Avonturen van den Onincx – Deel II – Terugblik eerste helft van 2019 – Tom Onincx

In het eerste deel vertelde Tom hoe en waar het voor hem allemaal begon. In dit deel blikt hij terug op de eerste helft van het afgelopen jaar, waarin de opnames voor Fox werden gemaakt en Tom een onvergetelijke sessie beleefde met Remco de Koster!

Tom aan het woord: In het eerste deel hebben jullie meer kunnen lezen over mijn persoonlijke drive achter het karpervissen zoals ik dat hedendaags doe. Ieder van ons beleeft zijn avonturen op zijn eigen manier en we delen dit graag met de vrienden om ons heen. Zo zou ik het liefst al mijn bekenden eens meenemen op een sessie, zodat ze weten waar je nu eigenlijk over spreekt. Op deze manier kan ik gelukkig tipjes van de sluier oplichten en jullie toch meenemen.

Opnames

We schrijven halverwege maart 2019 en de opnames van de Fox wintersessie staan voor de deur. Omdat dit voor mij de allereerste keer is dat ik op pad ga met een cameraman van Fox (Herwin Kwint) en ik ook uitleg moet geven over wat ik doe en waarom, ervaar ik best een druk. Een vis vangen in de koude winterperiode als een water spreekwoordelijk ??op zijn gat’ ligt zal niet makkelijk worden. Redelijk vlakbij mijn woonplaats bevindt zich een zandafgraving waar een goed bestand aan mooie vissen rondzwemt.

Een vis vangen in de koude winterperiode zal niet makkelijk worden.

De sessie

De sessie verliep echt zoals velen ervan dromen een wintersessie te hebben. De opnames gingen super, de beelden waren prachtig en ook werd er goed gevangen. Toch bleef er een stemmetje in mijn hoofd dat dit niet was wat ik wilde uitstralen naar de buitenwereld en de mensen die mij goed kennen weten dat een wintersessie op een put niet bij mij past. Aan het einde van de sessie beloof ik Herwin datzelfde jaar echt een geweldig avontuur te laten beleven op de rivier, maar daarover blik ik in mijn volgende blog uitgebreid terug.

Bekijk de video van de wintersessie op de zandafgraving hieronder!

Voorjaar

In het voorjaar ga ik met Remco de Koster aan de slag en gedreven als we zijn smeden we voor het eerste weekend een zeer strak plan. Alles werd uitvoerig besproken. Factoren zoals stekkeuze, dieptes, voerstrategie, rig keuze, alles wat doorgenomen! Toch vergaten wij rekening te houden met de allerbelangrijkste invloed: het weer?

We vergaten rekening te houden met de allerbelangrijkste invloed: het weer…

De meest stormachtige dag die ik de afgelopen jaren heb meegemaakt valt precies op die dag. Code rood wordt in Nederland en België afgeroepen en iedereen wordt geadviseerd binnen te blijven. Ga niet naar buiten als het niet hoeft en ga niet wandelen in natuurgebieden is het advies. Ondertussen rijd ik richting de afgesproken locatie om samen met Remco onze boot te water te laten.

Code rood

Samen komen we aan over de dijk waar het Hollands Diep achter verscholen ligt en worden we nog net niet omver geblazen door de verschrikkelijke windstoten. We kijken elkaar aan en beginnen te glimlachen. Waarschijnlijk weten jullie wel wat we bedoelen! Afwijken is wat we moeten doen, want we kunnen onmogelijk met een volgepakte rubberboot ons doel bereiken. Dan maar met de wind meevaren om zo wat kleinere aftakkingen van de rivier te bereiken. Code rood of niet, er wordt gevist dit weekend!

Verstandig of niet?

Tijdens het varen worden onze nieuwe Fox boten zwaar onder vuur genomen en ik betwijfel of deze ??stunt’ wel zo slim is geweest. Voor het eerst in mijn leven heb ik het onderbuikgevoel dat dit weleens zwaar fout kan gaan aflopen… Op het moment dat we een zijwaartse golf meepakken kijk je zo twee meter naar beneden. Gelukkig komt de overkant steeds dichterbij en bereiken we de zijtak waar de rivier een stuk rustiger is.

Zwaar doorweekt, verkleumd van de kou en vol adrenaline komen we aan op de B-stek. We zetten de tanden op elkaar en bijten door. De hengels willen we zo snel mogelijk positioneren en de onderkomens voor de nacht gereed maken. Het bleef de gehele nacht nog stormachtig weer. Dit leek meer op een oefening voor de landmacht dan dat we er vrijwillig voor kiezen om een weekend te gaan vissen.!

Voor het eerst in mijn leven heb ik het onderbuikgevoel dat dit weleens zwaar fout kan gaan aflopen…

Stijgend water

Remco geeft aan dat hij het gevoel heeft dat de waterstand gestegen is en in een ogenblik bekijk ik de app waarop de waterstanden per locatie te controleren is. Het is nog niet gedaan, het water zal de komende vier uur nog verder stijgen en we beseffen ons dat we tijdens laagtij hier zijn aangekomen. We zitten gevangen als ratten in een val en kunnen beiden geen kant meer op. We maken alles klaar voor water in de tent en alle spullen worden hoog opgeborgen. Binnen een paar uur staat er letterlijk veertig centimeter water in de tent. Wat een toestand! Elk half uur controleer ik hoeveel ruimte er nog is tussen het water en de onderkant van mijn stretcher, met de poten maximaal uitgeschoven heb ik op het laatst nog maar vijf centimeter over.

Slapeloze nacht

Na een slapeloze nacht neemt het hoogtij die volgende morgen gelukkig weer af en kunnen we na een blank de boel opruimen. De waterstand is met laagtij alsnog veel hoger dan dat we normaal gewend zijn en alle stekken die we kennen om droog te kunnen zitten zullen met hoogtij onder water komen te staan. De wind is ook weer opgekomen en dat maakt het onmogelijk voor ons om terug te varen.

Het waterpeil is zo snel gestegen dat we als ratten in de val zitten!

Zwaar geschut

We hebben groter geschut nodig! In de jachthaven zo’n acht kilometer verderop ligt onze stalen boot, waarvan ik geen sleutels bij mij heb. Toch besluiten we hier naartoe te varen. Onderweg bel ik wat rond en kom ik terecht bij onze goede vaarvrienden Misca en Edwin. Gelukkig willen ze ons ophalen als wij aangekomen zijn in de jachthaven. We laten al onze spullen achter in het stalen schip en krijgen vervolgens een lift in een lekker opgewarmde auto richting onze auto’s die geparkeerd staan aan de trailerhelling. Volgas rijden we terug naar de stalen boot om ons avontuur te vervolgen!

Zo gek als we zijn besluiten we toch nog een alternatieve stek op te gaan zoeken. Volledig uit de wind meren we aan en zijn we echt de enige overgeblevenen op het water. Als er nu iets gebeurd zijn we echt aan de goden overgelaten. Wat een avontuur weer! Als Remco de volgende ochtend dan ook nog een prachtige vis weet te vangen kunnen we ons geluk niet op. Wat hebben we hiervoor geknokt zeg. Met een voldaan gevoel keren we terug naar de auto en zijn we in ons hoofd alweer bezig met de aankomende sessies.

Tom Onincx

Stay tuned voor meer avonturen van den Onincx. In het volgende deel volgt Tom’s tweede terugblik over het jaar 2019. Voor meer gave foto’s en video’s van Tom volg je hem op Facebook en Instagram. Check ook het Instagram en YouTube account van Cuyten Boilies voor alles van de Running Water boys!