Joachim & Chris – Pourquoi Pas?! Introductie
Deze mannen hebben verhalen te vertellen. Hoogtepunten én dieptepunten zullen in hun blogs voorbij komen. Maar met hun ‘neusje’ voor dikke vis zullen er meer hoogtepunten zijn!
‘Pourquoi pas?’
Joachim vertelt: Aan/uit/aan/uit/aan/uit.. Ik heb het over de cursor die al enige tijd op een nog blanco document knippert. Het zit zo. Een paar maanden geleden heeft Michiel mij gevraagd om mijn visbelevenissen eens op papier te zetten en te gaan delen met de ‘karperwereld’. Omdat ik ook graag avonturen van andere vissers lees was het niet moeilijk om mij enthousiast te maken en dus ging ik vol goede moed van start met het schrijven van deze introductie.
Joachim Stelma na een succesvol nachtje!
Maarrr…Wat is nou een geschikte naam voor een blog over mijn karpervisserij? Iets geheimzinnigs, iets serieus, iets grappigs…? Een voor een schrap ik mijn verzinsels totdat ik ineens terugdenk aan een recent tripje met mijn vriendin naar Parijs. Terwijl ik dit schrijf voel ik me wel een beetje schuldig dat ik slechts een weekendje met haar naar het buitenland ben geweest in tegenstelling tot al die weken aan Franse wateren. Maargoed, daar in Parijs stroomt de Seine weet je. (En die stinkt daar trouwens naar dikke vissen.) En op die Seine dreef een heel klein bootje die was beschilderd met de naam ‘Pourquoi pas’. Ja! Waarom niet?! Dat moet ‘m worden! ‘Pourquoi pas’ is pakkend, heftig en dekt uitstekend de lading van deze blog.
Een detail waar de jongens veel aandacht aan schenken is hun schoeisol!
Op dit moment ben ik 27 jaar oud en na een lange studie eindelijk op zoek naar een baan (met veel vakantiedagen). Het studeren had als groot voordeel dat ik vaak wat colleges kon skippen en daardoor weer een dag of wat de hengels uit de kast kon halen. Of docenten blij met me waren als ik weer in stinkende viskleding de collegezaal binnenkwam valt te betwijfelen, maar voor mezelf heeft het zeker zijn vruchten afgeworpen. Prachtige avonturen met zowel hoogte- als dieptepunten van naast m’n huis in Leiden tot aan de azuurblauwe kust in Frankrijk staan tot op de dag van vandaag op mijn netvlies. Ons netvlies moet ik trouwens zeggen, want bij veel buitenlandtrips werd ik vergezeld door mijn goede vriend en vismaat Chris. Om jullie dus echt mee te laten genieten van belevenissen die we in het verleden hebben meegemaakt en nog steeds regelmatig meemaken, heb ik Chris gevraagd om mee te doen aan deze blog die we regelmatig gaan bijhouden. Chris heeft een ultragoed geheugen en weet elk detail van onze reizen nog alsof het gisteren was. Onze eerste gezamenlijke Frankrijksessie, met als bestemming de rivier ‘La Saône’, begon eigenlijk met het plan om in Nederland een paar nachtjes te gaan vissen. Het toeval wilde echter dat ik net een artikel van Leon Hoogendijk zat te lezen, en toen ik me afvroeg of we niet beter daarheen konden gaan was ons antwoord vanzelfsprekend: ‘Pourquoi pas?’
Chris vertelt: En zo kreeg ik een aantal weken terug een telefoontje van mijn goede vriend Joachim. Aangezien we bijna dagelijks contact hebben dacht ik meteen dat we onze tijd weer even lekker met het karpervissen gingen vullen. Snel start ik mijn Google Earth op want Jo (de IT-goeroe) komt regelmatig met een nieuw water. Maar dit keer heeft het gesprek een andere invulling. Het plan om samen een nieuwe blog te starten op KWO is onderwerp van gesprek. Omdat dit al eerder door onze gedachten is gegaan ben ik direct enthousiast. Voor mij voelt dit als het begin van een nieuwe periode. Waarom?
Christian Ruit (alias Chris) met een Franse beer.
Oktober 2011 reed ik in mijn carpmobile het vertrouwde ritje naar Leiden om Joachim op te halen. Een korte sessie in het buitenland stond voor de boeg, niet wetende dat dit voor mij voorlopig de laatste zou zijn. Een mooie sessie volgde en nieuwe plannen werden gemaakt voor het komende visseizoen. Zover is het echter nooit gekomen. Er moesten prioriteiten gesteld worden om mijn studie af te ronden. Meerdere sessies en zelfs een volledige week vakantie met mijn vriendin heb ik moeten annuleren om dit te realiseren. In augustus kwam het verlossende woord.
Nu de periode van studeren is afgesloten heb ik weer een hoop vrijheid terug. Om die tijd te vullen hoefde ik dan ook niet lang na te denken. Het mag duidelijk zijn: het virus heeft me niet verlaten. Sterker nog, we zijn net een paar dagen terug van een prachtige najaarssessie in het zuiden van Frankrijk.
Hoe relaxt is dit?! Slapen onder de sterren met kans op een maagdelijke rivierkarper!
Visserij
Joachim vertelt: Inmiddels vis ik alweer een jaar of vijftien gericht op karper. Het begon allemaal toen ik als klein mannetje toekeek hoe een paar volwassen kerels in een polderslootje achter mijn ouderlijk huis een karper van wel 60 cm (!!!) binnenhaalden. Dit moest en zou ik ook kunnen dus vroeg ik hen de oren van hun hoofd om aan de weet te komen hoe ik ook zo’n karper kon vangen. Een aanslag op m’n spaarpot en een lieve blik naar mijn moeder leverde mijn eerste echte werphengel(tje) met molen op. Trots als ik was met mijn nieuwe spullen stond ik de volgende ochtend om zes uur aan het water en wierp ik mijn pennetje met maïs richting de overkant. Vol spanning keek ik toe hoe m’n dobber onderwater schoot en de minuten daarna zijn te mooi om in woorden uit te drukken. Het enige dat ik nog weet is dat ik met een luide kreet m’n moeder riep en trots als een pauw met de megakarper van wel een paar kilo (dat zei m’n moeder) voor de camera poseerde.
Chris vertelt: Ongeveer zeventien jaar geleden verhuisde we met ons gezin vanuit de stad naar het platteland. Zo belandde ik in een totaal andere omgeving met mensen die hun vrije tijd op een hele andere manier invulde. Op een dag keek ik mijn ogen uit. De garage van mijn overbuurman werd geopend en de ene groene tas na de andere kwam naar buiten. Gek genoeg verdween dit allemaal in een grote stationwagen. ‘Hé Henk, zit u bij het leger?’, vroeg ik als dreumes van 9 jaar. Hij lachte wat en zei: ‘Nee jongen, ik ga een nachtje vissen.’ Dit maakte zoveel indruk op mij dat ik vanaf dat moment niet alleen gek was van zijn prachtige Newfoundlander maar ook zeer nieuwsgierig werd naar zijn hobby.
In de periode die volgde vertoefde ik uren in zijn garage. Het duurde dan ook niet lang dat ik het hele spektakel aan de waterkant meemaakte. Het prille begin van het karpervirus was een feit en samen met Henk kocht ik mijn eerste karperhengel met de nodige accessoires. Later volgde er een tweede voor mijn verjaardag maar daar bleef het even bij. Totdat ik in de zomer van 2000 over een Franse camping struinde en tot mijn grote verbazing een hele karperuitrusting tegen een caravan zag staan. Stomverbaasd bleef ik enige tijd staan en dacht: wie neemt er nou zoveel visspullen mee naar een camping? Niet lang daarna kwam er een klein ventje uit de caravan, zijn naam; Joachim Stelma. Het was een moment om nooit te vergeten en de basis van een zeer hechte vriendschap werd gelegd.
Een vriendschap die nooit zal verdwijnen!
Dezelfde avond vertrok ik met een stokbrood en een blik knakworsten onder mijn arm naar de caravan van Jo. Die kleine rakker sprak toen al de Franse taal en had met een tweetal Franse locals afgesproken om met hen een nachtje te vissen op de schitterende rivier ‘La Dordogne’. Een fantastische belevenis was het! Vanaf dat moment kreeg het karpervissen meer grip op mijn leven en langzaamaan werd de visuitrusting uitgebreid.
Schitterende visserij. Dit zijn voor ons de ware avonturen!
Het heden
Inmiddels is er veel veranderd, en zo ook in onze visserij. Tegenwoordig halen we onze voldoening uit het verblijven in de prachtige natuur en het vissen op karper op allerlei verschillende soorten wateren. Het vangen is dan, hoe gek het ook klinkt, echt een bijzaak. We vangen natuurlijk ook graag veel en grote karpers en doen er dan ook altijd alles aan om dit te realiseren, maar tijdens een week aan een kraakhelder water of een wild stromende rivier beseffen we elke keer opnieuw dat we het helemaal niet zo slecht hebben als karpervisser. La vie est belle!
Het leven van een ‘carpist’ is zo slecht nog niet!
De blog
Wat jullie van ons mogen verwachten zijn updates in de vorm van tekst, foto’s en filmpjes. Van blanks tot spectaculaire vangsten, avonturen in binnen- en buitenland, alles komt voorbij! Tijdens de winterperiode vangen we toch niets dus zullen we geregeld belevenissen uit het verleden op deze blog posten en tijdens het ‘hoogseizoen’ volgen er updates over waar we op dat moment allemaal mee bezig zijn. We wensen jullie in ieder geval veel lees- en kijkplezier!
