De Mysterieuze Maas– Dave Kesseleer
Ik zal mezelf even voorstellen, ik ben Dave Kesseleer en woon in het mooie Brabant. Van jongs af aan vis ik al op witvis en een aantal jaren terug is dat overgegaan in karpervissen. Na veel op putten en stromende riviertjes te hebben gevist kreeg ik van een oud Maasvisser de vraag of ik eens op de Maas zou willen vissen. Ik was direct verkocht!
Waar te beginnen? De Maas is groot en vind dan maar eens een goede stek. Hoe pakken we dat grote water toch aan? Het antwoord bleek eenvoudig: tijd, tijd, en nog eens tijd erin stoppen. Na veel rondrijden, zoeken en peilen bleven er een paar stukken over waarvan ik dacht “die wil ik bevissen”.
Een prachtige stek!
Het volgende wat ik deed was het zoeken naar stekken waar ik alleen kon zitten. Zonder andere vissers in de weg te zitten. Na veel zoeken kwam ik, samen met vismaat Rob, terecht op een stukje grond wat privé is waardoor we de stek toch enigszins iets voor jezelf hadden. Op de stek vonden we al snel grote kuilen, mosselbanken, taluds en wiervelden.
Er was enkel 1 probleempje; de ondiepte lag vol met mosselbanken! Hoe pakken we dat aan?” vroegen we ons af! Na enig overleg wisten we wel hoe we dit probleem moesten oplossen.
We wisten niet of de stek zou gaan lopen dus we begonnen met zuinig en zeer verspreid voeren. Om de dag gingen we naar het water om lekker verspreid strooien. Na een week maken we in de avond een paar uur onze lijnen nat en er komen 2 grote windes op de kant en verspelen we 1 karper. De stek werkt dus wel, op naar de volgende sessie.
Dit is geen straf…
Een nachtje meepakken
Het is inmiddels zaterdag en wij besluiten een nachtje te vissen. Je weet nooit wat je op de Maas kunt verwachten, het is groot en mysterieus, dat vind ik persoonlijk geweldig. Bij iedere sessie ben ik toch wel een beetje zenuwachtig, “zou er een echte Maasbig uitkomen?”. De avond deed haar intrede en het begon lichtjes te regenen, ideaal weer om een paar mooie vissen te vangen.
Na een lange en vooral zware nacht met 5 runs weten Rob en ik dat we op goud zitten. We besluiten daarom om het voeren aan te houden en een week later weer terug te gaan. “Zou de stek nog steeds zo goed lopen?”.
Ook die nacht krijgen we 4 runs, er is echter 1 probleem omdat we beperkt zijn in de ruimte moet bij iedere run zo goed worden opgelet dat we er minimaal 2 hengels uit moeten halen om te voorkomen dat de karper die lijnen ook oppakt. Alles werkt dus perfect maar het is zeer goed opletten want een karper van de Maas ‘stuur’ je niet even naar het stuk waar dat jij dat wilt. De vissen schieten ook allemaal een andere kant op, dat maakt het geheel nog net even wat moeilijker. Na 2 sessies besluiten we het stuk even wat rust te geven en rustig door te voeren! “We will be back”, is ons motto.
Dave met een spiegel die zijn hart sneler liet kloppen!
De Maas blijft een mysterieus water, je weet nooit wat je vangt en dat maakt het voor mij tot een ware uitdaging. Het blijft bikkelen om een mooie karper te vangen en soms lijkt het alsof je de code hebt gekraakt en weet hoe alles werkt, maar ook dan blijkt maar weer eens dat de Maas en zijn mooie bewoners hele andere plannen hebben.
Wordt vervolgd…
Dave Kesseleer
