“Tradities moet je in ere houden” – Waesmeer social met Bart en Ignace

Het Belgische VBK water Waesmeer is een plek die ieder jaar weer vele vissers trekt. OokBart Machielsen heeft een speciale band met dit water en komt er maar wat graag.Als ware traditie bevist hij dit water dan ook jaarlijks met goede vriend enSolar Tackleconsultant Ignace de Roeck. Recent was het weer zo ver en stuurden de twee hun wagen richting deze kraakheldere afgraving. Lees hieronder verder hoe de sessie verliep…

Waesmeer

Bart aan het woord:Het is door de jaren heen eigenlijk een soort traditie geworden. Ik praat dan over de social dieIgnace de Roeck en ik altijd vissen op het prachtige Waesmeer. Ieder jaar plannen we een datum om er samen enkele nachtjes op uit te trekken. De sessie stond dit jaar in september genoteerd in mijn agenda en ik keek er al lang naar uit.

Het strijddecor voor de sessie: het prachtige en kraakheldere Waesmeer. (foto: Peter Vlasveld)

Vol goede moet startten we beide met enkele voorbereidingen, maar toen het nieuws ons bereikte dat er in de voorafgaande week tijdens een fish-inn aardig is ‘geslacht’, zakte de moed ons een beetje in de schoenen. Het zou geen makkelijke week worden, maar de bus was reeds ingelanden en de net geariveerde Red Herring boilies van Solar moesten zeker voor een paar vangsten gaan zorgen!

" Het zou geen makkelijke week worden! "

Vlak voor de sessie arriveerde er een verse batch Solar Red Herring boilies.

Op naar het water

De reis verliep voorspoedig en terwijl ik de bus richting de bekende toren stuurde, begonnen we wat te denken over onze stekkeuze. Ons oog viel op de bosstek, een stek die in deze tijd van het jaar zeker wat vis kan opleveren. Bij aankomst bleek echter dat er reeds drie collega vissers hun kampement aan het opzetten waren op deze stek. Bij nadere inspectie bleek dat er ook nog eens een karpervisser aan de diepe kant (langs de toren) zat. Onze plannen vielen dus een beetje in het water, dus er werd besloten om een rondje om de plas te lopen in de hoop op het spotten van karper!

" Onze plannen vielen dus een beetje in het water… "

Van deze wandeling werden we echter niet veel wijzer. Het enige aanknopingspunt dat we hadden, was dat de wind zeer stevig op de diepere kant van het water stond te blazen. We besloten deze wind maar te volgen en er vol in te gaan zitten. De weerapps op onze iPhone’s gaven typisch herfstweer aan voor de komende week, dus we waren zeker enig sinds tevreden met de stek. Snel werden alle spullen in gereedheid gebracht en werd het kampement opgebouwd.

Het rondje om de plas leverde niet echt veel op en dus werd er besloten om uit te pakken op de windkant.

First blood!

Niet wetende hoeveel voer erhetvoorgaande weekend en van onze medevissers was in gegaan, besloten we om de stek toch rijkelijk te voorzien van onze Red Herrings. Geduld is eenschonezaak en het wachten kon gaan beginnen! De eerste 24 uur verliep geheel rustig, maar dit hadden we ook wel ingecalculeerd. Naarmate de dag vorderde stond er steeds meer wind, regen en andere ellende op het programma.

" Geduld is een schone zaak! "

Het wachten werd beloond en de eerste beet loeide door de beetverklikker. De vis liet zich maar niet zien en plots gebeurde er iets wat elke visserhaat: de vis schoot los! Compleet verbaasd en teleurgesteld keerden we terug naar de stek en werd de hengel opnieuw klaargemaakt. Lang mocht er niet getreuzeld worden, want de hengel moest zo snel mogelijk weer terug op de stek. Later die nacht liep dezelfde hengel nogmaals af en dit resulteerde in een mooie schub van midden twintig pond voor Ignace. Overdag kregen we verrassend genoeg onze derde aanbeet en deze resulteerde in een kleine schub die direct werd teruggezet.

Na eerder een vis verspeeld te hebben, resulteerde de tweede nacht in een fraaie schub voor Ignace.

Slapeloze nachten

Wegingen inmiddels de voorlaatste nacht in en onze honger naar eenflinke vis iswas nogniet gestild. Met maar enkele karpers en eenberg aan brasem, steuren en ander gespuis hadden we de vistrip anders voorgesteld. We gaven echter niet op en de hengels werden wederom ‘spot-on’ neergelegd, samen met wat verse bollen. Het was inmiddels verre na middernacht, wanneer er plotsenkele tonen door mijn sounderbox vlogen. Snelsprintte ik richting de hengel en even later rustte er een prachtige spiegelkarper in mijn net van ruim in de 30 pond.

In het eerste ochtendlicht werd pas duidelijk om wat voor een vis het ging. Deze prachtige en vooral oude strijder zorgde dan ook voor een flinke glimlach op onze gezichten.

Vlak voor zonsopkomst volgde er een volle streep door de beetmelder van Ignace. Deze werd na een korte dril gevolgd door een prachtige volschub. We besloten de vis even te bewaren, want zulke pareltjes wil je gewoon perfect op de foto zetten tijdens het eerste licht.Toen de hengel net weer terug lag en we wederom in de slaapzak kropen, volgden er weer 2 aanbeten. Twee kleine schubs werden direct weer teruggezet en inmiddels begon de sessie al aardig succesvol te worden! 🙂

Wauw, wat een pareltje! Een exemplaar die rechtsreeks uit de verpakking zou kunnen komen…

Een nacht om nooit te vergeten…

Het werd vrij snel duidelijk dat de minimale uurtjes slaap hun tol gingen eisen, maar door deaanhoudende regen en wind was het vrijwel onmogelijk om overdag een aantal uurtjes bij te slapen. We besloten om er het beste van het maken en voerden opnieuw een flinke ladingboilies over onze stekken.

" Het werd vrij snel duidelijk dat de minimale uurtjes slaap hun tol gingen eisen. "

Gaandeweg de avond zagen we steeds meer signalen van karpers in de zone’s waarin we visten. Het vertrouwen voor de laatste nacht was hoog! Het duurde dan ook niet lang en rond de klok van 21:00 diende de eerste karper zich aan.De Red Herring boilies begonnen hun werk goed te doen, want rond de klok van03:00kwameen karper genaamd ‘Het Zwijntje’ langs op een nieuw topgewicht van maar liefst 20,2 kilogram! Helemaal uit het lood geslagen van deze imposante vis kon ik de slaap moeilijk hervatten en na wat gerollebol in de slaapzak klonk er opnieuw een fluiter vanaf de oever. Ditmaal was het de beurt van Ignace en na een vakkundige dril kon hij wederom een veertiger in het net trekken!

’s Ochtends werden we wakker met een prachtig uitzicht van twee goed gevulde slings…

Bij het eerste ochtendlicht werden de vissen n voor n op foto vereeuwigd en genoten we samen van de laatste uurtjes van de sessie. Bizar hoe een sessie in de laatste nacht nog een gouden randje kan krijgen! De vissen werden na de nodige foto’s weer rustig teruggezet en we begonnen met het inpakken van de spullen.

" Bizar hoe een sessie in de laatste nacht nog een gouden randje kan krijgen! "

‘Het zwijntje’ was op een nieuw topgewicht van 20,2 kilo meer dan welkom na een sessie waarin niet altijd alles even gemakkelijk verliep.

Ook Ignace viel tijdens de laatste nacht in de prijzen en wist deze flinke spiegel te vangen!

Al met al een geslaagde sessie en we konden met het volste vertrouwen uitkijken op onze trip naar Rainbow!

Tot aan de waterkant!

Bart Machielsen