat schuine kop en de lengte waarmee ze makkelijker de stromingen van de rivier kunnen trotseren. Daarnaast hebben ze hun schubben altijd prachtig op een rijtje staan. Maar deze ene schub was anders. Deze had zijn schubben niet op één lijn, wat hier erg zeldzaam is? een prachtige warrelschub!

En zo duurt mijn verslaving voort als ik twee jaar later in september 2017 terugkeer om opnieuw de rivier te bevissen. Ik boek een week later dan in 2015 in de hoop dat het wat kouder zal zijn. Echter wanneer ik aankom, is het zelfs nog warmer, met enkele dagen temperaturen boven de 25 graden. Ideaal voor een zonvakantie, maar niet voor de riviervisserij hier in deze tijd. De eerste week vang ik gemiddeld tussen de vijf en acht karpers op een dag. Veelal ??s morgens tot een uur of tien en s’middags na drie uur. Om half zes worden we opgehaald door gids Paul en kan ik aanschuiven bij het avonddiner. Gedurende de avonduren wordt niet meer gevist. Achteraf denk ik dat, gezien de temperaturen, deze uren misschien wel goud waren…

Rondleiding bij de dam

Op de wisseldag, de dag waarop een nieuwe groep fanatieke vissers arriveert, besluiten we met zijn allen een rondleiding te doen bij de dam. Daar is een klein museum waar Paul vertelt over het ontstaan van de dam en de Saint Lawrence River. We komen veel te weten over de regio en het watersysteem wat van hieruit geregeld wordt. Ik tuur vanuit het museum naar de stek waar ik twee jaar geleden gevist heb en zie verschillende karpers springen. Zouden ze dan door het warme weer nog steeds hier hun rondjes zwemmen? Moeten we dan toch voor de nachtelijke uurtjes gaan?

Moeten we dan toch voor de nachtelijke uurtjes gaan?

Snel spreek ik met Paul af dat we de spullen gaan halen en samen met een Engelse gast ga ik die nacht vissen bij de dam. We vissen van half vijf ??s avonds tot acht uur ??s morgens. Wat we die nacht samen beleven zal ons nooit meer overkomen.

We vissen met drie hengels op dezelfde stek als destijds. Ongeveer 15 meter uit de kant en de hengels tien meter uit elkaar. Waar ik twee jaar geleden nog alle runs op plastic maïs kreeg, vangen we nu alleen maar op dumbell pop ups. Na tien minuten krijgen we al onze eerste run en vanaf dat moment is het één grote film. De ene karper na de andere rolt op de mat. Regelmatig staan we met z’n tweeën te drillen. Dat het formaat tussen de 15 en 24 pond schommelt, is bijzaak. De kracht van deze rivierberen en de hoeveelheid actie die we deze nacht hebben, maken de wat lagere gewichten ruimschoots goed.

We krijgen die nacht maar liefst 29 runs in 15 uur en Martyn vangt zijn pb door een schub van 25 pond te landen. Deze visnacht overtreft alles en overheerst de rest van de vakantie. Ik geniet nog lekker na en vang die laatste dagen als kers op de taart nog twee dertigers waarvan er één net geen 35 pond is.

Terug in het voorjaar

Twee jaar later weet ik mijn vismaat Barry zover te krijgen om samen de baaien van de Saint Lawrence te gaan bevissen. We gaan voor een week en besluiten eind mei de koffers te pakken en hopen hiermee net voor de paai daar te zijn. Hoe anders kan het zijn? Daar aangekomen treffen we temperaturen van rond de 10 graden, regen en veel wind. Geen fraai weer, maar ons karpervirus zorgt ervoor dat dergelijke weersomstandigheden geen invloed hebben op ons humeur. De kennis van Paul en mijn ervaring in de afgelopen jaren, zorgen voor een rotsvast vertrouwen in het haken van een paar mooie rivierbakken.

Eenmaal aangekomen treffen we temperaturen van rond de 10 graden, met regen en veel wind.

We bevissen de baaien en bij sommige stekken moet je in je waadpak vanaf de weg een behoorlijk eind lopen en sjouwen met je materiaal. Maar als je dan uitgeput op je stek aankomt en je het uitzicht hebt over de immens grote baaien dan wil je maar één ding? Hengels erin en karpers vangen!

We vissen met vier hengels run om run en gebruiken voor het eerst methodballen als voer. We hebben een anijsachtige mix meegekregen die we vochtig maken en rond het lood kneden. Dan duwen we het haakaas erin. Zo ligt het voer altijd perfect bij je aas. De baaien zijn gemiddeld twee meter diep met zandbodems en hier en daar wat grote keien en andere obstakels. Ook clippen we de lijn zodanig dat we telkens op dezelfde stek vissen. Zo bouwen we onze voerstek op. Paul weet exact wat de beste stekken zijn en weet eventuele obstakels precies te vinden. Handig!

Met zogenaamde ‘methodballen’ bouwen we onze voerstek op.

Genieten in het vogelreservaat

Nadat Barry zijn eerste hengel nog maar net op de steun heeft gelegd, begint de slip al te lopen. Een kleintje van nog geen 10 pond is de eerste vangst van de week. Het lijkt een knotsgekke dag te worden, maar daarna blijft het lang stil. Het komt allemaal maar erg langzaam op gang. Het is gewoonweg veel te koud. Het water staat nog hoog en de vissen zijn nog niet actief genoeg. Als dan na een dag of vier de zon doorbreekt, besluit Paul om ons naar het vogelreservaat te brengen. Rustige uitlopers van de rivier vinden hier hun weg tussen de vele bossen en weides. Een lust voor het oog om hier te zijn!

Door het bos lopen we naar onze stek. In ons waadpak en omringd door water en een picknicktafel, positioneren we onze hengels en wachten we af wat er komen gaat. Tussen half zeven en elf uur gebeurt er helemaal niets en ik begin me schuldig te voelen dat ik Barry gevraagd heb om mee te gaan en hem beloofd heb dat we een geweldig visavontuur gaan beleven. Het is de eerste uren kou lijden, maar de omgeving maakt veel goed.

Het is de eerste uren kou lijden, maar de omgeving maakt veel goed.

En dan?. een beetmelder die het uitschreeuwt. Een beetje versuft nog van de actieloze ochtend dril ik de eerste karper van de dag. Op het moment dat ik de grote schub eindelijk over de netrand til, loopt de volgende hengel af. Barry pakt deze op en even later staan we daar met twee karpers in het net als de derde hengel afloopt. Nadat we de kleinste karper zijn vrijheid teruggeven, vertrekt ook de vierde hengel. Het is een gekkenhuis. Wonder boven wonder weten we alle karpers te landen en blijkt mijn eerste vis 31 pond te wegen. We maken snel weer alle hengels klaar en zorgen dat deze zo snel mogelijk weer op de juiste positie komen te liggen. Het is wel duidelijk dat de karpers met grote scholen deze uitloper zijn ingezwommen. Nu is het zaak ze op de stek te houden!

Het gaat maar door

De karpers en runs volgen elkaar snel op. Helaas verspelen we ook enkele vissen door het grote wierbed waar we tegenaan vissen en door het riet links en rechts langs onze stek. Als er later die dag weer vier hengels bijna tegelijkertijd vertrekken, land ik mijn eerste spiegelkarper van de trip. Wat een prachtig schubbenpatroon! De vierde hengel die gaat, levert Barry zijn eerste dertiger op. 31 pond brengt hij op de weegschaal. Uiteindelijk vangen we deze bijzondere dag samen nog 21 karpers en verspelen we er nog een aantal.

De volgende dag zitten we aan de overkant van de uitloper in een mooie weide waar de eerste voorjaarsbloemetjes al bloeien. Het is iets verder richting de rivier, maar nu vissen we óver het wierbed heen wat ervoor zorgt dat de meeste karpers daar in zwemmen wanneer ze gehaakt zijn. De moeilijkheidsgraad ligt hier een stuk hoger… We moeten kort op de hengels zitten en zorgen dat de karper omhoog komt wanneer deze gehaakt is. Dit lukt ons enkele malen niet, maar nadat we de eerste geland hebben, weten we hoe het werkt. We landen die dag 26 karpers met als hoogtepunt een 35 ponds schubkarper.

Ik vang voor de derde keer in Canada mijn PR. Wat een fantastisch sterke rivierbig! En dat allemaal in deze mooie omgeving, één van de mooiste plekjes waar we ooit onze lijnen nat gemaakt hebben, dat is wel zeker. Nadat we de laatste karper hier terugzetten, kijken we elkaar aan. Woorden zijn op dat moment overbodig, dit is Canadian Carpin! Gelukkig hebben we ondanks de omstandigheden toch nog twee dagen goed gevangen en hebben we kunnen genieten van dit geweldige avontuur. De plannen voor een volgend avontuur zijn dan ook snel gemaakt!

Mark, super bedankt voor je bijdrage met jouw interessante verhalen op het de magische Saint Lawrence River! Bij KWO zijn wij in ieder geval erg geïnspireerd door jouw visserij.

Mark van Rhee

Wil je dit ook eens meemaken? Kijk dan eens op de website van Canadian Carpin of volg hen op Facebook of YouTube. Maar let op, want ‘Canadian Carpin’ is zeer verslavend!