Winterplezier – Dennis Willemsma
Dennis heeft snode (winter) plannen. In dit artikel gaat hij in op zijn winter aanpak. Duidelijk vertelt hij over zijn voerstrategie én zijn rigs. Maar… zouden de december karpers in zijn vallen trappen?
Wegtrekkende ganzen en rust aan de sloot. Ik hou er van! Waar een ander overgaat op snoek of lekker bij de vrouw in bed kruipt, verblijf ik liever aan de waterkant! Dat bij een vrouw in bed kruipen doe ik incidenteel, indien er zich een mogelijkheid voor doet… Je blijft immers een man!
De voorbereidingen…
We schrijven begin december. Ik ben op weg naar een lang aangevoerde stek welke ik overmorgen voor het eerst ga bevissen. Ik heb er zin in! Als een dief in de nacht sluip ik langs de ruige oevers. De grote rietpollen glimmen in het maanlicht. Door de lichte vorst van deze avond bevriest de dauw aan de stengels. Mijn adem maakt wolkjes als ik even stop om uit te rusten, heerlijk! Even schrik ik op als ik plots oog in oog sta met één van de Schotse Hooglanders. Gelukkig weten ze ondertussen wie ik ben en wandelen ze rustig verder.
Zo hoop ik dat het uit pakt: vissen die mijn aas uitschijten!
Het is de zoveelste nacht dat ik door het weiland sluip om slechts een handje voer in het putje te keilen. Als een getrainde lange afstandsschutter deponeer ik het voer op de minuscule plaatjes die ik wil bevissen. Met een voldaan gevoel vertrek ik weer. Overmorgen is het zover….
Tijdens de voorbereiding is er niets aan het toeval overgelaten. Drie verschillende soorten aas heb ik door elkaar gemengd, dit om zoveel mogelijk verschillende vissen aan te spreken. Het aas is klein en attractief en mijn rigjes zijn kort en scherp.
BAM… Keurig gehaakt. Een kort en scherp rigje gebruik ik in de wintermaanden het liefste.
Deze worden zo subtiel mogelijk gehouden: 15 lb onderlijn materiaal met een haakmaatje 8; lekker klein. Dit betekent dat mijn line-aliner zo kort mogelijk wordt afgeknipt en zelfs het siliconenslangetje op de haakbocht geminimaliseerd wordt. De vis is immers extreem traag aan het azen. Door alles zo te minimaliseren zullen de vissen minder weerstand ondervinden tijdens het opnemen van het aas. Dit zijn kleine details die in deze tijd het verschil kunnen beteken tussen blanken en vangen.
De wintersessie
De spanning stijgt wanneer ik de eerste rig op een van de aangevoerde plaatjes drop. De hengel wordt op de rand van de boot gelegd en voorzichtig gooi ik her en der een bolletje neer. Plots klapt mijn top dubbel. Net op tijd grijp ik de hengel. Eén tel later en de hengel was overboord gedonderd. Een grote smile verschijnt op mijn bek, de eerste is binnen.
Heerlijk, de bevestiging dat mijn uitgekozen strategie de juiste is.
Als ik de vis na een kort foto moment terug zet voel ik het: het gaat gebeuren. Tijdens de eerste uren vissen is er geen tijd om een bakkie te drinken. Constant lopen de lijnen strak. De vissen zitten vol op het voer en het is duidelijk dat de strategie goed uit pakt. Dat er geen enkele dikke vis tussen zit interesseert mij geen reet, dit is waarom ik vis! Lekker beet krijgen en plezier maken.
Wordt vervolgd, want deze december maand zal ik de rest van mijn leven onthouden…
