Het verhaal achter het boek: ‘De Kronieken van De surf’ – Mark Hoedemakers

“Wie schrijft, die blijft!” Onze vaste blogger Mark Hoedemakers is terug met een nieuwe blog; het verhaal achter ‘De Kronieken van De surf‘. Een boek dat er eigenlijk nooit zou komen, maar door een coronapandemie kwam daar plots verandering in. Geen uren, dagen, maar weken van liefdevolle arbeid. Met als resultaat een ‘oldskool’ liefhebbersmaterie over Heylakker, een bekend Belgisch syndicaatwater. 

Mark aan het woord: M’n laatste blog op KWO dateert al weer van 2020. Da’s een hele tijd, zeker gezien mijn voorgeschiedenis als regelmatige blogger hier. De reden van die lange online afwezigheid is makkelijk te verklaren, want het ging als volgt.

Nooit meer…

In 2017 zag Zilver het levenslicht. Een boek ter ere van 25 jaar Vereniging van Belgische Karpervissers, waarin er – naast een ruime beschouwing van hetgeen waarvoor VBK staat – 25 bijzondere vaderlandse karpers op verhalende wijze werden bezongen. Een ereschavotje voor zevenvinners met een uniek voorkomen en een al even bijzondere levensloop. Zilver telt bijdragen van tal van vissers, inclusief deze van mezelf, maar toch vrat het tot stand komen van de 340 pagina’s tellende brok geschiedenis enorm veel tijd.

Nog ‘s twee maanden later waren er plusminus 450 exemplaren aan de man gebracht…

Iedereen leverde dan wel braafjes (en voor het verstrijken van deadlines) z’n huiswerk in, het bleef een hele kluif om alles te redigeren, aanvullende foto’s te schieten en het geheel in een evenwichtig manuscript te gieten. Zo’n vier maanden vlogen voorbij, waarna het werd gedrukt en vervolgens verscheen in december. Nog ‘s twee maanden later waren er plusminus 450 exemplaren aan de man gebracht, en had ik het he-le-maal gehad. Zo’n karperboek maken: nooit meer! Nooit, meer.

Het standpunt was duidelijk, klaar en duidelijk. Toch hield makker Danny Foerier vol. “Een boek over Heylakker, dat zou nog ’s iets zijn!” zo sprak hij te pas en te onpas. Subtiele steekjes, hintjes en duwtjes. Desalniettemin werd de boot steeds vakkundig afgehouden. Grenzen stellen. Maar soms komen mensen zelf hun grenzen tegen…

Geen weg meer terug

In ’t voorjaar van 2020 stak er plots die heuse pandemie de kop op; Covid-19 heette het beest. Zo goed als alles op slot. Ontwennen, ontgiften, … herademen. En uiteindelijk opnieuw achter die karpers aan als was ik plots weer jong en hongerig. Ik wás potjandorie plots weer hongerig. De dip van 2018 die tot verregaand cynisme leidde, en de tijdverslindende carrièreswitch in 2019 hadden elk een plaats gekregen. En Danny, die voerde de stek verder subtiel aan: “Dat boek, het moet er nu toch echt van komen. Onze club viert straks een zilveren jubileum!”

Ik ging overstag en aan de slag.

Het was exact twee dagen voor nieuwjaar ’20 – ’21 dat ie het balletje nog maar eens opwierp. De juiste plek, de juiste tijd en de juiste snaar. Bovendien verkeerden we weer in een vorm van lockdown en zag het er niet naar uit dat de eerstkomende maanden er veel sociale exploten op ons aller pad zouden komen. Ik keek John diep in de ogen, peilde bij Theo naar hetgeen ik stiekem al wist, en grijnsde. Ik ging overstag en aan de slag. En Theo samen met mij! Geen weg meer terug. We maken met z’n tweetjes een boek!

Liefdevolle arbeid

Ik focuste een lange tijd op het produceren en verwerken van tekst. Doorzocht de diepste krochten van mijn geheugen en haalde me tal van fratsen die we beleefden aan het bewuste water opnieuw haarfijn voor de geest. En ik verwerkte maar meteen de exploten van 2020-2021 mee. Die heerlijke en succesvolle winter, met vele ups en enkele downs. Of wat dacht je van een struggle for life toen ik bij 6° C water en nachtvorst uit m’n boot viel, of de verspeelde vis die er voor zorgde dat ik tijdig merkte dat de slaapzak lag te smeulen op het kacheltje? Vanaf begin januari vijf maanden non-stop schrijven, vervolgens anderhalve maand het mes in het varken laten steken en daarna weer door op m’n elan, tot nu. Tot tekst en beeld met veel vakmanschap door Geert in een gelikte lay-out zijn gegoten en Bein de 448 pagina’s tellende turf uit z’n drukpersen laat rollen. Terugblikkend op het hele traject tel ik best niet meer in uren en dagen, maar in (tientallen) weken. Liefdevolle arbeid.

De Kronieken van De Surf

Begin december ligt het naslagwerk op de schoot van wie het lezen wil. De Kronieken van De Surf is een boek geworden over het ontstaan van een grindplas en zijn hengelsportclub. Over karpers, water- en visstandbeheer. Over oeveravonturen én tal van belevenissen in de marge van het vissen. ’n Beetje op z’n Engels, waar er reeds legio boeken over één en hetzelfde water verschenen. In de Benelux hebben we die traditie niet. Laat dit naslagwerk dan hopelijk maar eens een gamechanger zijn, want er worden verdomme veel te weinig (karper)vissersboeken geschreven. Deze uitgave mag dan ook als statement worden beschouwd. “It’s better to burn out, than to fade away!” En papier heeft toevallig de eigenschap goed te branden…

Tijd voor sentiment

Dit boek vertelt het relaas van een reis. Een tocht van maar liefst 25 jaar, een kwarteeuw Heyvissers. Het is een ode aan het ploegen, wroeten en stug volhouden. Met vallen en opstaan werken aan resultaat. Het is een ode aan de vriendschap, en aan zovele simpele dingen die het leven kruiden. De Heylakker Kroniekenis tevens een ode aan Moeder Natuur, wellicht onze meest dierbare bondgenoot.

Het is een ode aan het ploegen, wroeten en stug volhouden.

Het boek is een eerbetoon aan de Bende van De Surf, aan zij die van dromen werkelijkheid wisten te maken. Aan een band voor het leven. Tijd is zo goed als het enige dat met geld niet te koop is. Je kan ‘t niet vervangen, het gaat slechts één kant uit en je krijgt het nooit terug. Ik ben in het geval van De Heyvissers oprecht blij, dat mijn tijd ook die van hun was.

Ik hoop oprecht dat we erin slagen om met ons geesteskind collega-vissers te prikkelen, wat inzichten te verschaffen, hen mee te nemen in onze avonturen en – wie weet – van tijd tot tijd voor een glimlach te zorgen. De oplage van het boek houden we beperkt, en da’s een bewuste keuze. Het lezen van (hengelsport)boeken mag anno 2021 namelijk oldskool worden genoemd. Liefhebbersmaterie, voor een intussen beperkt en select publiek. Dat deert niet en het is niet erg. Elke tijd heeft zijn gewoontes, net zoals elke gek z’n gebrek heeft. Het maken van een karperboek wordt na december definitief van de bucketlist geschrapt. En dat doe ik dan ook nooit meer. Nooit. Meer.

Mark Hoedemakers

Bestel ‘De Kronieken van De surf’, van Mark Hoedemakers en Theo Pustjens hier! Voor meer updates van Mark klik je hier en volg hem ook op Instagram.

Vang meer karpers dankzij deze updates ⤵️
7 video’s over succesvol karpervissen in het voorjaar
Tips van Mario Gijbels over aas, maanstanden en bakken vangen
Last van lossers? Bekijk dan zeker deze rig video van Willem Kwinten

3 KWO series die je gezien moet hebben ⤵️
8 weken vissen op Cassien, Mark Hofman deed het!
Pilaar & Ossie On Tour door Frankrijk, Slovenië & Oostenrijk
3 uur lang AVONTUUR met Pilaar & Hofman in de Vlot Experience