Slim vissen in de vrieskou – Een Franse trip van Mandy Zupansic

Als er één vrouw verslaafd is aan karpervissen, dan is het wel de Limburgse Mandy Zupansic. Voor KWO kroop ze in de pen om te vertellen over een ijskoude februarisessie van vorig jaar. Met gevoel deelt ze het verloop van de sessie en uiteraard ontbreken enkele nuttige tips niet!


Mandy aan het woord: We gaan terug naar februari 2019 en het vriest dat het kraakt. Ik merk aan alles dat ik MOET vissen en trek mijn laptop tevoorschijn om mijn opgeslagen locaties op Google Maps af te gaan. Door de jaren heen heb ik op zowel openbare meren als betaalwateren gevist in Frankrijk en veel connecties opgedaan. Na wat belletjes kan ik terecht op een water in Normandië, yesss! Ik trap al m’n spullen in de auto en neem voor de zekerheid twee emmers maden mee. Let’s go!

Mandy gaat een winterse sessie tegemoet.

Een krokante ondergrond

Over de eerste twee nachten kan ik zeer kort zijn en ik bespaar jullie de nutteloze details over het opzetten van mijn kampement, want er is werkelijk niets gebeurd. Met mijn ogen nog op half zeven stap ik mijn tent uit en jeetje wat is het koud! Geen wonder dat het zo koud is want alles is bedekt met een dikke laag sneeuw! Geweldig, dit kan er ook nog wel bij!

De eerste twee nachten was het IJSKOUD.

De sneeuw kraakt onder mijn voeten en dit maakt het bijna onmogelijk om ongestoord langs de kant te struinen op zoek naar karper. Tijdens het bakken van een lekker eitje met spek hoor ik ergens een vis springen maar ik kan het niet plaatsen. Als ik naar de overkant tuur zie ik links in de hoek een hele hoop kringen onder de struiken uit komen! Hmmmm wat ga ik doen!

Een hoop kringen komen uit de struik, dus teken van leven is er wel.

Toch nog een nachtje proberen hier

Helaas ben ik doodmoe en blijf ik toch nog een nachtje zitten. Dit blijkt helaas de verkeerde keuze te zijn want ik vang wederom niks. Middenin de nacht steekt een enorme storm de kop op en de baleinen van mijn tent begeven het. De tentharingen worden als stokjes uit de grond getrokken en voordat ik het weet lig ik zowat open en bloot.

Voordat ik het weet lig ik zowat open en bloot.

Vismaat Mark heeft gelukkig wel vis weten te vangen die nacht, dus ga ik vroeg in de ochtend meteen foto’s maken. Ik ben nog half slaapdronken want ik heb niet eens in de gaten dat mijn lijnen zijn vastgevroren in het ijs.

Het was zo koud dat de lijnen zijn vastgevroren, brrrr.

De beheerder heeft een beetje medelijden met mij omdat mijn tent is gesneuveld en geeft mij daarom zijn reserve tent die ik mag houden. Ik ruim alle troep op en breng mijn spullen naar de overkant. Als ik alles op heb staan voel ik een knak in mijn rug en ik kan geen kant meer op. Kak! Dan maar wat pijnstillers achteroverslaan en een dagje niet vissen! Tijd voor een kampvuurtje want het is ijs en ijskoud!

Even lekker opwarmen bij het kampvuur!

Het is stiiiil, aan de overkant!

Na een dagje rust kan ik het toch niet laten en vaar een rondje over mijn stek om te kijken of ik iets interessants kan ontdekken. Tot mijn verbazing is er geen enkel talud of kuil te vinden hier in de hoek en ik moet even nadenken waar ik mijn rigs ga positioneren. De struiken zijn erg interessant maar tegelijkertijd ook gevaarlijk. Als ik er te kort op vis kan de vis vol de takken in schieten en dat wil ik voorkomen. Ik kies voor veiligheid en blijf dik vier hengellengtes van de struiken af. Ik voer enkele handjes hennep en blikmais bij en hoop dat er in de nacht een hengel vandoor gaat. Helaas is dit niet het geval en noteer ik de vierde blank!

Helaas werd er ook deze nacht niks gevangen…

Gebruik die maden nou Mandy!

Het is nu de hoogste tijd om de maden te gaan gebruiken, alhoewel mijn vertrouwen in deze kriebelende beestjes niet maximaal is. De watertemperatuur is inmiddels gezakt tot twee graden en dat is óók niet goed voor mijn vertrouwen?

Het vertrouwen in de maden is niet maximaal!

Mijn rigs kort ik in naar twaalf centimeter met daarop een Gamakatsu haakmaat zes, een twaalf millimeter bolletje en een cluster nep maden. Eén hengel wordt voorzien van een chod met een twaalf millimeter pop-up en enkele nep maden.

Wat is dit genieten zeg.

Ik maak een mix van hennep, boekweit, gecrushte bollen, maden en een flinke scheut krill liquid. Terwijl ik dit doe komt de zon opeens tevoorschijn en voordat ik het weet kan de jas uit. Wat is dit genieten zeg. Kyra amuseert zich ook kostelijk en versnippert de ene na de andere tak en duikt af en toe het ijskoude water in. Ze is nog gekker dan haar baasje!

Rig nummer één…
en rig nummer twee.

De beheerder komt ??s middags even langs en ik vraag hem hoe het zit met die struiken aan de overkant. Ik laat mij vertellen dat deze struiken en takken niet ver door lopen onder water en dat de vissen er zonder problemen onderdoor kunnen. Alle obstakels zijn in de voorgaande jaren verwijderd omdat sommige vissers er een potje van maakten. Er gaat bij mij een lampje branden en mijn enthousiasme niveau stijgt tot 100%. Hell Yeah!

Volgens de beheerder vormen de takken geen bostakel onder water.

Tijd voor maatregelen

Als ik aan de overkant sta zie ik enkele open stukjes tussen de struiken waar ik mijn rig kan laten zakken. Maar als ik in de boot zit met mijn twaalf feet hengel loop ik maar wat te stuntelen. Ik krijg mijn rig niet op dat open stukje want ik blijf elke keer met mijn hengeltop in de bomen/takken hangen. Dan zie ik de voerschep in de boot liggen (evenals honderden maden die door de boot kruipen) en krijg ik een geniaal idee. Ik draai mijn voerschep op een schepnetsteel! Zo gezegd, zo gedaan. Ik gooi een handvol voer in de schep en plaats daar mijn rig.

Met behulp van de voerschep wordt de rig strak tegen de takken gepositioneerd.

Nu kan ik mooi met de voerschep tussen de struiken door om mijn rig te droppen. Als alles op de bodem ligt check ik de lijn of deze niet toch ergens overheen loopt. Maar het lijkt inderdaad schoon te zijn onder water en vol vertrouwen plaats ik alle drie mijn hengels tussen de obstakels. Normaal vis ik met slappe lijnen op dergelijke wateren, maar dit zou in dit geval erg stom zijn! Als mijn aas wordt opgepikt wil ik meteen een beetregistratie krijgen. Omdat je hier niet met gevlochten mag vissen heb ik er 45/00 nylon opgezet met een voorslag van 60/00.

Nu was het alleen nog wachten op dié eerste aanbeet.

Zou het eindelijk mee zitten?

Ik ben zo opgefokt dat ik niet kan slapen en ik tuur de hele nacht naar buiten. De kachel brandt op de hoogste stand want de temperatuur blijft rond de min zeven graden schommelen. Schijnbaar ben ik toch ingedommeld want tijdens het eerste ochtendlicht krijg ik een piepje op mijn middelste hengel en sprint ik als een idioot mijn tent uit. Oeps! Ik was even vergeten dat ik mijn hengels voor mijn deur had gezet om snel bij mijn hengels te zijn.

Kyra amuseert zich kostelijk.

Als ik met mijn lampje op de lijn schijn zie ik dat de lijn niet meer rechtdoor loopt maar naar links. De slip staat dicht dus een volle fluiter ga ik niet krijgen. Ik pak de hengel op en loop naar achter terwijl ik behoorlijk wat druk op de lijn zet. Yes! Ik heb contact met de vis en hij beweegt. Dit is een goed teken want als de vis zwemt betekent dit dat hij niet vast zit.

Het duurde even, maar….

Toch vaar ik er met de boot heen want ik wil niet dat de vis zich alsnog vast zwemt ergens. De eerste dril van een nieuw water is altijd zenuwslopend en ik ben bang dat de vis zich toch nog van de haak weet te bevrijden. Maar helaas voor de karper is het 1-0 voor Mandy en weet ik een prachtige 18,9 kilo spiegel te landen.

Een spiegel van 18,9 kilo was het wachten zeker waard!

Stug doorzetten

Helaas blijft het de hele dag stil. Ook in de donkere uren die volgen gebeurt er niks. In de ochtend vang ik pas weer een vis, eentje van twaalf kilo en dat sterkt mijn vertrouwen dat ik goed bezig ben.

Deze vis versterkt mijn vertrouwen.

Rond twee uur in de middag draai ik mijn lijnen binnen en loop ik naar de overkant met een emmertje voer. Op elke stek verspreid ik ruim vier vijf scheppen voer en laat mijn hengels tot het donker eruit. Hopelijk levert dit nog enkele mooie vissen op. De zwanen op het water hebben er ook lucht van gekregen en duiken regelmatig met hun kop onder. Gelukkig liggen mijn stekken op twee tweeënhalf meter diepte, té diep voor de zwanen om een graantje mee te pikken.

De zwanen probeerde hier en daar ook een boilietje mee te pikken.

De zon gaat razendsnel onder en voordat ik het weet sta ik Chicken Tonight te koken in het donker. Af en toe lijkt het wel een race tegen de klok. Gelukkig weet ik de rigs weer ‘spot on’ te krijgen en duik ik met een volle maag de slaapzak in. De nacht verloopt zeer stilletjes en als ik ??s morgens een kop thee wil maken zie ik dat alles stijf bevroren is. Zulke momenten zijn toch wel genieten. Je hoort enkel de vogeltjes fluiten terwijl je met een mok dampende thee, en je beste maatje aan de waterkant verblijft.

Actie overdag

Tijd om de hengels binnen te draaien en even lekker te gaan douchen. Maar voordat ik een hengel kan binnen draaien krijg ik enkele piepen op mijn middelste hengel. Ik sla aan en loop achteruit met de hand op de spoel, maar er beweegt niets aan de andere kant van de lijn. Ik laat onmiddellijk de lijn slap vallen en spring in de boot. Als ik bij de struiken aan kom zie ik dat mijn lijn vol de struiken in gaat. Grrrrr… De vis heeft zich toch vast weten te zwemmen achter een boomwortel.

Toch weet een vis zich vast te zwemmen…

Ik leg de hengel in de boot en pak de lijn met mijn handen vast en voel onder water waar de lijn heen gaat. Opeens wordt er heel hard aan de lijn getrokken en de gevlochten lijn snijdt zowat door mijn vingers heen. Zo snel als ik kan vaar ik van de struiken af en zet druk op de lijn. Pffff gelukkig, de vis is los en ik kan zonder problemen het net onder een spiegeltje schuiven.

Toch wist ik hem te vangen.
Na wat foto’s kon die dan ook weer gaan.

De grote beloning

Na het maken van de foto’s kruip ik nog even mijn slaapzak in want mijn handen staan stijf van de kou. Ik word wakker van één piepje. Schijnbaar ben ik ingedommeld door de warmte in de tent. Dit keer krijg ik een volle fluiter en met mijn slaapdronken kop ren ik zo door de deur van de tent naar buiten.

De vis blijft meters lijn pakken…

Mijn slip staat zo goed als dicht dus ik denk meteen aan een steur. Als ik de hengel op pak en druk zet voel ik dat er iets keihard vandoor gaat. De vis blijft meters lijn pakken en ik spring zo snel de boot in dat ik het deksel van de maden emmer eraf trap. Als ik de lijn achterna vaar zie ik dat de vis al behoorlijk ver naar links is gezwommen richting het diepere gedeelte van het water.

De is is richting het diepe gedeelte van het water gezwommen.

De dril is zenuwslopend en ik heb het idee dat ik een steur aan het drillen ben. De maden zitten inmiddels in mijn crocs en kruipen tussen mijn tenen door. Als ik een eerste glimp van de vis op vang valt mijn mond open, mijn knieën beginnen te knikken want er hangt een bak van een spiegel aan de andere kant van de lijn! Ruim twintig minuten word ik heen en weer gesleurd en als de vis haar luchtblaas leegt weet ik dat ik gewonnen heb. Zo snel als ik kan steek ik mijn schepnet onder haar massieve buik en schreeuw ik zo hard dat ze me op het naast gelegen water konden horen.

Na twintig minuten kan ik het schepnet onder een massieve buik schuiven.

De driepoot heeft het er zwaar mee want de wijzer van de unster blijft steken op 27.8 kilo spiegelvlees. Voordat ik foto’s ga maken hang ik de vis even in de sling want mijn rug staat op het punt van breken. Ik bel mijn moeder en Frans op om te vertellen wat er zojuist gebeurd is. Ik krijg bijna kramp in mijn wangen van het lachen! Als ik de sling open zie ik pas wat ik heb gevangen. Mijn sessie was al geslaagd maar dit is toch echt een gouden randje!

Een bak van een spiegel!

Vissen waar de vis zit & slim vissen

Als de vis weer zwemt besluit ik dat het mooi is geweest en beloof ik mijn ouders om weer naar huis te komen. Echter, niet voordat ik nog één nachtje maak. Ik vis met dezelfde maden/voerschep tactiek door en vang nog twee mooie dertigers. Een perfecte afsluiter!

Als afsluiter nog…
twee mooie dertigers.

Succes nog de komende (koude) weken!

Mandy Zupansic


Wát een sessie voor Mandy… Zo zie je maar dat je ook in de winter een bak kan vangen! Wil je meer weten over vissen met maden? Kijk dan deze video en maak jouw rig winterproof met deze tips van Mark.

Door de jaren heen heeft Mandy veel mooie avonturen mogen beleven.

Voor meer Community artikelen en video’s van Mandy check je haar auteurspagina. Volg haar op Instagram voor alle avonturen die ze meemaakt.

Bekijk ook