Vijf wateren in tien dagen – De zomertrip van Beer Keunen
Als er iemand is die geregeld op avontuur gaat in het zuiden van Frankrijk dan is dat ongetwijfeld Beer Keunen. Beer heeft inmiddels al aardig wat artikelen geschreven en net als in zijn vorige blogs weet hij ons ook dit keer te vermaken met toffe avonturen in een brute omgeving. Volg hem op zijn Franse avontuur, waar hij samen met vismaat Martijn maar liefst vijf verschillende wateren heeft bevist!
Samen met Martijn wordt er koers gezet richting het zuiden!
Beer aan het woord:Het is begin augustus en dat betekent dat het weer tijd is voor mijn jaarlijkse zomertip met mijn maat Martijn. De weersvoorspellingen zagen er met temperaturen van 37 graden niet best uit, maar het vertrouwen was (zoals altijd) weer hoog! We hadden tien dagen de tijd en het plan was om vijf verschillende wateren te bevissen. Na het volladen van de bus werd er koers gezet naar de lokale hengelsportzaak voor de laatste spullen en daarna was het zeven uurtjes knallen naar het eerste water. We besloten om ’s nachts te rijden zodat we vroeg in de ochtend bij het meer zouden aankomen. Het idee erachter was dat we hoopte activiteit te zien en dat we op basis daarvan onze stek konden kiezen.
De laatste spullen werden ingeslagen…
…en daarna was het kilometers vreten!
Na een voorspoedige reis kwamen we aan bij het water. Het lag er werkelijk schitterend bij! Hier en daar zagen we wat vissen springen maar het was geen #gekkenhuis. We besloten vlakbij de brug te gaan zitten, zodat we het meeste water voor ons hadden. Ik zou naar de brug toe vissen en Martijn richting de bosrand.Snel werd de boot opgeblazen en werd er een rondje over het water gevaren. Nadat we alles in kaart hadden gebracht was het tijd om de stekken te zoeken. Om gemakkelijk de hardere plekken te vinden gebruikte we een prodding stick van Nash.
Met behulp van de prodding stick werden de harde plekjes gezocht n gevonden!
Nadat we wat harde plekjes hadden gevonden kon er gevoerd worden. Er werd een mix van Scopex Squid, Citruz, TG Active boilies en een smikkelmix gevoerd. Niet lang daarna werden de hengels uitgevaren en konden we ons eindelijk gaan ontspannen.
De rigs liggen op scherp. Op naar de eerste bak!
Sterfte
Na een paar uur vissen kreeg ik via Instagram een bericht van een Franse visser. Hij herkende het water en vertelde mij dat er vorig jaar een massale vissterfte was geweest. Dat was natuurlijk niet fijn om te horen! We besloten het een nacht te geven en daarna de keuze te maken of we zouden blijven of niet. Overdag kregen we geen actie, maar met temperaturen van 35 graden stonden we daar niet van te kijken. Het was hopen dat de vis ’s nachts zou gaan azen!
Met temperaturen van 35 graden verwachtte we overdag geen actie.
Tegen de schemering kreeg ik een snoeiharde run van een hengel die tegen de brug aan lag. Ik ging snel de boot in en plankgas werd er koers gezet naar de vis. Na een korte dril kon ik een mooi spiegeltje scheppen. Na een aantal foto?s mocht hij weer zwemmen. De hengel werd weer uitgevaren en voorzien van een Scopex Squid bol en een Citruz pop-upje. Midden in de nacht kreeg ik weer een volle run op n van de brughengels. Nog half slaapdronken dook ik de boot in, omzeilde ik drie andere lijnen en zette ik koers naar de vis. Na een dril van twintig minuten kwam er een meerval boven water. Leuk om te vangen als je er gericht op vist, maar nu was het enkel een bijvangst. Ik onthaakte de vis in het net en hij kon weer gaan.
De eerste nacht leverde een klein spiegeltje en een meerval op.
Trage run
Het was 03:30 toen Martijn een trage run kreeg. Ik was als eerste bij de hengel, want hij lag nog diep te slapen. Na 20 seconden kon ik zijn hengel aan hem geven en kon het gevecht beginnen. Nouja, gevecht… Hij draaide hem binnen als een brasem dus we dachten dat het niets was. Na vijf minuten kon ik hem scheppen en zette ik snel het hoofdlampje aan om te kijken wat het was. “Het is een zieke vis!”, schreeuwde ik. Martijn dacht dat ik een grapje maakte maar de eerste 20 kilo plus vis van de trip was een feit.
De eerste grote vis van de sessie is een feit!
Na die ochtend nog drie kopvoorns te hebben gevangen besloten we om door te gaan naar een ander water.
Nieuwe kansen
Na twee uur rijden kwamen we aan bij een nieuw water. Het zag er prachtig uit, alleen stond het helemaal vol met lelies. Er werd een rondje gereden om de stekken te bekijken, waarbij ik de auto nog bijna vast reed. Gelukkig kon stuurbaas Martijn hem er weer netjes uitkrijgen!
Na twee uur rijden kwamen we aan bij een nieuw water.
Toen de auto er weer uit was spraken we een Franse visser die net aan het opruimen was. Hij had vier nachten gezeten en een spiegeltje gevangen tijdens een regenbui. Door het warme weer aast de vis minimaal en n vis in vier dagen was voor ons niet genoeg om hier uit te pakken. We besloten om door te rijden en na nog eens twee uur rijden kwamen we aan bij een mooi Alpenwatertje. Eenmaal aangekomen bij het water werd de weg geblokkeerd door een omgevallen boom, dus werd alles in de boot geladen om over te varen.
Als de stek per auto niet te bereiken is worden de spullen gewoon in de boot gegooid!
Na twee uur hard werken lagen alle hengels op scherp. Dit keer gebruikte ik de Cultured hookbaits van Nash. Niet veel later kreeg ik een goeie run. Snel de boot in en richting de vis! Na een leuke dril kon ik een mooie spiegel scheppen.
De cultured hookbaits moesten het gaan doen.
Al snel leverde ze een vis op!
Die nacht vingen we, op twee meervallen na, niets meer. ’s Ochtends kwam Martijns hengel tot leven en na een gave dril van 30 minuten kon ook hij een mooie spiegel scheppen. Na een frisse duik samen met de vis kreeg de vis haar vrijheid weer terug.
Na een korte duik mocht deze puntgave spiegel weer zwemmen.
Kreeftenval
Tijdens het zwemmen viel het op dat er enorm veel kreeftjes op het water zaten, waarop we besloten een val te maken. Martijn bouwde als een ware Bear Grylls een kreeftenval met een oude waterfles. Als aas gebruikten we een dode zonnebaars die we hadden gevonden. De val werd te water geladen en nu was het afwachten wat er de volgende ochtend in zou zitten. De nacht verliep qua runs stil, maar in met de val hadden we wel wat gevangen!
De kreeftenval had gewerkt!
We besloten om een rig te maken met een kreeftje er aan. Eerst werd de kreeft gesoaked in de Scopex Squid Baitsoak en daarna werd de hengel uitgevaren.Het wachten kon weer beginnen!
De kreeftenrig. Zou het iets opleveren?
In de tussentijd pompte Martijn zich nog maar eens goed op voor de Franse chicks, terwijl ik de laatste pinda?s uit de zak aan het schrapen was. Die nacht bleef het wederom stil op alle hengels. Bij het ophalen van de ?kreeftenhengel? was het kreeftje helemaal kapot gegeten door zijn soortgenoten. Heel jammer natuurlijk, want het zou heel vet geweest zijn als we er iets op hadden gevangen! We besloten naar een ander water te gaan, want hier waren ze zeker niet los.
Zelfs tijdens het vissen zorgt Martijn dat hij in shape blijft voor de Franse dames!
Meer nummer drie
Na 30 minuten rijden kwamen we aan bij het meer. Het water kenden we goed, hier waren we vorig jaar ook geweest. De hengels werden weer op de vertrouwde plekken gelegd en niet veel later was het de beurt aan Martijn om een mooie donkere spiegel te vangen.
Al snel wist Martijn een fraaie, donkere spiegel te landen.
Kort daarna was ik aan de beurt: wederom een mooie, donkere vis uit dit kraakheldere Alpenwater! Na deze twee vissen was het knollenseizoen geopend kregen we meerderen runs van vissen van klein formaat. Niet bepaald de vissen waarvoor we naar Frankrijk gaan, maar voor de toekomst zit het er goed uit!
Ondanks dat iedere vis telt…
…zijn dit toch niet de vissen waar je voor komt!
We besloten om wederom naar een nieuw water te rijden. Na vier wateren in het gebied bezocht te hebben waar het of druk was om of het ons niet aanstond besloten we om nog eens vier uur te rijden naar het water waar Martijn die 20 kilo plus vis had gevangen. Onderweg naar het water kregen we natuurlijk ook nog een lekke band… De stemming was echter nog steeds goed en vakkundig werd de band vervangen.
Gelukkig hadden de mannen een reserveband bij zich en waren ze binnen no time weer op pad!
En door!
Na vier uur rijden kwamen we aan bij het water. We besloten om niet te vissen, maar enkel te voeren. Na een korte nacht werden de hengels ’s ochtends vroeg uitgevaren. Overdag was het 37 graden en dus kregen we geen actie. Die nacht kreeg Martijn een goede run niet veel later kon hij een klein spiegeltje scheppen.
De nacht leverde alleen dit kleine spiegeltje op.
Later in de nacht kwamen er nog een aantal grote kopvoorns op de kant. Zeker niet genoeg om te blijven, dus besloten we om voor de zoveelste keer alles in te laden en door te gaan naar een ander water.
Voor de zoveelste keer besloten we in te pakken en door te trekken.
Lac 4
Na weer drie uur gereden te hebben kwamen we aan bij het volgende water. Het zag er prachtig uit, alleen was het enorm druk met zwemmers, bootjes, jachtjes en ga zo maar door. Niet te doen! Tijdens het rondje rijden zagen we twee Nederlandse vissers. Tijdens het gesprek vaarde er een catamaran door drie lijnen heen en een snoekvisser pakte een andere lijn op. Wat een kermis hier! Na een leuk gesprek gingen we weer door. Het was zeker een water waar ik naar terug ga, maar niet in de zomer.
Sommige Franse wateren zijn in de zomermaanden bijna niet te bevissen.
Na 30 minuten kwamen we aan bij een ander water van maar liefst 550 hectare groot. Na twee rondjes om het water te hebben gereden om stekken te zoeken besloten we net voor het donker uit te pakken. Snel werden de lijnen uitgevaren en na vijf minuten liep de eerste hengel al af. Een kleine spiegeltje gaf het startsignaal voor wederom een nacht knollen harken.
Het werd wederom een nachtje knolletjes vangen!
De volgende ochtend werden we ingesloten door een horde Chinese panvissers. Alle kleine visjes verdwenen in een leefnet! We hoopte dat ze zijn teruggezet, maar wat we op onze stek aantroffen beloofde niet veel goeds. ’s Ochtends besloten we om weer door te rijden naar het volgende water.
Aiii, dit komen we liever niet tegen aan de waterkant!
Afromen
Na vier uur rijden kwamen we aan bij een water. Het was er erg druk, dus besloten we om door te rijden. Na 30 minuten kwamen we aan bij weer een nieuw water. Op een aantal zwanen na hadden we het water voor onszelf. Dat lijkt er meer op!
Eindelijk een water waar Beer en Martijn rustig hun eigen gang konden gaan!
Net voor het donker worden werd alles goedgelegd. De dagen die volgde hebben we van alles geprobeerd, maar we konden geen aanbeet forceren. Na twee nachten blanken besloten we op te ruimen en richting huis te rijden. Eerst werd er nog een verkenningsrondje gereden langs een aantal putjes en toen was het toch echt tijd om naar huis te gaan. Eenmaal thuis zagen we dat er nog best wel wat van de smikkelmix over was gebleven en besloten we om meteen door te rijden naar een lokaal watertje om daar te gaan voeren. Een mix van bollen en partikels ging te water, en dat vijf dagen achter elkaar.
Er was nog aardig wat over van de smikkelmix!
Pas op de zesde dag besloten we een dagje te gaan vissen. Het weer was compleet omgeslagen, dus het vertrouwen was goed. Die dag kwamen er een aantal mooie vissen op de kant, waaronder een parel voor Martijn die de Citruz bol niet kon laten liggen en twee mooie spiegels die aangetrokken werden door de Scopex Squid.
WAUW! Met een vis als dit zijn de tegenslagen van de Franse trip al snel vergeten.
Ook Beer mocht aan de bak op het lokale watertje…
…en wist twee fantastisch ogende spiegels te vangen!
Tot slot
Ik kan weer terugkijken op een mooie trip. We hebben vijf mooie wateren bevist in negen nachten en meer dan 2500 kilometer gereden. Het was wel een trip met veel tegenslagen, maar dat hoort er allemaal bij. De vangsten vielen een beetje tegen maar met temperaturen van 37 graden is dat ook niet gek.
Soms zit het mee, en soms zit het tegen!
We zullen zeker terugkeren naar sommige wateren, maar dan niet meer in de zomer. Inmiddels staat de volgende trip alweer gepland, die zal in oktober plaatsvinden. Hoogstwaarschijnlijk zal ik daar ook een blog over schrijven.
Op naar het volgende avontuur!
Tot het volgende blog!
Beer Keunen
Insta: @thesurgeforcarp
