Brabo’s in the bush 2013 – deel 1
‘Het aantal positieve reacties die we vorig jaar op de verhalenreeks kregen was geweldig. Zelf hebben we er ook alle plezier in om onze avonturen op deze manier op de lezers over te brengen. De passie en puurheid waarmee wij vissen is echt. Deze woorden hebben we ook meegenomen bij het schrijven van een nieuwe reeks Brabo’s in the Bush. Een nieuw avontuur zijn we aangegaan en we hebben weer mooie en minder mooie dingen meegemaakt. Ik hoop dat we jullie wederom een aantal weken kunnen vermaken met onze avonturen. Veel leesplezier!’
De updates van vorig jaar kun je HIER teruglezen!
2013, een avontuurlijk en bewogen jaar!
Vandaag is het eerste deel van de reeks al te lezen. Een koude maartse trip in het vroege voorjaar van 2013. Wat zal de kou deze twee Brabanders brengen? Het jaar ervoor liep het kwik hetzelfde weekend op tot 20 graden. Dit jaar zou het anders zijn en moesten temperaturen van -7 overwonnen worden.
Een winters weekend in het vroege voorjaar
Daan vertelt:
We schrijven 27 maart 2013, Sjoerd en ik werken het laatste ‘bakske’ koffie naar binnen voordat we vertrekken richting Frankrijk. Het is nog akelig koud in Nederland en in Frankrijk zal het niet veel anders zal zijn. De spullen hadden we overdag al in de auto ‘gebonjourd’ dus de laatste slok cafeïne gaat achterover en gaan met die banaan.
Overdag hadden we de spullen al in de auto gebonjourd.
’s Nachts komen we aan bij de wateren waar we vorig jaar een groot deel van onze vrije tijd hebben gespendeerd. De hoofdlampjes hadden we al voorin de auto gelegd en het opbouwen kan dus meteen beginnen, dit scheelt een hoop onnodig zoekwerk. De spullen zijn rap opgebouwd en we varen snel drie hengeltjes uit, je weet maar nooit. We kruipen onder de wol en worden om zeven uur gewekt door een keiharde wekker. Geen vis gevangen of gehoord, tijd om te verkassen!
Geen vis gezien of gehoord, wegwezen hier!
We moeten nog een nieuwe vergunning halen, maar de winkel gaat pas om negen uur open. Hierdoor hebben we mooi nog even de tijd om het een en ander te bekijken. We blijken de enige vissers te zijn in de omgeving en het water ligt er overal rustig bij. We stoppen ook nog even bij een snel stromend beekje en speculeren wat over de mogelijke onderwater bewoners. Sjoerd en ik studeren namelijk allebei in de richting van biologie en naast vrouwen, bier en karpers hebben we dus nog meer gemeenschappelijke interesses.
Ondertussen is het negen uur geworden en we besluiten snel de vergunning te gaan halen. Zo slim als wij denken te zijn besluiten we om de goedkopere ‘carte de peche’ aan te schaffen, niet slim blijkt later… We trappen het gaspedaal onderin en rijden richting de nieuwe stek welke we s’ochtends al aangevoerd hadden. Ondanks dat we de watertemperatuur vast hadden moeten stellen op zeven graden, hadden we meteen een emmer met lokvoer, pellets, tijgernoten, hennep en gebroken boillies gevoerd. We hopen hiermee de witvis en karper over te halen en we zijn toch de enige vissers op dit moment.
We voeren de stek aan met ‘brasemvoer’…
We gaan met een gezonde spanning de nacht in en hopen op één en eigenlijk stiekem op twee karpers. ’s Nachts om twee uur worden we gewekt door een run en na een korte dril vanuit de boot blijkt meteen de eerste dertiger van het jaar binnen te zijn. Wat een start, heerlijk! Sjoerd schiet met zijn nieuwe camera wat foto’s en de vis mag weer zwemmen. De lijn varen we opnieuw uit en een handje bollen en lokvoer moet genoeg zijn voor een tweede vis. Snel weer onder de wol, want het water op de mat is ondertussen weer bevroren.
’s Nachts daalt het kwik tot onder het nulpunt.
Rond tien uur in de ochtend krijgt Sjoerd een trage run en het gevecht met zijn eerste vis kan beginnen. Sjoerd drilt de vis van de kant af en na een tijdje kan ik het net onder een hoog gebouwde schub schuiven. Zo die is binnen! De weegklok stopt op 29,5 en geven elkaar een high five, lekker begin van het weekend zo. De vis gaat op de foto en film en zwemt daarna met een krachtige staartslag zijn vrijheid tegemoet.
Sjoerd vertelt:
Tegen de middag warmt de omgeving wat op en probeert de voorjaarszon zijn stralen krachtig op het aardoppervlak te schijnen. Vanwege de twee vangsten die we al hebben geboekt besluiten we nog een nacht op deze stek te blijven vissen. Ondertussen voeren we op een ander water in de omgeving elke dag een kleine hoeveelheid van ons ‘brasemvoer’. Overdag vermaken we ons met de actie van een aantal dikke kopvoorns welke ons aas ook uitstekend weten te vinden. Tegen de avond stoppen deze kwelgeesten gelukkig en kan de rust op de stekken wederkeren. De nacht valt en Daan en ik praten langs een mooi kampvuurtje wat over het komende visjaar. We hebben een mooi nieuw plan in het zuiden van Frankrijk op het oog. Een prachtig stuwmeer met nog mooiere bewoners. Na een paar pilsjes zoeken we beide ons bed op want het begint ondertussen weer aardig koud te worden.
Om half twee nachts een rustige zakker op een hengel van Daan. Na een moment van twijfel pakt Daan de hengel op en deze slaat direct krom, karper! De dril is rustig maar ziet er log uit. Na een vijftal minuten zien we de eerste glimp van de vis. Nog een vijftal minuten later kan ik het net onder een mooie schub schuiven welke weer over de vijftien kilo lijkt te schieten. Na het weeg ritueel wordt het gewicht vastgesteld op 16,5 kg. Wederom een dertiger en dat met deze temperaturen!
Prachtige volle schubkarpers!
Opgetogen duiken we na het uitvaren van de lijn weer in onze warme slaapzakken. Gelukkig niet voor lang want rond drie uur nachts meldt een volgende vis zich aan. Ditmaal een mooie schub welke de vijftien kilo net niet aantikt. We zijn in een super stemming. Twee nachten gevist met een watertemperatuur van amper zeven graden en de teller staat al op vier karpers met een gemiddeld gewicht van boven de vijftien kilo. De rest van de nacht blijft stil en we besluiten de stek wat rust te geven en we verkassen naar het water waar we al twee dagen aan het voeren zijn. We voeren ondertussen wel een kleine hoeveelheid van ons ‘brasemvoer’ op deze stek.
Aangekomen op de nieuwe stek worden snel de hengels uitgevaren. Vorig jaar hebben we dit water aangepakt en we kennen het dus vrij goed. Het is een hard water met extreem veel wiergroei. Er staat gelukkig niet veel wier op dit moment en kunnen we vrij gemakkelijk onze rigs kwijt op de bodem. Tegen de avond lijkt het er even op dat we een karper gaan vangen. Een keiharde run op een rig die 300 meter verder gepositioneerd is. Eenmaal aangekomen bovenop de stek blijkt een grote zeelt ons voor de gek te houden en zullen we voor de eerste karper nog even geduld moeten hebben.
De nacht valt na wederom heerlijk voor het kampvuur te hebben gezeten. De slaapzakken worden opgezocht en ik val vrij snel in een diepe slaap. Tot mijn teleurstelling word ik de volgende ochtend wakker van de wekker, geen karper! We gaan in beraad en besluiten om de lopende stek op het eerste water voor een laatste nachtje te bevissen. De spullen worden wederom ingepakt en tegen de middag zijn we weer gesetteld op de eerste stek. De dag en avond blijven stil en er wordt dit keer vroeg het bed opgezocht.
Om half twee een run op de linkse hengel van Daan. Na een dril waarbij een van de andere lijnen wordt opgepikt kan ik een mooie hoge twintiger schub scheppen voor Daan. De koude handen worden geschud en we zoeken na het terugzetten van de vis onze slaapplekken weer op. De volgende ochtend worden we vroeg gewekt door onze wekker en we ruimen in een sneltreinvaart onze ‘zooi’ op. De koers wordt weer gezet richting het Brabantse land en de eerste buitenlandse trip van het jaar wordt met succes afgesloten.
Volgende week donderdag lezen jullie het volgende deel!
