Terugblik op World Carp Classic 2013 – Remco Akkermans
Het was een groot spektakel aan het kraakheldere Meer van Bolsena: de WCC. 140 koppels trokken ten strijde, Remco en zijn maat Ron van den Bergh visten verdienstelijk mee. Lees hier hun verslag!
Eindelijk was het zover, na een lange rit van meer dan 20 uur komen we op vrijdag 27 september aan op Bivvy-city aan het immense meer van Bolsena! Heerlijk vertouwd, het voelt weer gelijk als thuiskomen. Nadat we ons kamp hebben opgezet, lopen we een rondje over de camping en zeggen we al onze karpervrienden gedag. ’s Avonds maken we er met z’n allen een gezellige avond van aan de bar en eindigen we (net zoals voorgaande jaren) in een grote kring bij onze tenten. Voor sommige mensen werd dit zo gezellig dat ze de hele volgende dag als een Abrahampop op hun visstoeltje zaten. Niet bewegen was het motto! 😉
De inschrijving
Zaterdag staat in het teken van de boot-check, inschrijving en het klaarmaken van de spullen. Gelukkig verloopt alles lekker vlot waarna we ’s middags een stuk rond het meer rijden om langs onze Italiaanse JRC vrienden te gaan. Die zitten op dit moment ‘vrij’ te vissen op.
Al snel blijkt dat de vangsten op dit moment zeer schaars zijn, er wordt weinig gevangen dus we weten gelijk waar we aan toe zijn. Na een gezellige middag aan het water wordt het tijd om weer terug te gaan naar Bivvy-city om onszelf op te frissen en ons klaar te maken voor het WCC feest op de camping. Ook deze avond wordt weer erg gezellig en als ik rond 04.00 uur in mijn tentje lig, is de pijp leeg en gaan we snel slapen want de volgende dag moeten we het podium op.
Het is gezellig in Bivvy-city!
De grote opening
Zondagmiddag vertrekken we voor de vlaggenparade en de grote opening waarna we ons opmaken voor de stekloting. Nu pas merk je dat de spanning groter wordt, net zoals de zin om te starten met vissen. Als 96ste betreden we het podium waarna Ron onze stek voor de komende 5 dagen uit de zak met overgebleven stekken trekt. Het werd Spomb 78, een stek aan de Zuidwest kant van het meer waar we eigenlijk best blij mee waren. Toen we uiteindelijk zagen dat aan onze rechterzijde in een straal van 1 km niemand zat, werden we alleen maar blijer met onze stek.
We loten een prima stek op de Spomb sector.
De volgende dag is het rond 5.30 uur al een drukte van jewelste, iedereen is zijn spullen aan het inpakken om lekker op tijd op hun stek te zijn. Ook wij komen net als de zon opkomt aan op onze stek. Die ziet er een stuk beter uit dan vorig jaar; waar we toen met z’n allen op een rij zaten hebben we nu genoeg ruimte om ons ding te doen!
Het gaat beginnen!
Na alles netjes te hebben opgezet krijgen we om 14.00 uur het startschot om te beginnen. Gelijk spring ik in de boot om aan de linkerkant een marker neer te zetten om de grens met de buren te bepalen. Daarna gaan we om de beurt op zoek naar een paar mooie stekken onder water. Omdat ik links vis en er naast mij dus wel andere wcc-vissers zitten besluiten we dat ik wat dieper en verder uit de kant start met vissen en dat Ron juist wat dichter in de kant zijn stekken zoekt. Op deze manier proberen we in een schuine lijn te vissen waardoor we denken meer kans te maken dat als er vissen langs komen, ze zeker één van onze haken tegen komen.
Onze stek vanuit het water.
Al snel liggen alle hengels op een schoon stuk op de bodem, net achter het wier of op de kleine open stukjes die we gevonden hebben tussen het wier. Het wachten kan nu dus echt gaan beginnen en na een paar flinke onweersbuien te hebben gehad, werd het droog waardoor we ons op konden maken voor de eerste nacht. Jammer genoeg staat de wind niet helemaal goed voor ons terwijl de buren rechts die 1 km verder zitten na de bocht hem wel vol op kop hebben.
Het mengsel van Gulp aas moet het gaan doen!
Als we ’s morgens wakker worden na de eerste nacht valt het toch tegen dat we geen aanbeet gehad hebben. We hadden veel vertrouwen in de gevonden stekken, maar toch geen vis. Als we even later de haken voorzien van vers aas blijkt dat alles er nog goed aan zit dus besluiten we om 3 hengels op dezelfde plek terug te plaatsen en 1 hengel op een nieuwe stek te leggen. Ondanks dat we geen vis hadden gevangen was ons vertrouwen in de gevonden stekken nog steeds groot.
De eerste vis
Als Ron rond de middag net even weg is om voor de organisatie wat te regelen, gebeurt het! Op mijn linkerhengel krijg ik een piep en ik zie dat de swinger eraf is gevallen. Snel loop ik naar de hengel en net als ik er achter sta zie ik de top krom trekken waarna ik de hengel snel oppak. Omdat ik niet in de boot mag tot Ron terug is, bel ik Ron snel dat hij terug moet komen. Na een aantal minuten wachten (die als uren aanvoelden) hoor ik Ron toeterend aankomen waarna ik snel de boot in spring. De vis zit vol in het wier en het duurt daarom even voordat ik goed boven de vis zit en dan begint het gevecht pas echt.
Samen genieten we van deze vis.
Nog even een foto voor hij weer terug mag.
De vis geeft me de dril van mijn leven en laat zich meerdere malen zien onder de boot in het heldere water waarna hij keer op keer weer de diepte in schiet. Als de vis zich na een minuut of 15 gewonnen geeft is de blijdschap groot. Mijn eerste WCC-vis is een feit!
Vol vertrouwen de tweede nacht in
Na deze vis wordt het weer rustig maar vertrouwen hebben we en we voeren daarom wat meer voor deze nacht. Ron heeft zijn twee stekken rechts los aangevoerd en ik heb links schuin een voer strook gemaakt over de stek van meer de 100 meter waar mijn twee hengels op liggen. Dus als er vis langs komt hopen we er voor te zorgen dat ze zeker ons aas tegen komen. Het is al 03.00 uur als dezelfde hengel er weer als een speer vandoor gaat, Ron is nu aan de beurt maar ik ben net iets eerder bij de hengel en als ik deze oppak vol ik pas echt hoe hard de vis er vandoor gaat. Dit is echt niet meer normaal, de slip van de molen giert het uit en meters lijn worden van de spoel af getrokken. Snel springt Ron de boot in en na dat ik hem de hengel heb gegeven verdwijnt hij in de nacht.
Wat was hij sterk deze beer!
Als ik na een minuut of 15 een kreet op het water hoor weet ik genoeg en bel ik de Marshalls om de vis te komen wegen. Als Ron weer terug is, blijkt het weer te gaan om een vis uit dezelfde gewichtsklasse als de eerste vis en na het wegen blijkt de schubkarper dus ook precies 10 kg te wegen. Snel ga ik weer de boot in om de hengel op zijn plek te leggen en te voorzien van het nodige voer dat bestaat uit een mengsel van partikels en hele, halve en gecrunchte Berkley Gulp bollen. Jammer genoeg komt er na deze aanbeet geen vis meer van de stek en zelfs de dagen erna blijft het stil.
Soms was het weer ‘beestachtig’.
Alweer de laatste nacht
Als we de laatste nacht in gaan staan we 3de in onze sector maar zolang de mannen op stek 77 in de top 3 overall zitten, doen ze niet mee voor de sector prijs, dus staan we 2de in onze sector. Het verschil is maar 16kg dus we moeten blijven gaan, de wedstrijd winnen zit er niet meer in maar wat zou het mooi zijn om de sector nu wel te winnen na vorig jaar toen we er met de tweede plaats in de sector net naast grepen. De Nederlandse dames staan op dit moment ruim boven aan dus die houden de Hollandse eer goed hoog voor de Mannen! Ook Lee Jackson en Rob Tough zijn bezig met een indrukwekkende inhaalrace en zijn ondertussen de top 3 binnen gedrongen.
Rebelcell in combinatie met onze Lowrance en de electromotor. Ideaal voor groot water.
Als die nacht weer mijn linkerhengel er als een speer vandoor gaat, duurt het niet lang voordat ik met de hengel in de boot zit om achter de vis aan te gaan. Ook deze vis gaat er weer hard vandoor maar als ik eenmaal boven de vis zit merk ik dat hij zich muurvast heeft gezwommen in het wier. Toch voel ik de vis nog en na een minuut of tien met een flinke spanning op de lijn boven de vis te hebben gezeten merk ik dat hij langzaam los komt waarna de dril nu eindelijk kan beginnen. Als ik de vis nadat hij nog een paar keer terug het wier in is gezwommen uiteindelijk in het net weet te manoeuvreren is de opluchting groot en zitten we weer op koers voor de sectorprijs.
Als ik eenmaal terug op de stek ben merk ik dat het al 06.00 uur is en we nog maar weinig tijd hebben om het verschil van 5,5 kg goed te maken. Als om 08.00 uur het eindsignaal klinkt, merken we dat het niet is gelukt waarna we onze spullen pakken om ons klaar te maken voor de eindceremonie.
Oranje boven
Die middag is het tijd om de prijzen te verdelen, onze goede vriend Gert-Jan en zijn maat Jan hadden het ook goed gedaan en werden zelfs sectorwinnaar. De grootste winnaars waren uiteraard de dames. Onze Hollandse dames Lizette en Bianca zijn samen met hun runner Kelvin eerste geworden. Met een totaal van 40 vissen lieten ze de concurrentie ver achter zich waarna het Nederlandse volkslied nog lang na galmde in Bolsena.
De verdiende winnaars!
Gert-Jan won samen met zijn vismaat Jan de Pescalis sector!
Wim Hanegraaf en Dave Kesselaar vielen ook in de (team) prijzen.
