Bikkelen in november – James de Koker

In dit nieuwe artikel vertelt James de Koker over één van zijn laatste sessies van het jaar. Bikken was het zeker, de omstandigheden waren verre van optimaal! Benieuwd hoe het hem verging? Lees dan snel verder!

James aan het woord: Voor we de winsterstop in gaan maakte we nog snel een sessie om het seizoen weer af te sluiten. Om nog enkele mooie kanaalbuffels op de kant te krijgen stond er een leuke kanaalsessie op de planning! Het plan was om twee dagen naar het kanaal te gaan, waar ik al vaker succesvol enkele vissen had weten te vangen in de koudere periode van het jaar. Hierna zou ik eigenlijk nog twee dagen naar Frankrijk gaan, een mooi meer waar ik enkele weken ervoor ook al was geweest.

Voorbereiding

Het zou niet makkelijk gaan worden, want de omstandigheden waren verre van optimaal. Er stond een oostenwind, er was een hoge luchtdruk en in de nacht daalde de temperatuur naar het vriespunt. Toch had ik weer een goed gevoel. De stek die ik namelijk bevis werd al enkele weken voorzien van lekkere Red Devil Yellowdream boilies. Een bol die bestaat uit een zoete en kruidige mix. Op woensdag werden er tien kilo bollen gevoerd en op vrijdag werden er vijftien kilo bollen gevoerd. Ook op de maandag werd er nog gevoerd, namelijk drie kilo bollen en nog eens vijf kilo gekookte mais. Dit moest de activiteit er wat inhouden. Velen zullen zich afvragen of dit niet te veel is, maar rekening houdend met de vis die er op dat desbetreffende stuk zit, valt dat reuze mee.

Het zou niet makkelijk gaan worden, de omstandigheden waren namelijk verre van optimaal!

Aankomst bij het water

Woensdagmiddag na mijn laatste klant steeg het stressgehalte tot een hoogtepunt. Zo snel mogelijk moesten we richting de oevers. Hopelijk zat er niemand op de stek. De vraag ??wat als’ bleef natuurlijk steeds door mijn hoofd razen. Als uitvalsbasis was er nog wel een ander stukje kanaal achter de hand, alleen dat was helaas niet aangevoerd. Het vertrouwen zou daar dus vele malen minder zijn, vrij logisch ook in de koudere periode.

Gelukkig zat er niemand op de steken kon ik lekker mijn ding doen. In sneltempo werd mijn bus uitgeladen en werden de hengels opgetogen. Nog voor alles is opgezet hoor ik een klapper op het water. Dat moet het teken zijn dat de vis al lekker van het voer aan het smullen is. Vol vertrouwen kon ik rustig alles in paraatheid brengen. Beide hengels werden voorzien van een QD-rig met een snowman. Daarnaast werd er bijgevoerd met een mix van blikmais, boekweit, kempzaad en wat voorgeweekte gebroken boilies. In de winter moet het immers al wat sneller verteren!

De eerste nacht

Het najaar blijft voor mij toch echt de mooiste periode van het seizoen. Adembenemende zonsondergangen die de lucht, de bomen en het bos prachtig doen kleuren, daar kan ik wel van genieten! Toen de lucht zijn donkerste gedaante had ingenomen, begonnen de spannende uurtjes te tikken. De kraaien vlogen in zwermen aan en namen plaats achter mij in het bos. Wat een kabaal maakte die beesten zeg, doe mij maar een mooie lijsterzang in de vroege ochtend.

Het najaar blijft voor mij toch echt de mooiste periode van het seizoen.

Door het kabaal door liet mijn Delkim weten dat het tijd is om aan te slaan. Een kleine schub van een kilo of acht á negen liet al snel blijken dat het voer van de vorige dagen allemaal genuttigd is. Dat was dan ook gelijk het teken dat ik de voerhoeveelheid lichtjes kon opdrijven. Er werd een halve kilo bollen goed verspreid en nog eens een halve kilo smikkelvoer werd er bij de rig bijgevoerd. Dit moest het worden om onze vrienden te verleiden tot een aanbeet.

Eén van mijn maten kwam die avond nog langs om een goudgeel rakkertje te nuttigen en wat bij te praten. Al snel werd dit verstoord door een volgende aanbeet. Weer was het diezelfde hengel. Een schub van ongeveer hetzelfde kaliber was de pineut. Diezelfde nacht werd ik nog twee keer uit mijn warme slaapzak gewekt om met mijn bevroren boot en hengel het water op te gaan.

Bikkelen tijdens een koude nacht

Om half zeven ging het wekkertje, tijd om op te staan. Toch bleef ik, glurend vanonder de warme wol, nog vijf minuutjes liggen. Buiten lag alles er bij met een mooi wit laagje kristallen. Dat had ik nu precies niet zien aankomen. Toen het antieke watertuiltje stoom uit blies maakte ik mijn mok klaar om te genieten van een lekker bakje koffie! Dat warmt het lichaam weer lekker op en maakt de geest weer wat scherper na een woelige nacht.

Lang kon ik hier niet van genieten, want plots klapt mijn hengel naar beneden. De vis kon geen draad afnemen aangezien de gevlochten lijn in mijn hengelogen zit vastgevroren. Snel ging ik de boot in en achter de vis aan. Het voelde nogal aan als een brasem, of ik was hem toch kwijt. Eenmaal bij de vis bleek het zelfs om een prachtige schub te gaan. De vis komt zonder veel worstelen boven en knalt zo het net in. Genieten is dit zeg, het zonnetje dat doorbreekt op het water met handen als ijsklompen, maar met een warm gevoel van binnen. Met een brede glimlach en een bak in het net werd er teruggevaren.

Het succes op de tweede dag zet lekker voort!

Na de vis op de gevoelige plaat vereeuwigd te hebben breng ik een toost uit met een lekker bakje koffie. Bij nader inzien bleek het om dezelfde topvis te gaan die zich eerder in het seizoen al had laten verleiden op de Red Devils. Voor mij was dit nu al de vierde keer in amper twee winters. Intussen was het ijs overal verdwenen, maar het bleef zeer koud aan de handen. De kachel werd aangezet en er werden wat extra rigjes geknoopt. Een beetje reserve kan immers nooit kwaad 😉

Voor mij was dit nu al de vierde keer in amper twee winters.

Hoe meer ik erover nadacht, des te liever ik naar het beloofde land heen wilde. Niet alleen omdat het daar wat warmer is, maar ook omdat de hoofdmoot van hier kleine schubs zijn. Daarnaast heb ik de meeste vissen van hier al eens op de mat gehad. Maar bij de volgende vangst, een mooie spiegel, werd mijn mening wel bij geschroefd. Inmiddels stond de teller ook al op vijf stuks in amper 24 uur vissen. Diezelfde middag kwamen er daarnaast nog eens vier bij. Het leek wel of ik, ondanks een watertemperatuur van acht á negen graden, in de makkelijkste periode van het jaar was beland. Daar zat ook nog eens een gevoelige oostenwind bovenop!

Een goede afsluiting, daar hoort gezelligheid bij!

Het voeren werd nog een klein beetje opgedreven. Beide stekken werden nogmaals voorzien van 2,5 kilo voer. Hiermee wilde ik bereiken dat de stek aan het lopen bleef en hopelijk gingen hierdoor de grotere vissen de stek opeisen. Die avond kwam er nog een maat van mij gezellig mee vissen om de laatste sessie van het jaar gezellig af te sluiten met een lekker winter barbecue. Bij het aansteken van de barbecue liet één van zijn hengels weten dat het ook etenstijd is voor onze onderwatervrienden.

Tijdens het drillen van de vis bleek het zo goed als duidelijk dat het om een enorme brasem ging die zich simpelweg liet ophalen. Plots kwam er toch enige kromming in de hengel en kregen wij het idee dat het toch wel om een karper blijkt te gaan. Aangezien wij op een afstand tussen de 150 en 200 meter viste, kon je dit namelijk moeilijk zeggen als de vis naar je toe zwom. De vis gaf nog enige sport onder de hengel en liet zich erna zo het net in glijden. Een pareltje van een spiegel was het haasje geworden. Met deze vis was zijn korte nacht al meer dan geslaagd.

Een gezellige avond met een lekkere barbecue is wat er daarop volgt. Erna werd de avond gezellig afgesloten met een kamvuurtje. Hoe gezellig de avond ook was, helaas liet de karper niets meer van zich horen. Deze sessie was mij dan ook meer dan een waardig om mijn jaar op deze manier af te sluiten!

James, hartstikke bedankt voor je bijdrage met dit artikel! Wij wensen je heel veel succes het volgende seizoen en hopelijk zien we je snel terug bij KWO!

James de Koker

Benieuwd naar meer fantastische vangsten van James? Houd dan vooral zijn Instagram in de gaten!