KWO Whatsapp met Mario ‘Mexico’ Kok
Mario, vertel eens: wie ben je, waar kom je vandaan en wat doe je in hemelsnaam in Mexico?
Hoi Michiel. Om te beginnen wil ik even kwijt dat het leuk is om geinterviewd te worden door iemand die weet wat pionieren is. Ieder zijn eigen ding natuurlijk, maar afgezien van het feit dat ik nu behoorlijk uit de buurt zit, zul je mij niet snel op een reeds voorgekauwd water zien zitten. Ik heb het idee dat jij me wel enigzins begrijpt wat dat betreft.
San Pedro (Monterrey), mijn eerste woonplaats in Mexico. Helaas een bolwerk van drugskartels.
Ik woon inmiddels reeds zo’n 8 jaar in Mexico. Ik heb de meeste tijd in San Pedro (Monterrey) in het Noordoosten gewoond maar zit sinds een jaartje of zo in Mexico Stad, iets wat me buitengewoon bevalt. (fotos Monterrey/Mexico)
Bizar hoe groot een stad kan zijn, Mexico City, 20 miljoen inwoners!!!
Is het liefde die je er gebracht heeft?
Goed geraden inderdaad; het is moeilijk te geloven wellicht, maar ik ben in in 1999 tijdens het karpervissen in Finland (!) een Mexicaanse schone tegen het lijf gelopen. Ik ben inmiddels reeds 12 jaar getrouwd met Leticia en we hebben twee prachtige zoontjes van vijf en twee die langzaam maar zeker meer en meer gaan vissen met me.
We hebben eerst een paar jaar in Nederland gewoond in Den Haag en Delft (voor de locals; die twee op het kleine eiland op Vlietland met de witte Sylvan boot tussen 2002-2005, juist dat waren wij), en hadden op een gegeven moment wel trek in wat meer avontuur. Mexico leek een fantastische mogelijkheid en we besloten ons hebben en houden te verkopen en met vier koffers richting Mexico te vetrekken. Alles of niets zeg maar.
Een Finse spiegel uit 1999, deze sessie kwam ik de liefde van mijn leven tegen: mijn Mexicaanse vrouw.
Mexico kennen wij in Nederland vooral van de drugsoorlog en de mega resorts. Zelf ben ik afgelopen jaar in Playa del Carmen geweest. Dit was heerlijk en ik heb niets van de criminaliteit gemerkt. Hoe is dat bij jou?
Playa del Carmen wordt op het ogenblijk door één enkel drugskartel gedomineerd en daardoor is het erg rustig. Bovendien weten de kartels dat het verstoren van het tourisme negatieve aandacht oplevert wat slecht is voor de business. Monterrey is helaas het middelpunt van een oorlog tussen twee kartels en daardoor is het behoorlijk gevaarlijk geworden. Behalve vanwege mijn bedrijf zijn we mede daardoor verhuisd naar Mexico Stad. Daar is het op het ogenblijk veel veiliger dan in de rest van het land en dat is in het verleden wel eens anders geweest…
De politie is niet altijd te vertrouwen in Mexico, de drugskartels hebben overal hun mannentjes.
Zit je wel eens op het strand of ga je liever vissen?
Meestal gaan we één keer per jaar met de familie naar het strand. Cancun, Playa del Carmen, Puerto Vallarte en Los Cabos en nog veel meel mooie bestemmingen liggen allemaal om de hoek zeg maar. Met name in Los Cabos kun je ook nog eens een leuk visje vangen. Als ik alleen hier zou zitten zou ik wat vaker achter de karperstokken op het binnenwater zitten denk ik zo… (foto Dorado, Blauwe Marlijn).
Heb je wel eens spannende dingen meegemaakt tijdens het vissen? Executies ofzo 😉
We lachen er wel een beetje om, maar het is af en toe echt niet te geloven wat er in Mexico gebeurd. Ik herinner me nog erg goed die ene dag dat ik met mijn familie op een parkvijver ging vissen in Monterrey. Er zijn twee routes om naar die vijver te rijden; twee grote parallel straten die als een soort snelwegen de stad doorkruisen. Puur op geluk heb ik voor de “oost route” gekozen. Op het moment dat we daar reden werd op een brug over de andere straat bij een kartellid levend een been afgezaagd waarna het onderbeen op de straat werd gegooid en de betreffende gozer aan de brug opgehangen werd. Ik weet niet wat ik aan mijn kinderen had moeten voorliegen om ze een levenlang trauma te besparen. Je kunt je voorstellen dat dit soort incidenten hebben bijgedragen aan de beslissing weg te gaan uit Monterrey. Ik heb nog wel meer verhalen voor je maar die zal ik je maar besparen. Ik kan je wel vertellen dat je redelijk snel emotioneel afstompt en steeds harder wordt. Geen goede zaak overigens. Gelukkig lijkt de situatie op het ogenblijk enigzins af te koelen.
Het contrast tussen de stad en de waterkant kan bijna niet groter zijn!
Is er een vorm van ‘serieuze karpervisserij’ in Mexico? Heb je veel zelf moeten ontdekken?
Dat is waar het moeilijk wordt in Mexico. Duizenden meren, overal zit karper maar slechts weinig water waar echte beren zitten. Bovendien zijn er slechts een handjevol vissers die een paar jaar geleden geinteresseerd zijn geraakt in mijn soort visserij. Er zijn een boel vissers in Mexico die met handlijntjes voor de pot op karper vissen, maar over het algemeen vangen ze de kleinere vissen en kunnen ze je niet echt helpen met betrouwbare informatie. Dus ik ben met name aangewezen om de spaarzame informatie die mijn kleine groepje karpermaten aanlevert. Verreweg de meeste “vistijd” spendeer ik aan het rondrijden met mijn pickup-truck op afgelegen lokaties op zoek naar Mexicaanse monsters. Het is echt een enorme investering en tot nu toe hebben we pas vijf wateren gevonden met vis boven de 15kg.
Observeren tijdens de paai, een mid-veertiger, dát zien we graag…
En als je ze eenmaal gevonden hebt blijkt het vissen vaak alles behalve gemakkelijk. Praktisch alle topwateren hebben een paar kenmerken in gemeen: Kleine heldere relatief diepe bergmeren met een enorme hoeveelheid aan natuurlijk voedsel en een zeer lage bezetting van karper. De vis hoeft de bek maar open te doen en ze hebben de buik reeds vol. Zelden heb ik iets soortgelijks gezien in Europa. De stabiele watertemperatuur en de vele zonne-uren op deze wateren zorgen voor een enorme beschikbaarheid aan natuurlijk voedsel (met name muggenlarven het hele jaar door, slakjes, larven, waterkevers en in sommige gevallen ook kreeftjes) en is vaak een hele uitdaging om ze op ander voer te laten overschakelen. Dat is dan ook de reden dat een van mijn vismaten, Luis Vargas, erg succesvol is met de vliegenhengel op dit soort wateren.
Wauw, echt pionieren dus. Hoe vind je met je eigen bedrijf hier de tijd voor? Hoe vind je de balans tussen afromen op een topwater en het zoeken van nieuwe wateren?
Ja, dat is een hele lastige. Ik maak in principe vier keer per jaar tijd voor een weeksessie op een bekend of nieuw water. Dat zijn dus maar 4 trips per jaar om mijn visjes te vangen. Pionieren betekent ook automatisch veel blanken dus dit is wel het dilemma waar ik het meeste mee worstel. Op het moment dat we een nieuw water tegenkomen met veel potentieel dan richten we ons daar met een aantal man fanatiek op. Ondanks de moeilijkheidsgraad van deze wateren komen de betere vissen er meestal wel uit gedurende de eerste twee jaar. Op het moment dat we vissen beginnen te dubbelen gaan we vaak weer verder met de actieve zoektocht naar nieuwe wateren. Uiteraard houden we onze ogen en oren altijd open voor nieuwe potentiele stekken.
Pionieren op Black Widow Lake, een immens meer met maagdelijke karpers!
Zulke vissen zijn de ‘potten goud’ aan het einde van de regenboog.
We zien geregeld ontzettend fraaie spiegels voorbij komen. Waar komen die vissen vandaan, dat moet haast wel allemaal natuurlijke aanwas zijn?
In Mexico is reeds sinds 1890 karper uitgezet. In eerste instantie via de VS, maar later via eigen kweek. Ik weet nog steeds niet waar de Mexicaanse rassen oorspronkelijk vandaan komen maar er zitten zeker hele unieke vissen. Sinds de uitzettingen zien we op vele wateren natuurlijke aanwas van prachtige schubjes en spiegeltjes.
Prachtige spiegels, ze zwemmen er talrijk in Mexico!
Mooie schuppies zitten er overigens ook hoor.
Zie jij ook kansen op mega vissen (25 kg+) in Mexico?
Zekers, sterker nog in het meer waar ik nu aan de slag ben heb ik er drie zien zwemmen. We moeten uiteraard niet vergeten dat alle vissen hier op hun natuurlijke gewicht zitten. Het kunstmatig opkrikken van gewichten met boilies is er hier natuurlijk niet bij dus het aantal toppers is verwaarloosbaar met de Europese meren en rivieren. Maar er zijn zeker wateren waar 25-30kg vissen zwemmen en het is slechts een kwestie van tijd voordat we tegen een dikke beer aanlopen. Hoe lang dat nog gaat duren is uiteraard de vraag. Maar gezien de schoonheid van de vissen, de ongerepte natuur, het altijd in je uppie kunnen vissen etc. is dat echt een bijzaak. Ik besef me dat ik me in een vrij unieke situatie begeef en dat willen we ook graag zo houden. Daarom houden we de profesionele reisorganisaties ook een beetje op afstand. Beetje eigenbelang dat wel; maar zeg nou zelf, wie wil nou niet een heel land voor zich alleen hebben?
Een Mexicaanse veertiger. Niet heel erg vervelend, een compleet land bijna voor jezelf 🙂
Is de visserij veel anders in Mexico dan in Europa?
Elk water is uiteraard maagdelijk en soms lukt echt alles. Maar andere keren moet echt de trukendoos open en dan maak ik graag gebruik van een fusie aan Europese en Noordamerikaanse technieken. Met name de “Packbaits” willen nog wel eens bijdragen aan instant success. Ik denk dat we daar nog maar eens een artikeltje over moeten schrijven. Ook ben ik de laatste tijd aan het experimenteren met het Zuid Afrikaanse Mielie Bom: het aan de waterkant vermalen van geweekte en gekookte mais tot method mix: werkelijk dodelijk op wateren waar witvis geen groot probleem is. Gelukkig is dat in Mexico geen enkel issue. Wat rigs betreft kun je de boel redelijk standaard houden.
De ‘Mielie bom’: geweekte en gekookte mais wordt aan het water vermalen!
Zijn boilies een goed aas in Mexico of wordt er vooral met partikels gestrooid?
Dat hangt heel erg af van het water. Indien ik een weekje op jacht ben naar het topbestand van een water dan gebruik ik graag boilies. Ik heb zo mijn eigen manier om die te bereiden met gebruik van een aantal typisch Mexicaanse ingredienten en dat heeft mij tot nu toe een aantaal zeer mooie vissen opgeleverd. Bij het aanpakken van een nieuw water gebruik ik veel particels, method mixen, packbait enz. om snel beter door te krijgen hoe het bestand eruit ziet. Maar ik vis meestal met vier hengels en bijna altijd hangt er op één of meerdere stokken wel een boilie aan op zoek naar een betere vis.
Wat is je mooiste karper moment?
Oei, da’s ook een lastige. Maar mijn Mexicaanse record vangen afgelopen Februari terwijl mijn pa uit Nederland over was zal toch moeilijk te verbeteren worden. Na een week blanken terwijl mijn pa wel een paar visjes ving kreeg ik één verlossende run: een prachtige spiegel die reeds eerder door twee maten gevangen was. Achter deze vis zat ik reeds vier jaar aan.
Een fantastisch moment uit mijn leven. De vangst van een unieke vis, in bijzijn van mijn vader!
Mario, je bent hoofd redacteur van het online magazine North American Carp Angler. Is dit enkel een online magazine?
Op het ogenblijk wel. Het was ooit een full color glossy gedrukt magazine maar de karper wereld in Noord Amerika is simpelweg te klein om dit te kunnen handhaven. De NACA is het clubblad van de Carp Anglers Group, met zo’n 600 betalende leden, de grootste georganizeerde vereniging voor karpervissers in Noord Amerika. http://carpanglersgroup.com/forum/index.php
In de eerste drie digitale afleveringen hebben we uitstekende bijdragen gekregen van Nederlandse auteurs: Daniel Jawadnya, Roy Alofs en Mark Noorman. Gezien de uitstekende kwaliteit van de eerste artikelen denk ik dat we de Nederlandse koffiehoek maar aan zullen houden.
Klik op de afbeelding om naar het digitale magazine te gaan!
Klik hier voor uitgave 2
Klik hier voor uitgave 3
Is het gratis of heeft het een abbonementsvorm?
Het magazine is gratis te downloaden voor iedereen. Het lidmaatschap van de club heeft wel een prijs, en afhankelijk van de regio ligt dat tussen de 20 en 30 USD per jaar.
Het aantal serieuze karpervissers in Mexico stijgt voorzichtig.
Is er in Mexico / Amerika ook een ‘carp scene’ net als hier, met beurzen e.d.?
Nee, het is echt een handjevol vissers die serieus op karper jagen. Het merendeel zit achter de grootbekbaars aan (echt een walhalla in Mexico) of vist op forel en meerval. Uiteraard is het zeevissen ook niet bepaald onaantrekkelijk in Mexico.
Wat zijn je doelen voor de toekomst?
De gewichten trekken natuurlijk stiekem wel en ik zou heel graag in Mexico de 50lb grens breken. Daar zit ik niet zo ver meer van af. Luis heeft dat reeds klaargespeeld op een 6wt vliegenhengel met een 8lb leader. Een waanzinnige prestatie. En natuurlijk zou ik graag een echte bak op de mat zien liggen. Maar misschien nog wel veel belangrijker is het vinden van nog eens vier of vijf wateren waar flinke vissen zwemmen zodat we in de nabije toekomst heerlijk kunnen afwisselen op een paar adembenemende stekken. Hoe dan ook, saai is het hier nooit en jullie zullen de komende jaren nog wel eens iets horen uit Mexico.
50lb+ van Luis op de vliegenlat, nog een rijen ook nog.
Saludos!
Mario Kok
Niet geheel toevallig staat Mario vandaag In De Schijnwerpers op KF.nl met een mega bruut filmpje over zijn visserij in het machtige Mexico. Kijk mee over de schouder van Mario en zijn vismaten:
