Sloterplas succes in lastige tijden
Een winterse anekdote
Je hebt van die dagen er tussen, dat niets wil lukken. Wat je ook doet, niks gaat zoals je het graag wilt zien. De ene visser claimt zich vast aan een water en stek en zet daar al ze geld op voor het seizoen terwijl een ander weer op meer verschillende wateren per jaar gaat vissen. Ik ben van huis uit erg actief ingesteld dus vijf dagen op een en dezelfde stek gaan zitten en de vis op moeten wachten is niet mijn ding en zal ik dus ook niet zo heel snel gaan doen. Ik ben meer het type visser die rust en actie tegelijk wilt aan de waterkant en hier leef en streef ik dus ook voor.
De Sloterplas we tellen eind november het heeft de afgelopen dagen licht gevroren en een enorm snijdende koude wind streelt ons landje waaronder hartje Amsterdam. Het is niet het meest gunstige weer maar goed mijn vissers instinct wil koude karper lijven voelen en ga dan vandaag dit ook proberen te verwezenlijken. Het is vroeg in de ochtend als ik arriveer op de plas de wind maakt het kiezen voor een stek er niet beter op: geen enkel teken van karper activiteit. Het water is werkelijk kraakhelder en ook dat geeft me niet al te veel vertrouwen. Na wat wikken en wegen ben ik op een stek gaan zitten welke me vorig jaar een paar koude vissen heeft opgeleverd. Echter: toen stond er niet zo een koude wind dus het vertrouwen is niet enorm hoog.
De Sloterplas ligt er stil bij.
Na zes uur vissen heb ik nog niks gezien of gehoord en dus ik besluit mijn hengels op te draaien en de spullen even achter te laten en een stukje te gaan lopen in de hoop bij een brug wat vis te zien. Op een gegeven ogenblik zie ik dat er in een zij vaart wat troebeler water te zien is en blijf even staan kijken maar zie helaas geen vis en keer huiswaarts. Thuis aangekomen vraagt me vriendin “of ik wat had?” en ik antwoord nogal mokkig “nee!”. Ze kent me en weet dat het niks was, “je moet ook gewoon lekker gaan pennen bij die bruggen man” zegt ze! Tja.. Ik moet er wel gelijk geven dat is een stuk actiever dan wachten op een statische karper.
Een paar dagen later ben ik terug het weer is wat beter met een waterig zonnetje in het gezicht sta ik pen plekjes aan te leggen bij de bruggen die het water systeem van West rijk is. De pen plekjes maak ik met een mix van veel hennep, een handje mais en twee handen instant response pellets van het merk KGB Baits en vis hier overheen met een schuif pennetje met op de hair twee mais korreltjes. Bij het eerste plekje is het al raak waarna ik een brasem bij de kant netjes in het water onthaak. “Oké, dat is een goede start”. Ik gooi een handje voer op de stek en ga naar de volgende pijler toe. Na een aantal plekjes af te zijn gelopen was ik enkel wat brasems verder maar van karper was geen teken. Ik had nog twee plekjes te gaan. Mijn handen waren erg koud (en m’n kont ook trouwens van die verrekte koude brug rand). Nadat ik mijn pennetje liet zakken zag ik dat me deze binnen no time een klein centimetertje onder de water spiegel bleef hangen. Ik moest goed kijken om het zien, maar ja verdomd een hele verfijnde aanbeet en pats…. Hangen!! “Zzzzzzztt m’n spoel geeft lijn af en natuurlijk koerst de vis onderdoor de brug.
Mijn penhengel gaat nu echt helemaal krom en qua sport en actie heb ik nu even niks te klagen maar toch heb ik liever dat de vis nu onder de brug vandaan komt en zich laat scheppen want heb het vermoeden dat het een leuke vis is en ik vind dat die verdiend is na deze mooie maar toch wel koude dag. Ja daar komt die aan inmiddels ben ik van de brug af en kan ik de vis zo te zien een mooie spiegel scheppen! Hoppa hij ligt in het net, pfff dat was me even een dril heb er zelfs een beetje pijn van in m’n rug. Tsja, ik ben stratenmaker en daar heb ik tot op heden nog niet veel rugpijn van gehad maar nu voel ik het wel! Ik til de vis het water uit zie dat het een werkelijk mooi dier is! Helemaal in mijn nopjes ben ik met de vis en een brute bak is mijn deel.
Wintergoud, mooier wordt het niet!
Mijn dag is geslaagd na wat foto’s laat ik de schoonheid weer los. Waarom ben ik gaan vissen in een koude periode met het zicht op weinig tot eigenlijk geen vis? Ik nam de gok omdat het water bij een paar bruggen zienlijk troebeler was dan op de Sloterplas zelf enkel dit gegeven heeft mij aangezet tot het vissen op zo een koude dag met een waterig zonnetje maar het resultaat mag er zijn.
Zwoegen in de zomer
De zomer van 2009 had er erg warme dagen tussen zitten. Na mijn geplande vakantie van een week moest er toch gevist worden. Ik had vijf nachten de tijd om op de Sloterplas wat karpers het moeilijk te maken. Ik ben gaan zitten op een voor mij erg bekende stek: een plek die op het eerste gezicht er erg normaal uit ziet (net als zoveel plekken op de sloterplas). Maar op deze plas gaat het toch echt om de bodemstructuur en laat dat nou erg interessant zijn op deze stek!
Ik ben maandag ochtend al vroeg op de stek geweest om de stek op te bouwen. Subtiel strooi ik wat kilootjes boilies op dit talud en vaar meteen door naar een andere stek om deze ook meteen even aan te voeren. “Pfff het begint nu al warm te worden”. Volgens de radio wordt het vandaag 32 graden en windstil! Niet echt super omstandigheden! Ik vaar weer terug naar de eerste stek om hier de eerste twee nachten te vissen. Na een warme nacht en nog erger dood stille nacht ben ik morgens vroeg al paraat en zit ik, zoals altijd, al vroeg buiten. Zenuwachtig tuur ik over het water te kijken en praat in mezelf. “Waar zijn jullie ? Waar hangen jullie uit? Op welk voer liggen jullie te ruften?”
Uitzicht op de stek.
Na een nacht en ochtend zonder actie krijg ik bezoek van een karpervisser, deze vertelt mij even dat er rond de plas ongeveer 20 tentjes staan en dat er al de afgelopen twee dagen geen karper meer is gevangen! Ik besluit deze warme dag maar uit te zitten in de hoop op wind heel veel wind een warme zuid wester maar deze droom wordt niet bevestigd en ik ga de tweede nacht in. ’s Nachts krijg ik een aanbeet op mijn diepe hengel. Deze lag op een goede negen meter na een hevige dril schep ik een goed uitziende vis. Ik leg de vis op de mat en zie een goed uitziende spiegel die mooi gehaakt is en mijn voorgeweekte boilies hebben hun taak weer goed gedaan. Na een paar foto s mag de puntgave bak weer terug en ben ik blij dat deze dame toch wel op de lekkere balletjes heeft gelegen. Ik val in diepe slaap en vang er nog twee vissen bij van zo’n 10 kg.
Toch nog een brute karper in lastige omstandigheden.
Tevreden word ik ’s morgens weer wakker en krijg ik, zoals gewoonlijk, weer bezoek van de roddel koning van gisterochtend. Als ik hem vertel dat ik drie vissen had stond de man me vol ongeloof aan te kijken en zei vervolgens tegen me “dat ik een leugenaar was”. Hij stapte in zijn bootje en voer weer weg. Blijkbaar hadden de overige twintig vissers, waaronder sommige al 5 nachten zaten te vissen, nog steeds niks gevangen. De voorgeweekte boilies, de slappe lijnen, mijn mooie taludje én… misschien een beetje mazzel waren mijn deel!
Sander Timmers
