Brabo’s in the Bush – deel 9 (afsluiting)
Het Franse ‘Brabo’ avontuur loopt ten einde. Je leest nu de laatste update. De 8 (!) voorgaande artikelen kun je HIER teruglezen.
Moddertrip
Sjoerd vertelt:
We schrijven dertien oktober wanneer Daan en ik weer vertrekken naar het gebied. We besluiten deze trip alleen op water een uit te pakken. Het moeilijke maar mooie water heeft ons gegrepen. De kou heeft inmiddels zijn intrede gedaan en het water zal een metamorfose ondergaan hebben. Het zal dus een totaal andere visserij worden dan in augustus toen de watertemperatuur nog 24 graden was. Deze blijkt bij aankomst gezakt naar een goede dertien graden. De trip vergt niet veel voorbereiding. Het is voor ons klare koek geworden wat we mee moeten nemen en wat vooral niet. Zo kunnen we compact inpakken en hebben we alleen het broodnodige bij ons. Jacco ’to the bone’ Noordermeer wordt weer gecontacteerd en de bolletjes worden opgehaald een aantal dagen voor de trip. Hij wenst ons succes en het avontuur kan beginnen.
Het kan beginnen!
Droge aankomst
Vooraf heb ik het weerbericht in de gaten gehouden en het beloofd een nat tripje te worden. Er worden dus veel setjes kleding meegenomen. Met een stuk grotere kledingtas dan normaal trap ik het gaspedaal in. Het is laat in de nacht wanneer we aankomen en besluiten snel op een gemakkelijk bereikbaar stekje de shelters op te zetten. Ik zet de wekker om acht uur ochtends en kijk nog even over het water uit. Op dit moment is het droog maar dat zal de volgende dag wel anders zijn.
Wanneer ik die volgende ochtend wakker word heeft het weerbericht gelijk gekregen. Het regent pijpenstelen en we balen dat we nachts ons kamp niet hebben opgebouwd toen het nog droog was. We waren alleen zo moe dat we op dat moment snel zijn gaan slapen. Omdat het toch regent, blijven we liggen om volledig uit te rusten. Om elf uur beginnen we in de stromende regen met opbouwen.
Het is behelpen in de regen…
Door de regen besluiten we eerst de boten op te bouwen en een observatierondje te varen. Daarna bouwen we in de regen ons basiskamp op en varen direct de hengels uit. Het beloofd een lange koude middag te worden.
Tijdens het observatierondje wordt ons vertrouwen naar een hoger niveau gepromoveerd. We zien namelijk vier karpers zeer actief azen. We zijn blij te zien dat er toch activiteit waar te nemen is met deze slechte weersomstandigheden. Ook zien we dat het water nog vele male helderder is geworden dan in het zomerseizoen. De wiergroei blijkt een stuk minder te zijn maar nog steeds zeer rijk aanwezig. Na een uur ronden we het observatierondje af en zijn we al volledig natgeregend. Om onze droge kleren te sparen besluiten we een waadpak aan te trekken met daaroverheen alleen een regenjas. Zo hopen we zo veel mogelijk droog te blijven maar dit blijkt na twee uur in de stromende regen niet echt het geval te zijn. De middag vordert en het basiskamp is rond vier uur volledig opgebouwd en de hengels zijn uitgevaren. Het wachten kan beginnen en we warmen met een heerlijke erwtensoep en rookworst op in onze slaapzakken.
Heerlijk!!
De eerste!
We liggen de hele avond in de slaapzakken op te warmen. Rond een uur of tien wordt het dan eindelijk droog en kan ik even een sanitaire pauze houden. Dit was hard nodig maar ik wilde niet in de stromende regen naar buiten. Daan leest nog even verder in zijn boek ‘biologie in de 21ste eeuw’. Echt een boek voor onze rooie god. Ik draai mezelf om en val in een goede slaap.
Rond half een nachts word ik gewekt en Daan niet snel daarna. We krijgen een zakker op een hengel en ik sla aan. Ik voel geen contact en al snel blijkt het niets te zijn. We varen de hengel weer uit naar de plek en zoeken onze slaapzakken op. Op het moment dat ik de slaapzak dicht wil ritsen krijgen we een snoeiharde run op diezelfde hengel. Ditmaal is het wel karper en al snel varen we met de boot naar de stek. Het is nog even spannend wanneer de karper om een eiland zwemt maar snel daarna heb ik de controle over de schub en is het slechts een kwestie van tijd voordat Daan hem kan scheppen. Daan zet even daarna mij op de foto met de mooie twintiger schub en de eerste vis is binnen.
De eerste is binnen.
Nadat we de vis teruggezet hebben varen we snel de hengel weer uit in de hoop dat deze gauw weer afloopt. Dit is niet het geval en rond acht uur in de morgen word ik wakker van een heerlijk najaarszonnetje. Ik kruip snel mijn slaapzak uit om te genieten van het mooie weer. Ik zie de natuur wakker worden en de mist trekt langzaam weg boven het water. Wanneer ik helemaal wakker ben zet ik snel wat water op om koffie te zetten. Daan wordt ook wakker en duikt met een vloeiende beweging op zijn stoel. Hij moet de cafeïne hebben geroken want hij is verdacht scherp die ochtend.
Het is een mooie dag en ons vertrouwen is groot. De zon staat stevig zijn best te doen om de temperatuur omhoog te krikken. Tegen de middag varen we alle hengels opnieuw uit en na een goede twee uur zijn we hiermee klaar. Het grote wachten kan weer beginnen. Drie van de vier hengels liggen op dezelfde plek als de vorige nacht. Een hengel is op een ondieper stuk gelegd. De vissen hebben we namelijk ondiep zien azen.
Observeren is weten!
The Rolling Stones
De middag gaat voorbij en de avond valt. Het is visloos gebleven die middag. Ik heb me weten te vermaken met het vissen op snoek en baars. Helaas heb ik alleen wat volgers en een losser gekregen maar het plezier wat ik erin had maakt alles goed. Na een goed ‘diner’ wat bestond uit nasi uit blik zoeken we de slaapzakken weer op. Een lokale Franse radiozender wordt opgezocht en ik luister naar de meest uiteenlopende muziek. Van Franse chansons tot ‘The Rolling Stones’. Langzaam dut ik weg in een wereld vol grote karpers.
Als ik de volgende morgen wakker word kijk ik wat verdwaasd om me heen. Geen vis! De twijfel slaat toe en dat kunnen we nou net niet gebruiken op zo’n kort tripje. Wat doen we? Verkassen we naar een ander water of blijven we zitten in de hoop op die ene uitschieter. We bedenken een plan en komen tot de conclusie dat we het water nog een nacht de kans geven. Als die nacht weer visloos blijft verkassen we naar het bekende water drie. Wanneer er echter vis gevangen wordt vissen we de sessie vanaf deze stek uit. Wel voer ik vast water drie aan zodat we eventueel op een voorgevoerde stek kunnen gaan vissen.
Rond de middag worden alle hengels weer gelegd zoals het hoort. Een hengel gaat extreem ver naar rechts en vissen we op nog geen meter water. Op deze stek hebben we in de zomer al wat vissen kunnen vangen waaronder een dertiger en een veertiger in een nacht. Eerder die trip hadden we hier al vis zien zwemmen maar we vonden het vanaf deze stek te ver in eerste instantie. De vis moest echter opgezocht worden en dus probeerden we het.
De middag vliegt net als de vorige weer voorbij en al snel valt de schemer in. We hebben net ons eten achter de kiezen wanneer de ‘obstakel’ hengel vertrekt. Deze hengel ligt het dichtstbij van allemaal en al snel zitten we met de boot boven de vis. Deze blijkt zich echter in het wier te hebben gezwommen en ik schijn met de bouw lamp het water in. Ik kijk Daan aan en sta even raar te kijken als ik de vis in het wier zie liggen. Het is een klein schubje welke zich als een soort kamikaze piloot in het wier heeft geboord. De vis komt na wat slim trekwerk los uit het wier en het echte gevecht kan beginnen. De vis is helemaal door het dolle heen en blijft keer op keer proberen zich in het wier te boren. De tweeëneenhalve ponds hengel van Daan vangt mooi alle klappen op en de vis ligt al snel schep klaar aan het oppervlak. Ik steek het net onder de torpedo schub en klap de hand met Daan. Nummer twee is binnen.
De torpedo schub
Ondanks het tegenvallende formaat van de vis zijn we er niet minder blij om. Elke vis op dit water is een puzzelstukje. Als we alle puzzelstukjes hebben is de puzzel, hoe kan het ook anders, compleet en kunnen we een ander avontuur aangaan. Zover is het nog lang niet maar met elke vis komen we in de richting.
Rond zes uur in de ochtend krijg ik een trage zakker op de extreem verre hengel. Ik wacht het even af maar zeg tegen Daan na een kwartiertje dat ik toch wil controleren of er niets aanzit. Het vele wier maakt de beetregistratie namelijk niet helemaal optimaal. We varen naar de plek toe en al snel voel ik aan de hengel dat er wel degelijk vis aanzit. Ik kan nog niet zeggen wat maar het beweegt. Hoe dichter we bij de stek komen hoe meer ik begin te hopen op karper. De weerstand neemt namelijk steeds meer toe. Als we boven de stek aankomen, plukken we snel het wier van de lijn en schijnt Daan met de lamp in het water. We schrikken beide, er zwemt namelijk een enorme spiegel aan de andere kant van de lijn. Van een dril is echter geen sprake en al snel kan Daan het net onder de gigant schuiven. Ik schreeuw het uit van geluk en schud de hand van Daan. We varen snel terug naar de stek om deze spiegel te wegen en fotograferen.
Onze moeite wordt beloond met deze prachtspiegel!
Ik kijk onderweg in het net en ben er bijna zeker van dat dit dezelfde spiegel is die we afgelopen zomer op diezelfde stek hebben gevangen. Daan bevestigt dit na het zien van de spiegel. Hij is echter een stuk voller dan afgelopen zomer. Op de kant aangekomen wegen we de vis snel. Ik zit een beetje in een roes en word na het wegen op de foto gezet met deze mooie veertiger. De vis weegt drie kilogram zwaarder dan toen we hem in de zomer vingen. Een forse stijging dus.
Na het bekende ritueel laat ik de vis rustig in het water zakken en deze vindt de kracht weer om de diepte in te verdwijnen. Ik ben super blij en kan nadat ik in de slaapzak ben gekropen haast niet slapen. Mijn lijf zit vol adrenaline en ik stuur een aantal sms’jes naar Nederland. Ik zeg tegen Daan dat alle vis die we deze trip nog vangen voor hem is en zoek wederom de Franse lokale radiozender op.
Wederom regen
De volgende morgen regent het weer en is de stek weer omgetoverd tot modderbad. Deze modder is ondertussen tot onze oren gestegen maar dat deert ons niet. De buit is binnen en het kan alleen nog maar beter worden.
Uitvaren van de rigs.
Tegen de middag worden alle hengels weer opnieuw uitgevaren op dezelfde plek. Een hengel wordt ergens anders neergelegd omdat deze nog drie dagen niets heeft opgeleverd. Ik vis die middag weer wat met de blinker en weet zowaar nog een mooi snoekje te vangen. Na het eten valt de avondschemer weer in en dit zorgt voor een mooi tafereel.
Blije gezichten!
We eten wat en zoeken daarna onze slaapzakken op. Het modderworstelen heeft een hoop energie van ons gevergd en we vallen dus beide snel in slaap. De nacht vordert en om vijf uur ochtends is daar de verlossende aanbeet. Het blijkt de hengel te zijn welke op een nieuwe plek lag en we varen met de boot snel richting de vis. Daan heeft met een echte krachtpatser van doen en de karper neemt ons aardig mee op sleeptouw. Toch weet Daan de controle over de vis te krijgen en ik schep kort daarna een vreemd gebouwde dertiger schub. De trip is compleet en we zijn beide erg blij met het resultaat. We slapen nog een paar uur en zetten al vroeg de wekker.
De schub met de rare bouw.
Er wordt niets meer bij gevangen en rond acht uur in de morgen ruimen we alle spullen op. Het gaspedaal wordt ingetrapt en we zetten koers naar ons Brabantse land. Na een lange maar vlotte rit stappen we uit de auto en kunnen we alle spullen opruimen. Werkelijk alles zit onder de modder en onze moeders zullen een hoop kleding moeten wassen. Maar het was het waard. Een mooie trip die de laatste buitenland sessie vormde voor 2012. De plannen voor het buitenland in 2013 kunnen gesmeed worden.
Naschrift
Op het moment van dit schrijven hebben we inmiddels een drietal trips gevist. De resultaten zijn goed te noemen. We hebben het gebied wederom bezocht maar zijn daarnaast een totaal nieuw avontuur aangegaan. Deze avonturen zullen we later aan het papier toe vertrouwen maar we kunnen alvast verklappen dat het op zeer groot water heeft plaatsgevonden.
Gegroet,
Daan Biemans & Sjoerd Buijks
Brabo’s in the Bush
