Tips en tricks voor de winter – Mandy Zupansic – Deel 1

De winter? Voor veel karpervissers een periode waarin er niet gevist wordt. ??Zonde!? Aldus Mandy Zupansic, want deze fanatieke meid viste de afgelopen winters hardcore door. Door haar medische situatie heeft ze vanaf begin december flink wat vistijd en die spendeert ze op Carptwenty, een groot Nederlands betaalwater.

Mandy beleefd de winterperiode het liefste aan de waterkant!

De afgelopen weken heeft ze veel geleerd én mooie avonturen beleefd. In twee delen blikt ze terug op de achterliggende periode en strooit ze met tips & tricks. Om alvast in de stemming te komen dropt ze eerst een sfeerimpressie. Scroll daarna door naar beneden voor meer informatie over haar wintervisserij!


Sfeerimpressie

Mandy aan het woord: De feestdagen zijn achter de rug, dus de stokken kunnen weer uit de kast. Dankzij de Covid-19 crisis konden we niet of nauwelijks naar het buitenland om te vissen. Honderden vakanties werden geannuleerd en Nederland stroomde vol met nieuwe Covid-19 vissers. Mensen die uit verveling een hengel kochten en naar de waterkant trokken, want dat was immers nog geoorloofd.

Wintervissen kan voor leuke verassingen zorgen.

Wintervissen

De laatste jaren ben ik gek op het vissen in de winter. De eendaagsvliegen en mooi-weer-vissers blijven thuis en de vissen zitten goed vol in deze periode. Dat deze visserij heel anders is dan in de zomer zal niet nieuw voor jullie zijn. De doorgewinterde karpervisser weet immers hoe moeilijk het kan zijn om de vissen te lokaliseren!

Ervaren wintervissers weten dat het vaak niet meevalt in deze tijd van het jaar.

Thuis doe ik heel veel voorbereidend werk zoals onderlijnen knopen, PVA sticks maken en het soaken van mijn aas. Zodra de temperatuur zakt en mijn handen stijf staan van de kou, heb ik geen zin om ter plekke onderlijnen te knopen. Welke onderlijnen en welk aas ik wanneer gebruik vertel ik jullie hieronder.

In de winter vist Mandy liever samen, vooral als de dagen zo kort zijn.

Zes december rijd ik terug naar Carptwenty. Dit water staat bij velen bekend als zeer diep. Het diepste punt bedraagt hier ruim 35 (!) meter en hierdoor is het één van de diepste wateren in Nederland. De bodem bestaat uit twee types: zand en slib. Omdat ik er al eerder heb gevist kan ik hier mooi op inspelen door thuis al een berg rigs te knopen.

Visuele prikkels zijn in de winter soms de sleutel tot succes.

Rig- en haakkeuze

De ronnie rig vis ik op alle soorten bodems, maar ik houd hier wel twee verschillende lengtes aan. Op een harde bodem durf ik in de winter terug te gaan naar een lengte van acht tot tien centimeter en op een zachte bodem houd ik een lengte van twaalf tot veertien centimeter aan.

De haak is in mijn ogen het belangrijkste onderdeel van de ronnie rig!

De sliblaag is ongeveer tien centimeter dik, dus ik weet zeker dat mijn haak en pop-up er mooi bovenop liggen. De haak is in mijn ogen het belangrijkste onderdeel van deze rig. Vroeger gebruikte ik vaak haken met een naar binnen gedraaide punt, maar hier ben ik al snel vanaf gestapt omdat ik te veel lossers kreeg. Na heel wat haken te hebben geprobeerd, kwam ik uiteindelijk bij de bow haken van Carp Whisperer uit.

De haken van Mandy moeten volgens haar sterk zijn en tegen een stootje kunnen.

Deze haak heeft een rechte, dunne én vlijmscherpe punt die bij het opzuigen meteen op zoek gaat naar vlees. Op Carptwenty kwam ik er achter dat mijn aas heel vaak werd op gezogen zonder de vis gehaakt werd. Veel mensen, waaronder ik, zetten een kromming in de krimpkous die we op het haakoog en wartel plaatsen. Als de vis heel voorzichtig aast, wat in de winter het geval is, dan wordt de pop-up wel naar binnen gezogen maar komt de haakbocht tegen de onderlip van de vis waardoor hij zich niet haakt. Als je de kromming eruit haalt, zodat de haak kaarsrecht staat, zal de vis alles naar binnen zuigen en wordt de kans op inhaking vergroot.

In de koudere maanden speelt Mandy graag met kleuren, oranje en roze blijven haar favoriet.

Plan B

Op de één of andere manier zijn de vissen op Carptwenty verzot op alles dat net even van de bodem staat. Tijdens de december sessie heb ik op elke stek met bodemaas gevist, maar hier kreeg ik totaal geen actie op. Gelukkig heb ik altijd twintig millimeter wafters in mijn vis tas waardoor ik kon overschakelen op plan B.

Gelukkig kon ik overschakelen op plan B.

Dat is een curve haak maat vier van Carp Whisperer, een medium kicker en een soepele onderlijn van ongeveer acht tien centimeter. Het voordeel van deze rig is, dat de bol bij het uitspugen meteen naar achteren valt waardoor de haak agressief inhaakt. Om het visueel iets aantrekkelijker te maken zet ik er twee clusters nepmaden op. In de afgelopen jaren heeft deze rig mij al heel veel vissen opgeleverd. Dus zeker het proberen waard.

Door het haakaas af te toppen met nepmaden creëert Mandy een effectief winteraasje!

Als ik in de winter toch met een snowman vis, dan zorg ik er altijd voor dat de knoop zo ver mogelijk in mijn bol komt te zitten. Op onderwaterfilmpjes zie je wel eens dat een vis alleen maar interesse heeft in de pop-up. Hierdoor kan het gebeuren dat de bol richting je haakbocht zakt en jouw hele presentatie er niet netjes meer bij staat.

“De knoop zit aan de onderkant van de bol, zodat een vis mijn presentatie niet in de war kan gooien!”

Spronglaag

Omdat het stroef liep viste ik één hengel met een oranje ronnie rig, één hengel met een roze ronnie en één hengel met een wafter. Zo probeer ik erachter te komen waar hun interesse ligt. Niet alle vissen zijn gecharmeerd van een oogverblindende pop-up. De aanbeten bleven uit en ik kwam er al snel achter waar het aan lag: de spronglaag was er nog!

De vissen blijven liever boven de spronglaag dan er onder!

De spronglaag bestaat uit twee waterlagen. Onder de spronglaag bevindt zich zuurstofarm water en erboven bevindt zich zuurstofrijk water. Duikers beschrijven de spronglaag vaak als een troebele, melkachtige laag die stinkt naar rotte eieren. Je kunt er dus vanuit gaan dat de vissen zich liever boven die laag ophouden dan eronder!

Reken maar dat de vissen zich liever boven de stinkende spronglaag bevinden!

Naarmate de winter vordert zal deze ’tussenlaag’ gaan oplossen en reageren de vissen hier heel heftig op. Ze stoppen met azen en gaan ergens stilliggen, zodat ze zo weinig mogelijk zuurstof verbruiken.

In het ergste geval kan het enkele weken duren voordat het weer stabiliseert en de spronglaag verdwenen is. Dat dit het geval is, kan ik beamen! Na twee weken was de spronglaag verdwenen en begon ik eindelijk vis te vangen.

De spronglaag is nog geen 24 uur geleden verdwenen of Mandy begint al vis te vangen.

Aas voor de winter

Tijdens deze zesweekse sessie heb ik gespeeld met aas. Ik begon met een zeer attractieve mix van pellets, gecrushte en gehalveerde bollen, hennep, rode bloedwormen en zeer veel liquid. De vissen van de laatste uitzet ?? rond de acht kilo ?? konden deze mix wel waarderen. Ik stapte over op een iets minder attractieve mix in de hoop een ‘big mama’ te netten.

“Misschien toch iets TE veel attractie… De kleinere vissen wisten er wel raad mee!”

Hennep en maden waren mijn plan B. Ik ving af en toe nog wel een kleine vis, maar de grotere vissen begonnen zich inmiddels ook te melden. In de winter zal ik nooit verspreid bijvoeren. De vissen willen zo weinig mogelijk energie verbruiken tijdens de korte aasperiodes. Daarom kies ik er in de winter voor om het aas ongeveer twee meter achter mijn rig te gooien. Eén handje per hengel. Vaak cirkelen de grotere vissen rond nét buiten je voerstek!

Dit flinke exemplaar kon de voerstek van maden simpelweg niet weerstaan!

Voertip

Denk er ook eens over na om verschillende maten aas te gebruiken. Als je bijvoorbeeld alleen maar twaalf millimeter boilies of hennep voert, geef je de vis de kans om monotoon te azen. Hij gaat op je voerstek liggen en kan alles moeiteloos naar binnen zuigen. Gebruik je verschillende formaten aas, dan verplicht je de vis om iedere keer van positie te veranderen om zo zijn buik rond te eten. Dit komt je ten goede tijdens de inhaking. Ik zal ook nooit met bollen bijvoeren als ik met een ronnie rig vis.

Ik lood mijn rig uit met een rubberen sinker. Deze is net zwaar genoeg om alles op zijn plek te houden. Een bol is altijd zwaarder dan een ronnie rig met pop-up en als de vis het verschil van weerstand voelt zal hij hem direct weer uitspugen.

Een beetje geluk moet je hebben…

Dieptes

Het volgende punt is: waar ga je je rig leggen op een water dat 35 meter diep is? Carptwenty heeft tien ruime stekken en op elke stek is wel een richel of plateau te vinden. Echter is het hier vooral kantjes vissen in de winter. De taluds zijn namelijk erg steil. In de koude maanden vis ik graag op de minder steile taluds. Ik heb het idee dat de vissen het hier prettiger vinden om te azen en hier krijg ik 70% meer aanbeten dan op de steile taluds.

In de winter vis ik graag op de minder steile taluds.

Wat dieptes betreft, vis ik tot ongeveer twaalf meter diep. Ik zoek de harde plekken op en de overgang van hard naar zacht. De vissen die ik ving scheten zwarte drap uit. Dat is dus een teken dat ze ook in de blubber wroeten op zoek naar voedsel.

“Spiegels zoals deze zijn meer dan welkom. Dit exemplaar werd weggeplukt op een heel klein richeltje.”

Ik ving tijdens nachten met -7 gewoon vis op een plateau van zes meter. Het kan zich dus lonen om ook eens één hengel wat ondieper te vissen. Mijn lijnen laat ik zeker vijf tien minuten goed afzinken. Dit doe ik door steeds een beetje lijn te geven en zodra de lijn niet meer wegloopt dan weet ik dat hij mooi op de bodem ligt.

Het kan zich dus lonen om ook eens één hengel wat ondieper te vissen.

Wanneer ik verder dan 60 tot 80 meter uit de kant vis laat ik mijn lijnen semi slap. Toplood is dus niet nodig! De aanbeten kwamen tot begin december alleen maar ??s nachts. Ik kreeg enkele piepen, mijn swinger stond tegen mijn optonic en de lijn stond strak. Thats it!

Mandy besteed in de winter flink wat tijd en aandacht aan het camoufleren van haar lijnen.

Grote afstand

Als ik op grotere afstand met hele slappe lijnen had gevist, dan had ik nog geen piep gekregen! Van het ene op het andere moment veranderden de aasperiodes. De watertemperatuur zakte richting de zeven graden en de aanbeten kwamen nu vroeg in de ochtend en vroeg in de middag. De piepjes veranderden in volle fluiters en de drils waren net zo sterk als die in de zomer.

Door je lijn goed te laten afzinken, voorkom je dat de vissen schrikken.

In het tweede deel ga ik dieper in op plateaus, richels, lijnkeuze en nog veel meer do’s en don’t voor in de winter.

Succes met jullie wintervisserij!

Mandy Zupansic


Meer tips en tricks lezen over het vissen in de winter? Surf dan naar de KWO Community!

Bekijk ook