Vallen & Opstaan – Rik van Heugten

Karpervissen in Frankrijk gaat niet altijd over rozen. Dat merkten Rik en Teun maar al te goed tijdens deze novembertrip. Na diverse omzwervingen door Frankrijk vallen ze uiteindelijke volgas in de mooie vis.

Het is eind Oktober als ik samen met Teun van de Laar een nachtje aan het vissen ben. Teuntje vertelt dat hij dit jaar nog naar Frankrijk wil, want hij heeft nog flink wat vakantiedagen over. Ikzelf heb ook nog vakantiedagen staan en zodoende besluiten we half November toch nog een dag of vijf naar Frankrijk af te reizen. We kennen elkaar van vroeger toen we bij elkaar in de klas zaten. Zo ook in de Franse les, maar hier zaten we meer van de Franse karpers te dromen. Echte taalwonders zijn we niet, met vaak een onvoldoende als gevolg…

Vanaf jongs af aan droom ik al over Franse karpers...

Vanaf jongs af aan droom ik al over Franse karpers…

Dus een trip is een hele onderneming! Waar gaan we naartoe? En hoe gaan we dat oplossen. Slim als we zijn wordt er een sms’je gestuurd naar Bart van den Hurk, want ons oog is gevallen op een water waar hij vroeger al heeft gevist. Bart kennen we al lang, hij stond vroeger al bij ons in het plaatselijke viswinkeltje en vertelde ons kleine mannen hoe de vork in de steel zat. Maar hoe en waar hij telkens in Frankrijk die grote biggen wist te vangen, dat vertelde hij die kleine snotneuzen niet. Inmiddels is het anders, kennen we elkaar beter en gunt hij de snotneuzen die nu “volwassen” zijn een mooi avontuur. Al snel kwam er een berichtje terug met een Franse plaatsnaam en het adres van het gemeentehuisje voor de vergunning. Meteen word Google Earth erbij gehaald om de opties te bekijken van bovenaf. Het is voor ons al snel duidelijk, dit water gaan we bevissen. Ook staat het water in het boekje “Nachtvissen in Frankrijk 2012”, dus dit komt helemaal goed. Zondagnacht willen we aanrijden, maar een vergunning is pas maandag te verkrijgen. De rivier in de buurt biedt uitkomst om sneaky het eerste nachtje te vissen. Vanaf daar zien we wel verder…

Rivier_Oise.jpg

De bestemming, we hebben er zin in!

Het is zondag ergens middernacht als ik wat getoeter hoor. Teun staat op de stoep, zijn golfje staat al brommend te wachten en met een volle aanhanger erachter is het de vraag maar of dit goed zal komen. Na een voorspoedige reis komen ’s morgens vroeg heelhuids aan, de auto leeft nog en de aanhanger hangt er gelukkig ook netjes achter. Het water wordt als eerste bezocht, het is een lang uitgestrekt water omringt door torenhoge bomen. Jagers laten her en der een schot los, waarna het gevogelte flinke paniek zaait. Even komen we hier tot rust en na nog eens tiental knallen besluiten we verder te rijden.

Overnachtingsplek.jpg

Het basiskamp. Nu kunnen we gaan vissen!

Het word tijd om een plek op te zoeken aan de rivier. Na een rit via steile landweggetjes en uitgeleefde modderpaden komen we uit op een mooie stek. Hier moet gevist worden, dat is zeker. Snel verkennen we de stek met het bootje en veronderstellen dat we hier wel kans maken op iets moois. De hengels worden ingelegd en eindelijk is er tijd om wat bij te slapen. Tussen het slapen door vang ik nog een kopvoorn, maar verder is het eigenlijk niet veel soeps. Als we de dag erop wakker worden pakken we de boel ook snel bijeen en rijden door naar het gemeentehuis om een vergunning te halen.

Gemeentehuis.jpg

‘Effe’ een vergunning scoren blijkt lastiger dan gedacht…

Als we rond elven aankomen bij het gemeentehuisje zien we dat het nog gesloten is, met ons woordenboekje komen we tot de conclusie dat we nog drie uur moeten wachten. Vol verwachting wachten we de uren af en stellen we onszelf de grootste vangsten voor. En als er dan na lang wachten een oud mager vrouwtje aan komt slenteren weten we dat het geopend gaat worden. Met een strenge blik vraagt ze of we “carpiste ” zijn en eentonig knikken we allebei ja. “bateau” vraagt ze. Waarop Teun het woordenboekje erbij pakt en weer ja knikt. “Non bateau” zegt ze. Dan kom ik erbij en probeer de woorden “pêche de nuit, etang communal?” uit te spreken. “Non” roept ze, ik wist wel dat ik geen Frans kon praten zij ik tegen Teun. Hier kijk, zeg ik tegen Teun. Hier in dat boekje van dat nachtvissen staat gewoon dat we hier mogen vissen, ze zal ons wel niet verstaan hebben.

Oise_brug.jpg

Niets blijkt minder waar, nu komt er een ander vrouwtje aan. Een wat stevigere vrouw met een scheel oog, ze probeert ons ook het een en ander uit te leggen maar we snappen er niets van. Ik had ook nog een brief achter de hand die op Google translate had vertaald, (nooit doen!). Ze leest de brief en schiet hard in de lach, de tranen staan in haar ogen en ze snel geeft de brief aan het magere vrouwtje. Ook zij komt niet meer bij, en nu snappen we er al helemaal het zaad niet meer van. We besluiten Bart maar eens op te bellen en zetten de luidspreker aan. Hij voert het gesprek alsof hij zelf de fransman is en al snel word ons duidelijk dat we naar iets anders op zoek moeten. Want hier mag nergens niet meer ’s nachts gevist worden. Als twee verzopen katten lopen we het gemeentehuisje uit en de teleurstelling is duidelijk van onze gezichten af te lezen.

20-11-2012.jpg

Koud en kil en dat in november!

We stappen maar weer in de auto en vragen Bart om hulp. Die wist vast en zeker nog wel iets. Hij gaf ons het nummer van “Domaine de Goncourt”. We belden maar er nam niemand op, we spraken nog wel de voicemail in… Hopeloos zochten we verder in het boekje en reden naar een ander water om daar misschien het een en ander te regelen. Ook dit flopte en we reden opnieuw naar een ander water, maar de verwachting klopte opnieuw “Non, pêche de nuit” .

En toen de zon alweer onder ging rinkelde Teun zijn telefoon. Hij nam op en er klonk een vrouwenstem, Hello Pascale here… You two are Lucky. I’m around, you can come fish here for a couple of days. Uiteindelijk waren we twee blije gasten in Frankrijk want we hadden een verblijf. Snel stelde we de navigatie in. Driehonderd en nog wat kilometer in de spits met een route precies door Parijs, altijd leuk! Na opnieuw een lange rit vol vermaak, kwamen we na wat file rijden rond middernacht in de mist aan. We hadden nu nog drieënhalve dag en eindelijk kon het avontuur beginnen…

Knallen !!!

De heren hadden een prachtige afsluiting op dit water en vingen een aantal werkelijk prachtige karpers. Klik op onderstaande afbeelding om naar het filmpje te gaan!

Schermafbeelding_2012-12-24_om_21.41.16.jpg

Rik van Heugten

Bekijk ook