[VIDEO] BTW Revealed: Lac des Cordeliers van The Carp Specialist – Barry Jansen

Voor het eerst ging het hele gezin van Barry mee op visvakantie, met als bestemming de Franse Alpen. Tussen deze bergen ligt een ‘puur natuur’ bergmeer van zo’n 96 hectare genaamd Lac des Cordeliers. Het water heeft slechts vijf stekken waardoor rust en ruimte gegarandeerd worden. Een onbekend visbestand en een uitzicht om van te watertanden heeft Barry doen besluiten deze locatie nogmaals te bezoeken!

Video

Bekijk het avontuur van Barry in de video hieronder en lees zijn geschreven review onder de video.

Samen met het gezin op pad

Barry aan het woord: Met een lach van oor tot oor rijd ik naar Frankrijk voor een weekje karpervissen. Dit is de eerste keer dat we met het hele gezin gaan. Mijn vrouw Chantal, dochter Floor (11 jaar) en zoon Stijn (8 jaar) gaan deze keer ook mee. Mijn vrouw vond het op een of andere manier niet nodig om haar leeftijd te vermelden, mijn kinderen daarentegen stonden erop. Normaal gesproken ga ik alleen of vergezeld van een vismaat op pad, maar nu wordt het langzaam tijd om de kinderen ook eens kennis te laten maken met de mooiste hobby die je maar kunt wensen: KARPERVISSEN.

De Franse Alpen

We gaan naar Lac des Cordeliers, een water in de Franse Alpen dat ik vorig jaar al eens bezocht heb met mijn vaste vismaatje John. Wij zijn dit jaar met vier fanatieke karper vissers en hun aanhang. Ik heb stek één samen met de Gite gehuurd en de overige vissers hebben alle andere stekken van het water geboekt. Dat was overigens niet zo’n grote kostenpost, want er zijn in totaal maar vijf stekken, verdeeld over 96 hectare water. Het idee is om met ons gezin in een tentje aan de waterkant te vertoeven, maar we hebben daar als gezin helemaal geen ervaring mee… Mocht het onverhoopt voor de kinderen niet leuk zijn om te slapen in een tent, kunnen zij altijd nog samen met mijn vrouw in de bijbehorende gite slapen.

We kiezen ervoor om op vrijdag al te vertrekken en een camping in de buurt te nemen. Zo komen we op zaterdagochtend fris en fruitig aan op onze eindbestemming. Tenminste dat is het plan… Echter bij aankomst op de camping, op vrijdagavond, wordt het zo gezellig dat het alsnog behoorlijk laat wordt en de biertjes en wijntjes vloeien rijkelijk.

Het strijdplan

De éne tactiek na de andere wordt gelanceerd en met het verstrijken van de tijd en de hoeveelheid alcohol in het bloed neemt de zekerheid toe dat dit een slachtsessie gaat worden. Aan het einde van de avond komen we gezamenlijk tot de conclusie dat dit een topweek gaat worden, terwijl we eigenlijk allemaal beter zouden moeten weten. Vorig jaar was het ook best lastig, toen wisten John en ik op stek één samen maar 15 karpers te landen. De buurman die in die zelfde week op stek twee viste wist er zelfs maar drie te landen.

Met andere woorden: het kan best een lastig water zijn. Met alle verslagen en verhalen die ik heb gelezen, gezien en gehoord is mijn conclusie dat het zeker geen runswater is. In onderlinge overeenstemming wordt besloten dat stek vier deze week het werkterrein van John en Jos met zijn vriendin Michelle gaat zijn. Op stek vijf gaat Jeffrey met zijn vriendin Lindsey aan de gang. Zoals gezegd, vertoeven wij op stek één, zodat stek 2 en 3 leeg blijven en mocht het ergens niet goed lopen, kan daar naar worden uitgeweken.

Inrichten van de stekken en eerste nacht

We zijn op zaterdagochtend de auto’s, aanhangwagens en boottrailers aan het uitladen en kijken ongerust naar de hoeveelheid spullen die naar de stekken moeten worden gevaren. Stek vier en vijf zijn eigenlijk alleen per boot fatsoenlijk bereikbaar en dus moet alles in de boten daar naar toe worden vervoerd. Niet normaal wat we allemaal hebben meegesjouwd uit Nederland om hier een weekje de karpers op de mat te krijgen. We moeten meerdere keren varen, maar in de avond zit uiteindelijk iedereen op de afgesproken plekken.

Ik heb de waypoints van vorig jaar aangehouden, omdat dat naar omstandigheden dus redelijk goed liep. Wat me wel opvalt is dat op het begin van het talud waar we vorig jaar op viste nu wat meer wier lijkt te staan. Het is van dat stugge wier dat je maar moeilijk lostrekt van de bodem en als het dan loskomt, gaat dat gepaard met een behoorlijke hoeveelheid stank. Ik spreek met mijn zoontje af, zodra de piepers ’s nacht afgaan dat die dan uit zijn tent moet racen zodat we samen de vis kunnen drillen.

Slaapdronken

Als we hebben gegeten gaan we met zijn allen vroeg onder de wol. Als ik in een diepe slaap een paar piepjes hoor spring ik slaapdronken van mijn stretcher. Maar ik kan verdorie, in een blinde paniek, de rits niet vinden. Ik hoor dan op de achtergrond mijn zoontje vragen wat ik aan de achterkant van de tent aan het doen ben. Tjonge jonge, wat een sukkel ben ik toch…

Tjonge jonge, wat een sukkel ben ik toch…

Door al die tripjes en verschillende posities van mijn stretcher in de tent ben ik de verkeerde kant uitgestapt en probeer aan de achterkant een rist open te maken die er natuurlijk niet zit. Ik zet mijn zware mannelijke vaderstem op en zeg tegen mijn zoontje dat ik de achterzijde van de tent aan het controleren ben op eventuele lekken. Eenmaal bij de rodpod zie ik dat de oorzaak van de piepjes een aantal eenden zijn die zijn langs gezwommen. Vals alarm dus!

Strategie en actieplan

Deze week hink ik een beetje op twee gedachten. Ik wil vooral dat mijn vrouw en kinderen zich vermaken en besteed dan ook een groot gedeelte van de dag met spelletjes en voetbal op het speelveld aan de waterkant. Het vrouwelijk gezelschap kan het onderling goed vinden. Ik zie de meeste ochtenden Michelle van de overkant aan komen varen. Ze pikt dan eerst Lindsey op van stek vijf om vervolgens naar onze stek te varen. Daar aangekomen, worden dan gezamenlijk de plannen gemaakt voor de dag. Je kunt hier allerlei tripjes maken naar bezienswaardigheden in de buurt en dat is voor de niet-vissende medereiziger wel zo prettig. Zo heeft iedereen het uitermate goed naar zijn of haar zin. De kinderen vinden het slapen in de tent geweldig en uiteindelijk gebruiken we de gite alleen voor te douchen en de accu’s en dergelijke op te laden.

Vangsten

Over de vangsten kan ik heel kort zijn. Tot en met donderdag vangen John en Jos alleen karper op de meest rechtse hengel van John. Zij vissen run-om-run en krijgen elke dag een aantal karpers op de kant. Zij vermaken zich dus opperste best en zijn goed bezig. Jeffrey en ik hebben tot en met donderdagochtend nog geen karper op de kant weten te krijgen en we beginnen ons beide te realiseren dat dit wel eens een karperloze sessie kan worden als we niks gaan veranderen. Ondanks het mooie weer en de koude biertjes worden de dagelijkse berichtjes op de groepsapp van onze kant wanhopiger, terwijl de gasten op stek vier het aardig voor elkaar hebben. De conclusie is dat de karpers achter in de hoek liggen rechts van stek vier, want alleen de hengels rechts op die stek brengen karper op.

Verkassen of niet verkassen?

Als je tot donderdagochtend geen karper op je stek hebt gehad, heb ik geleerd dan dat de beste oplossing is om te verkassen in plaats van geforceerd door te vissen op dezelfde stek. Zo leer je in de loop der jaren elke keer weer wat bij. Ik heb zo bijvoorbeeld afgelopen kerst ook geleerd dat het niet handig is om het ijzeren vorkje waar je je vlees mee in de fondue houdt, ook als vork te gebruiken om mee te eten.

Het probleem is echter dat ik eigenlijk niet kan verkassen zonder mijn gezin achter te laten.

Het probleem is echter dat ik eigenlijk niet kan verkassen zonder mijn gezin achter te laten. We zijn behoorlijk gesetteld op stek één en iedereen heeft het op deze plek super naar zijn zin. Dan is het ook nog zo dat het eigenlijk alleen zinvol is om naar stek drie te verkassen. Dit is de stek die het dichtst ligt bij de hoek waar de karpers uitkomen en dus hebben we maar één stek om naar toe te verkassen.

Op donderdagochtend is het voor Jeffrey genoeg en hij besluit zijn hebben en houwen op te pakken en te vertrekken naar stek drie. Althans dat zegt hij, maar ik vermoed dat Lindsey het gepieker van Jeffrey zat was en gewoon zelf de keuze heeft gemaakt om de spullen op te pakken en te verkassen naar stek drie. Ik vind het ook wel een prettige keuze, want het kan zo maar zijn dat als je in die hoek met nog meer hengels tussen de karpers gaat vissen, de karper zich daar niet meer veilig voelt en gaat rondtrekken. Hopelijk vinden ze zo de weg naar de waypoints van stek één.

Op donderdagochtend besluit Jeffrey om te verkassen.

Onweer en regen

Op donderdagnacht schuiven er behoorlijke onweersbuien door de vallei. Het bliksemt en dondert dat het een liefhebberij is. Mijn dochter raakt een beetje in paniek van de bliksem en harde knallen die tussen de bergen echoën en een behoorlijk angstaanjagende sfeer veroorzaken. Ik leg haar uit dat we in principe niet het hoogste punt zijn en dus de kans dat de bliksem bij ons gaat inslaan heel klein is. Tijdens de heftige buien zitten we daarnaast ook nog in de bus te schuilen, maar ik snap ook wel dat het best eng is voor een kind van 11 jaar en ik vind het zelf ook allemaal best wel heftig, ook al weet ik dat er niet zoveel kan gebeuren.

Laatste loodjes en wanhoop-offensief

Op vrijdagochtend na een nacht niet of weinig slapen staat op stek één de teller helaas nog steeds op nul. Op stek vier vangen John en Jos op dezelfde hengels gewoon lekker door. Net als we concluderen dat het verkassen van Jeffrey ook niet veel nut heeft gehad krijgt hij een run. Yes! Dat is eindelijk loon naar werken voor hem, want heel je visspullen oppakken en voor de laatste twee nachten iets anders proberen getuigt van doorzettingsvermogen.

Dat is eindelijk loon naar werken voor hem!

Alleen al om die reden is die karper hem meer dan gegund. In de loop van de ochtend vaar ik mijn hengels opnieuw uit en probeer zoals elke dag met één hengel iets anders. Ik vaar die “trialhengel” precies voor stek twee en voer twee handjes gecrushte Fish For Fish boilies bij en hoop voor de laatste dag en nacht op het beste. Hoe zeer je je ook vermaakt, wil ik toch ook gewoon graag karper vangen. Al is het er maar eentje deze week. In de loop van de vrijdag vangt Jeffrey zijn PB en dus is ook zijn week meer dan geslaagd. Ik begin dan te realiseren, dat de enige manier om mijn sessie nog te laten slagen, is om de foto’s op te vragen van mijn collega vissers en daar met Photoshop mijn hoofd op te plakken.

Doelstelling gehaald

Maar diep van binnen weet ik wel beter, want de doelstelling voor deze week was om de kinderen enthousiast te maken voor het vissen en dat is zeker gelukt. Want ik hoor mijn zoon en dochter bij opruimen van de spullen aan de andere vissers vragen of ze volgende zomer weer mee mogen voor een nieuw avontuur. En zo zie je maar dat je niet altijd hoeft te vangen om een topweek te hebben. Bij het afscheid nemen maken we afspraken voor volgend jaar en wordt er al grappend gesuggereerd om voor mij een gemakkelijker water te zoeken. Tja, van je vrienden moet je het hebben zeg maar… 😉

Samengevat

Normaal eindig ik mijn review met het beoordelen van het water. Deze beoordeling heb ik in cijfers bij de vorige sessie ook al gedaan en dat zou dus een beetje een herhaling van zetten zijn. Ik ben vooral uitermate enthousiast over de schitterende omgeving. Je kijkt namelijk uit op de bergtoppen met eeuwige sneeuw en je wordt ’s morgens wakker van de bellen van de koeien die in de weiden grazen. Het geeft echt een gevoel van totale vrijheid. Het is een ideaal water om met je gezin al vissend een week door te brengen.

Op stek één hebben de kinderen een privé strandje en een speelweide waar ze hun gang kunnen gaan. De gite is functioneel en bevat in principe alles wat je nodig hebt. Ik ken natuurlijk je verwachtingspatroon wat betreft luxe niet, maar ik zou geen weelderige luxe verwachten, dan kan het ook nooit tegenvallen. Er is een afwasmachine, wasmachine en droger. Er zijn twee slaapkamers met meer dan voldoende bedden. De woonkamer met houtkachel voelt heel authentiek Frans aan. In de keuken heb je een schitterend uitzicht over het water en er is tevens een schone douchegelegenheid in de gite.

Ik wil namens mijn gezin, zowel het team van Lac de Cordeliers als onze reisgenoten bedanken voor een schitterende week en de geweldige ervaring. Dit is een van die ervaringen die ik heel mijn leven bij me zal dragen en met trots ga doorvertellen aan iedereen die het maar wil horen.

Het ga jullie goed en tot aan de waterkant!

Barry Jansen

Wil je meer weten over dit viswater? Klik dan hierrr. Benieuwd naar veel meer wateren van The Carp Specialist, check dan zeker eens de website en houdt hun Facebook– en Instagrampagina in de gaten!