VIDEO: Roadtrip naar het zuiden – John van der Valk
Afgelopen zomer trok John van der Valk samen met zijn vriendin richting het zuiden. Hoewel het niet per s een visvakantie was, probeerde John toch zoveel mogelijk tijd aan de waterkant door te brengen. Hieronder vertelt hij hoe dat is verlopen en uiteraard beginnen we de update met een gave video van dit avontuur!
Meer video’s bekijken? Check dan ook het YouTube kanaal van John. Hieronder vertelt John nog wat meer over deze heerlijke rondreis!
John aan het woord:Begin juli trokken mijn vriendin en ik er op uit richting Frankrijk en Spanje, met als eindbestemming een muziekfestival op de Portugese grens. Ik zag mijn kans schoon en wilde zoveel mogelijk kamperen aan het water! Gelukkig is mijn vriendin niet vies van een beetje avontuur en stemde ze hiermee in.
Ik zag mijn kans schoon en wilde zoveel mogelijk kamperen aan het water!
Van een kanaaltje in Noord-Frankrijk tot de magische rivier de Lot: diverse watertypes werden bezocht! Zoals jullie wel weten is het in Viva la France tijdens de zomermaanden niet makkelijk, al helemaal niet als je meisje ook lekker wil slapen. Geven, nemen en er het beste van maken is wat we hebben gedaan. Op de Lot ving ik gelijk in de eerste nacht een mooie schub. Door de storm die de dag ervoor had huisgehouden stroomde het water ontzettend hard en was er haast niet meer te vissen in de tweede nacht. Helaas, ook dat hoort erbij!
Als je samen op vakantie gaat is het altijd een kwestie van geven en nemen!
Vakantiegevoel
Vervolgens hebben we twee heerlijke weken in Spanje beleefd. Uiteraard stond ik alweer te springen om te vissen op de terugweg. Ik had immers niet voor niets met een volle auto rondgereden! Later in onze vakantie stond Lac de Montbel op de planning. Dit was een flinke teleurstelling, want toen we aankwamen waren alle visbare plekken zonder boot bezet. Het was inmiddels alweer 22:00 waardoor we besloten om uit te wijken naar een camping. Na wat rondkijken op Google Maps zijn we bij toeval op een betaalwater gestuit op 12 kilometer afstand. Dat was even lekker!
Ik stond alweer te springen om te vissen op de terugweg!
Zo gezegd, zo gedaan. De volgende ochtend had ik weer een lach op mijn gezicht en reden we naar het water toe. Gelukkig bleek er plek te zijn en de eigenaar wees mij op een stek in de bosrand, al voelde dat niet helemaal lekker. De eerste nacht was met twee zeelten een teleurstelling. Shit, had ik nou maar naar mezelf geluisterd… Wederom zat er niets anders op dan er het beste van te maken en te proberen om de vis aan te trekken met meer en verspreid voeren. Volgens de eigenaar zaten er hele mooie vissen op het water!
Je moet toch iets tijdens de stiltes!
Slotfase van de trip
Het verspreid voeren leek te werken en met het donker worden meldde vis nummer n zich. Na een zware dril van 25 minuten viel de lijn slap. Verdomme, klote zeg! De haak was gelost en tot overmaat van ramp gebeurde hetzelfde bij de tweede aanbeet. De rig was goed en de haak was vlijmscherp. Vreemd, want volgens mijn ervaring haakt deze onderlijn altijd goed.
Na een zware dril van 25 minuten viel de lijn slap.
Na het knopen van een iets langere rig werd deze weer op de plek gegooid en niet veel later liep de hengel weer af. Helemaal top! Bij het eerste licht meldde ook vis nummer twee zich, een mini schubje van de natuurlijke aanwas. Ach, vis is vis en lachend zet ik hem terug uit het net. De tijd zat er nu toch echt op en ik was een beetje ontdaan. Inpakken dan maar! Ik zei nog: “Schat, de hengels gaan als laatste hoor.” En ja hoor, als een geschenk uit de hemel kreeg ik nog een volle fluiter op de linkerhengel. Na een zware en langzame dril mocht ik n van de topvissen in mijn net verwelkomen, en dat tijdens het inpakken!
Met het vangen van deze brute bak werd de roadtrip in stijl afgesloten.
